به گزارش خبرگزاری ایمنا، نامه برکناری «یوآو گالانت» وزیر دفاع رژیم صهیونیستی که مدت‌ها بود در کشوی نتانیاهو امضا شده بود، سرانجام سه‌شنبه هفته گذشته و درست در شب انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بیرون کشیده شد و چند دقیقه بعد، گالانت به‌طور کامل از سمت خود اخراج شد. اقدامی که با توجه به اختلاف‌نظرهای جدی میان نتانیاهو و گالانت در خصوص مدیریت جنگ غزه، تقابل با حزب‌الله و آزادی اسرا دور از ذهن نبود و در نهایت نتانیاهو را در جنون برای حفظ قدرت به جایی رساند که یکی از بزرگترین موانع خود در کابینه را به‌رغم اینکه هم‌حزبی او محسوب می‌شد، در حرکتی کودتاگونه از صحنه بازی کنار بزند.
در واقع نتانیاهو که پس از هفتم اکتبر با انتقادات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، یک سال پس از طوفان‌الاقصی سعی کرد تا با اقداماتی همچون ترور رهبران ارشد حزب‌الله و حماس، آغاز حمله زمینی به لبنان و افزایش حملات به نوار غزه، خود را از منجلاب سقوط بیرون بکشد، اما شکست‌های اساسی او در جنگ از جمله ناکامی در بازگرداندن امنیت به شمال سرزمین‌های اشغالی، افزایش سطح تنش‌ها در تقابل با ایران، آزاد نشدن اسرا و تشدید درگیری‌ها با حزب‌الله، اختلافات مدیریتی و سیاسی میان او و اعضای کابینه را به اوج رساند و حتی وزیر دفاع را نیز به منتقد جدی سیاست‌های او تبدیل کرد، بنابراین نتانیاهو در شرایطی که با روی کار آمدن ترامپ، اوضاع را به سود خود می‌دید، برای حفظ خود در قدرت به یکدست‌سازی کابینه روی آورد و برای این کار راهی بهتر از برکناری گالانت که مواضعش رنگ‌وبوی عقب‌نشینی از موضع تهاجمی به خود گرفته بود، وجود نداشت.
پس از این اخراج، گالانت در مصاحبه‌ای دلایل برکناری‌اش را اینگونه توضیح داد: «این اخراج در نتیجه اختلاف نظر بر سر ۳ موضوع است؛ اولین اختلاف مربوط به موضوع سربازی اجباری (یهودیان فوق ارتدوکس / حریدیم) است، زیرا من معتقدم همه باید در ارتش خدمت کنند و هیچ قانونی نباید تصویب شود که هزاران شهروند را از خدمت سربازی معاف کند.»
او ادامه داد: «تصمیم اخراج من پس از اختلاف نظر در مورد قانون خدمت وظیفه، مذاکرات بازگشت افراد ربوده‌شده و تشکیل کمیته تحقیقات رسمی (درباره درز اطلاعات محرمانه توسط یک عضو دفتر نتانیاهو) صادر شد.»
وزیر جنگ سابق در بخش دیگری تاکید کرد: «امکان بازگرداندن اسرا در غزه وجود دارد، اگرچه این امر منجر به امتیازاتی (به دشمن) می‌شود که برخی از آن‌ها دردناک است. ما در این نبرد صدها رزمنده و سرباز از دست دادیم و بار مجروح و معلول شدن هزاران تن دیگر از آن‌ها را بر دوش خود حمل می‌کنیم. گفتم و باز هم می‌گویم: من مسئول سیستم دفاعی در دو سال اخیر، در برابر موفقیت‌ها و شکست‌ها و لحظه‌های دردناک هستم. فقط نور خورشید و بررسی حقیقت به ما امکان عبرت می‌دهد. من اینجا به صریح‌ترین شکل می‌گویم ما هنوز با چالش‌های سختی علیه ایران و دست‌نشانده‌هایش در منطقه روبه‌رو هستیم.»
پس از این اظهارات، نتانیاهو انتصاب یسرائل کاتز به عنوان وزیر دفاع جدید را اعلام کرد و «گدعون ساعر»، رئیس حزب «راست ملی» را به جای او به عنوان وزیر امور خارجه منصوب کرد. بی‌بی جلوی دوربین حاضر شد و بی‌اعتمادی نسبت به وزیر دفاع را دلیل اصلی این برکناری عنوان کرد: «من تصمیم گرفتم به جای او (گالانت) کاتز را به این سمت منصوب کنم، بالاترین تعهد من به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل حفظ امنیت آن و رسیدن به پیروزی کامل است، من تلاش‌های زیادی برای پر کردن شکاف‌ها انجام داده‌ام اما در بحبوحه جنگ، بیش از هر زمان دیگری این شکاف‌ها ادامه یافتند در حالی که اعتماد کامل بین نخست‌وزیر و وزیر دفاع لازم است.»
