به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ساختارهای استخدامی آتش‌نشانی ترکیبی از تعهد خدمات عمومی و مشارکت جامعه را در کشورهای مختلف نشان می‌دهد، در حالی که بسیاری از کشورها به‌طور چشمگیری به نیروهای داوطلب برای تکمیل تیم‌های حرفه‌ای متکی هستند، چالش‌هایی همچون تأمین مالی و پایداری نیروی کار همچنان موضوعاتی حیاتی هستند که برای اطمینان از خدمات حفاظت در برابر آتش‌سوزی مؤثر در سطح جهانی باید به آن‌ها رسیدگی شود. در ادامه مروری کلی از نحوه استخدام آتش‌نشانان در مناطق مختلف از سال ۲۰۲۴ ارائه شده است.
انواع آتش‌نشان
بیشتر کشورها آتش‌نشانان را به سه گروه اصلی دسته‌بندی می‌کنند:
- آتش‌نشانان حرفه‌ای: به طور تمام‌وقت توسط سازمان‌های آتش‌نشانی دولتی یا شهرداری استخدام می‌شوند.
- آتش‌نشانان داوطلب: این افراد اغلب به صورت پاره‌وقت یا در حال خدمت، خدمات خود را بدون پرداخت کامل ارائه می‌دهند.
- سایر موارد: شامل آتش‌نشانان نظامی و افرادی همچون تیم‌های آتش‌نشانی صنعتی می‌شود که در بخش‌های خصوصی کار می‌کنند.
چالش‌های پیش‌رو
بخش آتش‌نشانی با چالش‌هایی مانند:
- نیروی کار سالخورده: اکثر آتش‌نشانان بین ۳۰ تا ۴۹ سال دارند.
- محدودیت‌های بودجه: با وجود افزایش هزینه‌های دولت‌ها برای خدمات حفاظت در برابر آتش، هنوز این بخش دارای محدودیت‌های هزینه است.
- افزایش تقاضا برای خدمات به‌دلیل حوادث مربوط به تغییرات آب و هوایی همچون آتش‌سوزی، فشار بیشتری را بر پرسنل موجود وارد کرده است.
ساختارهای استخدامی
اروپا
بسیاری از کشورهای اروپایی دارای سیستم دوگانه آتش‌نشانان حرفه‌ای و داوطلب هستند، به‌عنوان مثال در فرانسه، حدود ۷۸ درصد از آتش‌نشانان داوطلب هستند، در حالی که شهرهای بزرگ‌تر همچون پاریس و مارسی از آتش‌نشانان حرفه‌ای به‌عنوان بخشی از واحدهای نظامی استفاده می‌کند. اغلب آتش‌نشانان در اتریش و آلمان داوطلب هستند. آتش‌نشانان حرفه‌ای در فنلاند در کنار نیروهای نیمه‌معمولی و داوطلبانه حضور دارند، اما آموزش در همه دسته‌ها به‌صورت استاندارد انجام می‌شود.
آمریکای شمالی
- ایالات متحده ترکیبی از آتش‌نشانان داوطلب و حرفه‌ای دارد. حدود ۶۰ درصد از آتش‌نشانان در مناطق روستایی باقی می‌مانند (داوطلب) در حالی که مراکز شهری به‌طور عمده از آتش‌نشانان حرفه‌ای استفاده می‌کنند. آتش‌نشانان به‌طور معمول در یک برنامه شیفتی کار می‌کنند که شامل چرخش‌های بیست‌وچهارساعته حین انجام وظیفه است.
آمریکای جنوبی
- برزیل: خدمات آتش‌نشانی نظامی شده است و تحت نظر پلیس نظامی عمل می‌کند. این ساختار به این معنی است که افراد قبل از تبدیل شدن به آتش‌نشان باید ابتدا به عنوان پلیس خدمت کنند.
- شیلی: آتش‌نشان‌ها در درجه اول داوطلبانی هستند که هزینه تجهیزات و آموزش‌های خود را متقبل می‌شوند. آن‌ها مستقل از حمایت دولت عمل می‌کنند که بار مالی بر دوش سازمان‌های داوطلب وارد می‌کند.
آسیا
- هند: آتش‌نشانان کارمندان شهرداری هستند که حقوق آن‌ها حدود ۲۸ هزار روپیه در ماه است. آن‌ها به‌طور معمول به صورت شیفتی کار می‌کنند تا از پاسخگویی شبانه‌روزی اطمینان حاصل کنند.
اقیانوسیه
- در کشورهایی همچون استرالیا و نیوزلند، آتش‌نشانی اغلب ترکیبی از خدمات حرفه‌ای و داوطلبانه است و بسیاری از مناطق روستایی برای مدیریت آتش به‌شدت به داوطلبان متکی هستند.
شرایط کار
- در کشورهای ثروتمندتر، آتش‌نشانان اغلب از حقوق، مزایا و برنامه‌های آموزشی جامع برخوردار هستند، برعکس در مناطق در حال توسعه یا مناطقی که بودجه محدودی برای خدمات اضطراری دارند، آتش‌نشانان ممکن است با دستمزد ناکافی و شرایط کاری بد روبه‌رو شوند.
- در بعضی کشورها همچون اتریش و آلمان، آتش‌نشانی داوطلبانه به‌طور عمیق در زندگی اجتماعی ریشه دوانده است و به عنوان یک وظیفه مدنی تلقی می‌شود.
- در برزیل و شیلی، آتش‌نشانی ممکن است به عنوان یک حرفه کمتر معتبر به دلیل وضعیت نظامی یا کمبود بودجه آن در نظر گرفته شود.
استخدام آتش‌نشانان در سطح جهانی نشان‌دهنده تعامل پیچیده‌ای از سنت‌های محلی، ساختارهای دولتی، سطوح بودجه و نگرش‌های اجتماعی نسبت به این حرفه است.
نظر شما