به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از نیچر، مطالعات جدید در حوزه بیولوژی سلولی و سرطان نشان می‌دهد که IMPDH2، آنزیمی کلیدی در سنتز پورین de novo، نقش مهمی در تنظیم پاسخ آسیب DNA در سرطان سینه سه‌گانه منفی (TNBC) ایفا می‌کند.
سرطان سینه سه‌گانه منفی، یکی از پرخطرترین زیرگروه‌های سرطان سینه، به‌طورمعمول با تجمع آسیب DNA همراه است که به مقاومت در برابر درمان‌های متداول منجر می‌شود. در این مطالعه،محققان نشان دادند که IMPDH2 بر روی کروماتین TNBC نسبت به دیگر زیرگروه‌ها غنی‌تر است. حضور IMPDH2 در کروماتین به طور مستقیم وابسته به وجود آسیب DNA است، به گونه‌ای که مهار این آنزیم موجب تجمع آسیب DNA و کاهش توانایی سلول‌ها در ترمیم آن می‌شود.
این آنزیم از طریق تنظیم NAD+ در هسته، تعامل خود را با PARP1 که یک پروتئین کلیدی در پاسخ به آسیب DNA است، کنترل می‌کند، IMPDH2 نقش مهمی در تنظیم دقیق فعالیت PARP1 ایفا می‌کند؛ اما زمانی که این آنزیم به هسته محدود شود، موجب تخلیه NAD+ هسته‌ای می‌شود که در نهایت به شکاف PARP1 و مرگ سلولی منجر می‌شود.
نقش غیرمتعارف IMPDH2 در متابولیسم هسته‌ای و پاسخ به آسیب DNA یک نقطه همگرایی بین این دو فرایند حیاتی را نشان می‌دهد، یافته‌ها نشان می‌دهند که IMPDH2 علاوه بر عملکرد کلاسیک خود در سنتز پورین، نقش تنظیمی مهمی در پایداری ژنومی ایفا می‌کند و مهار هدفمند آن می‌تواند راهبردی جدید برای درمان سرطان‌های مقاوم مانند TNBC ارائه دهد.
از نگاه درمانی، این کشف اهمیت بسزایی دارد. تنظیم NAD+ هسته‌ای و تعدیل PARP1 توسط IMPDH2 می‌تواند به طراحی داروهایی منجر شود که پاسخ‌های آسیب DNA را در سلول‌های سرطانی هدف قرار دهند، در حالی که سلول‌های سالم از این اثرات محافظت شوند.
این تحقیق برای نخستین بار نشان داد که IMPDH2 می‌تواند به عنوان یک هدف درمانی بالقوه در درمان سرطان‌های حساس به آسیب DNA مورد استفاده قرار گیرد. یافته‌های به‌دست‌آمده علاوه بر گسترش دانش ما درباره زیست‌شناسی سرطان، به توسعه درمان‌های جدیدی که مقاومت به دارو را کاهش می‌دهند، کمک خواهد کرد.
این نتایج می‌تواند به عنوان نقطه عطفی در فهم تعاملات بین متابولیسم و پاسخ‌های سلولی در سرطان باشد و راه‌های جدیدی برای مداخلات درمانی ارائه دهد.
نظر شما