بحران بی‌اعتمادی در سرزمین‌های اشغالی
این در حالی است که به اذعان خود صهیونیست‌ها، مشکل اساسی‌تری گریبان‌گیر کابینه جنگ است و آن بحران بی‌اعتمادی ساکنان سرزمین‌های اشغالی نسبت به دولت نتانیاهو است. کانال N12 رژیم صهیونیستی در همین باره اذعان کرد: «اخراج گالانت هدیه‌ای به ایران است: کمبود تعداد سربازان، حضور وزیر جنگ بدون تجربه، جامعه پراکنده اسرائیل و ادامه جنگ فرسایشی توسط نیروهای نیابتی ایران که رؤیای طرح بزرگ ایران برای از بین بردن رژیم صهیونیستی را برآورده می‌کند.
در آستانه حمله ایران، نتانیاهو هدیه بزرگی را که در نوارهای سفید و آبی روشن پیچیده شده بود به ایران تقدیم کرد! نتانیاهو از بحران اعتماد صحبت می‌کند، اما بیشتر مردم مدت‌ها پیش اعتماد خود را به دولت او از دست دادند. همه نظرسنجی‌ها این را نشان می‌دهد. خانواده‌های ربوده شده اعتماد ندارند که او عزیزانشان را بازگرداند. خانواده‌های داغدیده به او اعتماد ندارند و احساس می‌کنند که تمام فداکاری‌های بزرگ بیهوده بوده است، در حالی که همه می‌خواهند حقیقت مسئولیت ۷ اکتبر را دریابند. رؤسای مقامات محلی در شمال اعتماد ندارند که او برای بازگرداندن ساکنان شمال به خانه‌هایشان حمایت امنیتی و اقتصادی می‌کند و کل نوار کشور را که متروک شده است، بازسازی خواهد کرد. سربازان ذخیره به گالانت اعتماد می‌کنند و اخراج او اعتماد آن‌ها را نسبت به هدایت جنگ تضعیف می‌کند. اعتماد آمریکایی‌ها به نتانیاهو در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد و این با پیروزی دونالد ترامپ تغییری نخواهد کرد. آیا بحران اعتماد وجود دارد؟ بله، یک بحران عمیق اعتماد وجود دارد. زیرا دیروز، نخست‌وزیر آن چیزی که اعتماد کمی به دولت اسرائیل باقی مانده بود را رد کرد.»
وزیر جنگ جدید اسرائیل: اولویت، بازگرداندن اسرا و نابودی حماس و حزب‌الله است
«یسرائیل کاتز» تبعه کشور مولداوی در شرق اروپا و وزیر جنگ جدید اسرائیل در نخستین اظهار نظر خود پس از انتصابش در این سمت به جای یوآو گالانت ادعا کرد که اولویت بازگرداندن اسرا از نوار غزه و نابودی حماس و حزب‌الله است.
کاتز از اعتماد بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم اشغالگر تشکر کرد. این در حالی است که این برکناری موجب اعتراضاتی در اراضی اشغالی شد به طوری که صدها تن در تل‌آویو به خیابان‌ها رفتند.
اخراج گالانت توسط نتانیاهو، واکنش‌های تندی را در میان چهره‌های مختلف سیاسی اسرائیل نیز به دنبال داشت و شکاف‌های عمیق در سیاست داخلی اسرائیل را بیش از پیش آشکار کرد. این اقدام که در بحبوحه جنگ و بدون اعلام قبلی صورت گرفت، به یک بحران سیاسی دامن زد و نارضایتی‌های بسیاری را از سوی مخالفان نتانیاهو برانگیخت، تا جایی که نخست‌وزیران پیشین اسرائیل در خط اول انتقاد به نتانیاهو قرار گرفتند. «نفتالی بنت» در واکنشی تند نتانیاهو را «بیمار و دیوانه» توصیف کرد که دیگر ارتباطی با مسائل حیاتی کشور ندارد. بنت تأکید کرد این اقدام علیه منافع ملی اسرائیل و سربازان ارتش بوده است و اولویت‌های سیاسی شخصی نتانیاهو را نمایان می‌سازد.
