به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در دنیای امروز که سیستم‌های غذایی صنعتی با چالش‌های فراوانی روبه‌رو است، «کشاورزی با حمایت جامعه» به‌عنوان یک مدل نوآورانه ظهور کرده است و به‌طور فزاینده‌ای در شهرهای سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است، زیرا به‌طور مؤثری در ایجاد پیوندهای مستقیم بین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان، تقویت امنیت غذایی و ترویج پایداری محیطی نقش دارد.
کشاورزی با حمایت جامعه چیست؟
کشاورزی با حمایت جامعه (CSA)، مدلی است که تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان را در سیستم غذایی به‌طور مستقیم به یکدیگر متصل می‌کند و به مصرف‌کننده اجازه می‌دهد در برداشت محصول یک مزرعه خاص یا گروهی از مزارع مشترک شود. این مدل زیرمجموعه‌ای از کشاورزی شهری است که هدف اصلی آن تقویت حس جامعه از طریق بازارهای محلی است. مدل کشاورزی با حمایت جامعه به افراد امکان می‌دهد تا در کشاورزی محلی مشارکت کنند و در ریسک و پاداش کشاورزی سهیم شوند. این سیستم به‌عنوان راهی برای ترویج عملکردهای پایدار، افزایش پیوندهای جامعه و ایجاد دسترسی به محصولات تازه محبوبیت پیدا کرده است.
نحوه عملکرد کشاورزی با حمایت جامعه
عضویت و سرمایه‌گذاری: مصرف‌کنندگان در ابتدای فصل رشد سهام محصول مزرعه را می‌خرند. این پیش‌خرید به‌طور معمول از نظر هزینه در سال متغیر است، به پوشش هزینه‌های تولید مزرعه کمک می‌کند و به کشاورزان درآمد فوری ارائه می‌دهد.
ریسک مشترک: برخلاف کشاورزی اشتراکی سنتی که در آن مصرف‌کنندگان برای میزان تضمین‌شده از محصول هزینه‌ای پرداخت می‌کنند، اعضای کشاورزی با حمایت جامعه ریسک شکست محصول را می‌پذیرند. اگر محصول ضعیف باشد، اعضا ممکن است محصول کمتری دریافت کنند یا هیچ محصولی دریافت نکنند.
تحویل منظم: اعضا به‌طور منظم سهمیه محصول فصلی را دریافت می‌کنند. این امر رابطه مستقیم بین کشاورزان و مصرف‌کنندگان را ترویج می‌کند و از طریق بازدید از مزرعه و برگزاری رویدادها، پویایی و مشارکت اجتماعی را افزایش می‌دهد.
مزایای عضویت در کشاورزی با حمایت جامعه
مدل کشاورزی با حمایت جامعه مزایای بسیاری برای هر دو طرف یعنی کشاورزان و مصرف‌کنندگان و به‌طور کلی برای جامعه دارد. کشاورزی مورد حمایت جامعه رویکردی تحول‌آفرین در تولید و توزیع مواد غذایی را نشان می‌دهد که از طریق ایجاد روابط مستقیم بین مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، نه‌تنها موجب افزایش امنیت غذایی می‌شود، بلکه جوامع قوی‌تری را به اجرای عملکردهای کشاورزی پایدار متعهد می‌سازند. این مدل با توجه به افزایش علاقه به سیستم‌های غذایی محلی، راهکار مؤثری را برای ارتباط دادن مردم با منابع غذایی خود و حمایت از اقتصادهای محلی ارائه می‌دهد.
محصولات تازه: اعضای این مدل مشارکتی به محصولات تازه، بیشتر ارگانیک یا بدون سموم شیمیایی دسترسی پیدا می‌کنند که به‌طور معمول درست قبل از تحویل برداشت می‌شوند.
حمایت از کشاورزان محلی: با عضویت در کشاورزی با حمایت جامعه، مصرف‌کنندگان به پایداری مزارع محلی و حفظ درآمد بخش غذایی در جامعه خود کمک می‌کنند.
مشارکت جامعه: کشاورزی با حمایت جامعه‌ها، بیشتر اعضا را در فعالیت‌هایی همچون بازدید از مزارع، کار روزانه در مزرعه و برگزاری رویدادهای جمعی درگیر می‌کنند که به افزایش ارتباط آنها با تولید مواد غذایی و کشاورزی محلی کمک می‌کند.
محصولات متنوع: برخی کشاورزان علاوه‌بر میوه و سبزی‌ها، گوشت، لبنیات، گل و حتی کالاهایی با ارزش افزوده همچون مربا یا نان را به‌عنوان محصولات خود ارائه می‌دهند.
انواع کشاورزی با حمایت جامعه
مدل‌های کشاورزی با حمایت جامعه، ممکن است از نظر ساختار به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشد که رایج‌ترین آنها عبارت از مدل سنتی، مدل کار-سهم و مدل متعلق به جامعه است.
کشاورزی با حمایت جامعه سنتی: در این مدل، کشاورز زمین را در اختیار دارد و فعالیت‌ها را انجام می‌دهد، در حالی که اعضا از طریق خرید سهام، سرمایه را فراهم می‌کنند. کشاورز مسئول تمام امور کشاورزی از جمله کاشت، داشت و برداشت محصول است و در مقابل، اعضا به‌طور مشترک هزینه‌های تولید را تأمین می‌کنند و در ازای آن، سهمی از محصول را دریافت می‌کنند.
