به گزارش خبرگزاری ایمنا وبه نقل ساینس دیلی، پژوهشی تازه از دانشگاه کانتربری نیوزیلند نشان میدهد که ممکن است نیازی به وجود انرژی تاریک برای توضیح انبساط شتابدار عالم نباشد، این تیم با تحلیل دادههای جدید از نور ابرنواخترها، مدلی به نام زماننما (Timescape) را پیشنهاد کرده است که نشان میدهد انبساط کیهانی یکنواخت نیست، بلکه تودهای و ناهمگن است.
دیوید ویلتشایر، سرپرست این تحقیق، اظهار کرد: یافتههای ما نشان میدهند که انرژی تاریک صرفاً اشتباهی در تفسیر تغییرات انرژی جنبشی انبساط است که در کیهانی با این میزان از ناهمگنی رخ میدهد.
وی افزود: مدل زماننما به این نکته توجه دارد که گرانش باعث کاهش زمان میشود، بهطوریکه ساعت در فضای خالی سریعتر از داخل کهکشانها کار میکند. این تفاوت باعث میشود گسترش عالم بهصورت شتابدار به نظر برسد.
مطالعات پیشین برای توضیح این پدیده به انرژی تاریک متکی بودند، مفهومی که فرض میشود نیروی ضعیف ضد گرانشی باشد و دو سوم چگالی جرم-انرژی عالم را تشکیل میدهد، اما تحلیلهای جدید با بررسی دادههای ۱,۵۳۵ ابرنواختر، شواهد قوی برای مدل زماننما فراهم کرده است که میتواند تناقضهای موجود در قوانین کنونی انبساط کیهانی، همچون تنش هابل، را توضیح دهد.
این یافتهها همچنین با دادههای ابزار طیفسنجی انرژی تاریک (DESI) که نشان میدهند مدل استاندارد ΛCDM (لامبدا سیدیام) توانایی توضیح کامل انبساط عالم را ندارد، هماهنگ هستند.
ویلتشایر تصریح کرد: «ما اکنون دادههای بسیار بیشتری داریم که میتواند به پاسخدهی به پرسشهای اساسی در مورد نحوه و چرایی شکلگیری یک قانون ساده انبساط کمک کند.»
وی افزود: ما برای آزمون این نظریه به دادههای دقیقتری از مأموریتهایی مانند ماهواره اقلیدس و تلسکوپ نانسی گریس رومن نیاز داریم.
این پژوهش که در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society Letters منتشر شده است، میتواند دیدگاه ما را نسبت به بزرگترین راز کیهان تغییر دهد.
نظر شما