«ایهود المرت» از مردم خواست تا در برابر این تصمیم ایستادگی کنند و به نوعی نافرمانی مدنی علیه نتانیاهو را پیش بگیرند. «ایهود باراک»، دیگر نخست‌وزیر سابق با انتقاد شدید به نتانیاهو تأکید کرد برکناری گالانت یک اقدام بی‌سابقه و خطرناک است که امنیت اسرائیل را تنها برای حفظ بقای سیاسی نتانیاهو به خطر می‌اندازد. باراک در ادامه هشدار داد اگر جلوی اقدامات نتانیاهو گرفته نشود، ممکن است او به برکناری دیگر مقام‌های ارشد نظامی و امنیتی کشور از جمله رئیس ستاد ارتش و شین‌بت (سازمان امنیت داخلی اسرائیل) نیز روی بیاورد.
یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون اسرائیل نیز چهره دیگری بود که شدیداً به این اقدام نتانیاهو اعتراض کرد و وی را «نالایق و فاقد صلاحیت» برای اداره امور کشور دانست و گفت: «سربازان اسرائیلی نمی‌توانند به نخست‌وزیری که وزیر دفاعش را در میانه جنگ و به دلیل مسائل سیاسی اخراج کرده است، اعتماد کنند.» لاپید از مشاور قضائی کابینه خواست تا صلاحیت نداشتن نتانیاهو برای انجام وظایفش را بررسی کند و او را ناتوان در مدیریت کشور دانست. «آویگدور لیبرمن»، وزیر سابق دفاع و رهبر حزب «اسرائیل بیتنو»، نیز از جمله منتقدان صریح برکناری گالانت بود. او ضمن تأکید بر لزوم اولویت‌بندی امنیت ملی، نتانیاهو را متهم کرد که به‌جای توجه به منافع کشور، در میانه جنگ دست به برکناری وزیر دفاع زده و اهداف شخصی و سیاسی خود را در اولویت قرار داده است. لیبرمن هشدار داد اگر وزیر دفاع به این آسانی برکنار می‌شود، پس نخست‌وزیر نیز باید قادر به جایگزینی باشد. وی این اقدام را به مثابه تضعیف امنیت کشور در حساس‌ترین لحظات دانست.
یدیعوت آحارانوت: از این پس نتانیاهو وزیر دفاع است
«رون بن یشای»، روزنامه‌نگار و تحلیلگر با سابقه امنیتی و نظامی «یدیعوت آحارانوت» در خصوص این برکناری در گزارشی نوشت: برکناری یوآو گالانت وزیر دفاع عصر سه‌شنبه مردم را دچار اختلاف کرد و دولت اسرائیل را در زمان جنگ تضعیف کرد. در واقع، ایرانی‌ها که هفته گذشته وعده پاسخ قاطع به حمله اسرائیل را داده بودند، اکنون می‌بینند که در اسرائیل چه می‌گذرد و می‌فهمند که هنوز امیدشان از بین نرفته است.
نه تنها این، بلکه پیامد فوری و مهم برکناری گالانت این است که بنیامین نتانیاهو دیگر فقط نخست‌وزیر نیست، او وزیر دفاع نیز شده است. در واقع از این پس نتانیاهو در مورد مسائل دفاعی تاکتیکی، سیستمی و استراتژیک حرف آخر را خواهد زد. درست است که اسرائیل کاتز، وزیر دفاع که به عنوان وزیر دفاع منصوب شد، جایگزین گالانت شده است اما او نه قبل از کسانی که بالاتر از او هستند، یعنی نتانیاهو، نه در برابر زیردستانش، یعنی افسران ارشد، یک مقام امنیتی تشکیل نمی‌دهد. ما می‌توانیم با مشاهده رفتار سیاسی کاتز درک کنیم که نقش او چیزی جز اجرای دستورات نتانیاهو نخواهد بود و او چیزی جز یک نقش نظارتی که از طرف او در نظارت بر سیستم امنیتی به ویژه افسران ارشد آن عمل می‌کند، ایفا نمی‌کند.
چند روزی است که شایعاتی در دستگاه‌های امنیتی به‌ویژه گمانه‌زنی‌ها در مورد احتمال استعفای رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و رئیس شین بت که مستقیماً به نتانیاهو گزارش می‌دهند، به دلیل اختلاف نظر بر سر لزوم توقف استعفا می‌دهد. جنگ غزه برای آزادی زندانیان بود، اما من شک دارم که این اتفاق بیفتد.