کشاورزی با حمایت جامعه مدل کار-سهم: در این مدل، اعضا همراه با سرمایه‌گذاری مالی، می‌توانند نیروی کار خود را در فعالیت‌های مربوط مشارکت دهند، به این ترتیب اعضا نه‌تنها هزینه‌های تولید را تأمین می‌کنند، بلکه به‌طور مستقیم در کارهای مزرعه نیز مشارکت دارند. این مدل به تقویت ارتباط بین اعضا و کشاورز و درک بهتر فرایند تولید محصولات غذایی کمک می‌کند.
کشاورزی با حمایت جامعه متعلق به جمع: در این مدل، جامعه مالکیت زمین و تجهیزات را در اختیار دارد و اعضا مسئول تمام نیروی کار هستند. اعضای این سیستم به‌عنوان مالک در فرایند تولید مشارکت دارند و همه تصمیمات مربوط به مزرعه را به‌طور جمعی می‌گیرند. این مدل به تقویت احساس تعلق و مالکیت جمعی در جامعه کمک می‌کند.
شهرهای برجسته در ابتکارات کشاورزی مورد حمایت جامعه
کشاورزی مورد حمایت جامعه به‌عنوان یک مدل پایدار برای اتصال مستقیم مصرف‌کنندگان به کشاورزان محلی در سراسر جهان محبوبیت پیدا کرده است و بسیاری از شهرها ابتکارات قابل‌توجهی را در این زمینه ارائه داده‌اند تا بتوانند از مزایای این مدل بهره کافی ببرند. در ادامه بعضی از شهرهای مشهور به ابتکارات کشاورزی با حمایت جامعه معرفی می‌شود.
نیویورک، آمریکا
نیویورک حضوری قوی در این مدل دارد که توسط ابتکاراتی همچون دفتر شهرداری برای کشاورزی شهری و برنامه گرین تامب (دست سبز: شخصی که در پرورش گیاهان، استعداد دارد) پشتیبانی می‌شود. این برنامه‌ها «کشاورزی با حمایت جامعه» را تسهیل و دسترسی به محصولات تازه را در پنج منطقه شهر با بیش از ۵۰۰ مزرعه فراهم می‌کنند.
شیکاگو، آمریکا
شیکاگو میزبان سازمان طرفداران کشاورزی شهری است که از طریق شبکه‌ای از باغ‌های اشتراکی و مزارع شهری، کشاورزی شهری پایدار را ترویج می‌کند. این سازمان نقشه‌ای از ۸۹۰ فضای رشد را نگهداری می‌کند که به دسترسی و آموزش درباره مواد غذایی محلی کمک می‌کند.
تورنتو، کانادا
تورنتو شاهد رشد قابل‌توجهی در کشاورزی با حمایت جامعه بوده است و تعداد زیادی مزرعه راه‌اندازی کرده است که خدمات اشتراک را ارائه می‌دهند و محصولات تازه را به‌طور مستقیم به مصرف‌کنندگان تحویل می‌دهند. مطالعات اخیر ۷۷ قطعه زمین کشاورزی را در سطح شهر شناسایی کرده است که پتانسیل تبدیل شدن به مزارع اشتراکی برای کاشت سبزی‌ها را دارد.
پاریس، فرانسه
پاریس میزبان بزرگ‌ترین مزرعه شهری جهان است که از فناوری آیروپونیک برای تولید بیش از دو هزار پوند میوه و سبزیجات در روز استفاده می‌کند. این شهر همچنین به دنبال مزارع کوچک‌تر روی پشت‌بام برای گسترش دامنه کشاورزی با حمایت جامعه است.
بولونیا، ایتالیا
بولونیا به بزرگ‌ترین نوع این کشاورزی که حدود ۲۲۰ عضو فعال دارد، در جهان شناخته شده است. این مدل کشاورزی در ایتالیا از سال ۲۰۱۱ راه‌اندازی شده و تاکنون شاهد رشد چشمگیری بوده است. این مدل بر تولید محلی مواد غذایی و مشارکت جامعه متمرکز است.
فایندهورن، اسکاتلند
فایندهورن به‌عنوان نخستین محل این مدل کشاورزی که در سال ۱۹۹۴ تأسیس شد، در ترویج کشاورزی مورد حمایت جامعه در سراسر بریتانیا نقش محوری داشته است. این نوع شبکه کشاورزی در سال ۲۰۱۳ به‌منظور حمایت از این ابتکارات در سطح ملی تأسیس شد.
پکن و شانگهای، چین
چین این مدل کشاورزی را به‌عنوان پاسخی به نگرانی‌های مربوط به امنیت مواد غذایی پذیرفته است و بیش از ۵۰۰ نوع از آن در سراسر شهرهای مختلف به‌ویژه پکن و شانگهای وجود دارد که به‌طور قابل‌توجهی به کشاورزی ارگانیک و سیستم‌های مواد غذایی محلی کمک می‌کنند.
آتلانتا، آمریکا
سیاست کشاورزی شهری آتلانتا فروش مستقیم از مزارع شهری به مصرف‌کنندگان را مجاز کرده است. این شهر چندین باغ مشترک و ابتکاراتی همچون آگلانتا (مرکز تولید غذای دیجیتال) را دارد که با هدف بهبود دسترسی به مواد غذایی تازه در مناطق محروم فعالیت می‌کنند.
میامی، آمریکا
مؤسسه کشاورزی شهری در میامی یک سیستم کشاورزی را اداره می‌کند که محصولات را به روش کشاورزی هیدروپونیک ارائه می‌دهد، همچنین برنامه‌های آموزشی متنوعی را برای ترویج کشاورزی محلی اجرا می‌کند.
نظر شما