به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از میراث آریا، با همکاری مشترک وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و سازمان برنامه و بودجه، آئیننامه نظام فنی و اجرایی اختصاصی بناها و بافتهای تاریخی روز یکشنبه، بیستوهفتم آبان ۱۴۰۳ در هیئت دولت مصوب شد.
تصویب این آئیننامه در دولت، زمینه تحول جدی در ساختار نظام فنی اجرایی بر پایه دولت در حوزههای ساختوساز در کشور را که کارایی لازم در پروژههای حفاظت و مرمت در بر نداشت، رقم میزند.
حسب تفاوت پروژههای حفاظت و مرمت با پروژههای «ساخت و ایجاد» در کشور و حسب تاکید قانون حمایت از مرمت و احیای بافتهای تاریخیفرهنگی لازم بود که سازمان برنامه و بودجه اقدامات اصلی برای اختصاصی شدن نظام فنی و اجرایی بناها و بافتهای تاریخی را به انجام رساند.
دامنه کاربرد این نظام اختصاصی تمام طرحها و اقدامات «حفاظتی»، «احیایی»، «صیانتی» و «بهرهبرداری» از بناها و بافتهای تاریخی و طرحریزیشده در طرحهای ویژه بافتهای تاریخی را در بر میگیرد.
با تصویب این آئیننامه و اختصاصی شدن این نظام، اصول، برنامهها و اسناد اختصاصی حسب نیازها و ضرورتهای مترتب بر نحوه تأمین منابع و موضوع مالکیت آثار و نقش عوامل دخیل با در نظر گرفتن حاکمیتی بودن امر حفاظت از تمامی آثار ملی بهطور ویژه و جدا از نظام فنی و اجرایی موجود در کشور تدوین و عملیاتی شود.
این نظام زمینه لازم را برای تنظیمگری مابین عوامل و فرایندهای مرمت و توسعهگری و تداومبخشی به احیای آثار را فراهم میکند.
در این آئیننامه بر اصول پنجگانه «حفاظت پیشگیرانه»، «تثبیت و اعاده اصالت و تمامیت آثار»، «مستندسازی و معرفی ارزشها»، «مرمت علمی و تصویب شورایی» و «ترویج فن، حرفه و دانش بومی استادکاری در جوامع محلی» به منظور استقرار نظام فنی و اجرایی، تاکید و برنامهریزی شده است.
الزامات «بهبود روشهای حفاظت، احیا و نگهداری آثار»، «توجه به ارزشها و ویژگیهای خاص آثار»، «جلب مشارکت حداکثری بخشهای خصوصی، مردمی و جوامع محلی»، «مشارکت تشکلهای صنفی» و «ایجاد بسترهای لازم برای بهرهگیری از استادکاران و هنرمندان» در آئیننامه ملحوظ و مد نظر قرار گرفته است.
نظر شما