این نویسنده در بخش دیگری این طور ادامه داد: علاوه بر تأثیر حضور گالانت در سیستم امنیتی، حضور وی در وزارت دفاع نیز احساس ثبات و رهبری حرفه‌ای و متخصص را در دل مردم ایجاد کرد. زمانی که گالانت، به عنوان وزیر دفاع، عملیات‌ها را تأیید کرد، یا مکرراً از جبهه‌های مختلف بازدید کرد، این امر به جز بخش راست افراطی که مخالف و از گالانت متنفر بود، به مردم غیرنظامی اطمینان خاطر امنیتی داد. نظرسنجی‌های انجام شده در میان مردم، از جمله در میان اعراب در اسرائیل، به گالانت و عملکرد او نمره‌های بسیار بالایی داد، بسیار بالاتر از آنچه که سایر وزیران از جمله نتانیاهو به دست آوردند. این ممکن است یکی از دلایل اصلی خلاص شدن از شر گالانت نتانیاهو باشد: نتانیاهو هرگز افرادی را که از او پیشی گرفتند یا جانشینان احتمالی او بودند، تحمل نکرد. در واقع او همیشه چنین افرادی را اخراج می‌کرد، یا آن‌ها را به سمت‌های معتبر می‌فرستاد، اما موقعیت‌هایی که اجازه نمی‌داد موقعیت نخست‌وزیری او را تهدید کنند.
بن شای در در ادامه نوشت: صادقانه باید اعتراف کنیم که گالانت در برخورد با نخست‌وزیر متخاصم بود. او را بسیار مورد انتقاد قرار داد، شرمساری زیادی به او وارد کرد و چندین بار علیه اقتدارش قیام کرد و گاهی این اتفاق علنی می‌افتاد و بارها در پشت صحنه اما این مرد نقش خود را به عنوان وزیر جنگ صادقانه در برابر مردم اسرائیل ایفا کرد… در مورد عواقب بین‌المللی که برکناری گالانت به دنبال خواهد داشت، کاملاً واضح است که این موضوع تأثیر منفی بر دولت آمریکا، خواه کامالا هریس یا دونالد ترامپ، در مورد مدیریت جنگ با هماهنگی نظامی ما خواهد گذاشت. دلیل ساده این است که گالانت موفق شد رابطه نزدیک و خوبی با پنتاگون و با فرماندهی مرکزی ایالات متحده (CENTCOM) ایجاد کند. اتفاقاً این واقعیت یکی از موضوعاتی بود که تنش در روابط گالانت و نتانیاهو را تشدید کرد.
نخست‌وزیر به سادگی و به احتمال زیاد به درستی معتقد بود که آمریکایی‌ها از طریق روابط نزدیک خود با گالانت و ارتباط صمیمی خود با او، او را دور می‌زنند و به عنوان مثال به او اجازه سفر به ایالات متحده را نداد. همانطور که همه به یاد دارند، جو بایدن را مجبور به برقراری ارتباط با او (نتانیاهو) کرد. دولت بایدن تا ۲۱ ژانویه تا زمان تحلیف رئیس‌جمهور جدید به حکومت خود ادامه خواهد داد و این احتمالاً بر کمک‌های نظامی که دریافت خواهیم کرد و جنبه‌های سیاسی هدایت جنگ از جمله برنامه روز بعد در غزه تأثیر خواهد گذاشت. حتی اگر ترامپ انتخاب شود، مسیر نتانیاهو واقعاً آسان نخواهد بود، زیرا ترامپ بارها خشم خود را آشکار و شاید حتی نفرت خود را از نتانیاهو ابراز کرده است. شکی نیست که نخست‌وزیر معتقد است که می‌تواند رابطه خود با ترامپ را ترمیم کند و در هر صورت، حکومت پرنوسان ترامپ را که به راحتی تحت تأثیر قرار می‌گیرد، به حکومت کامالا هریس به عنوان رئیس‌جمهور ترجیح می‌دهد. نتیجه نهایی این است که نتانیاهو به عنوان وزیر دفاع، بسیار کمتر از گالانت قادر خواهد بود تا از منافع دولت اسرائیل محافظت کند.
به گزارش ایمنا، مطابق آنچه گفته شد، برخلاف تصور نتانیاهو که فکر می‌کرد استفاده از انتخابات آمریکا می‌تواند فرصت مناسبی برای اعلام برکناری کم‌حاشیه گالانت باشد، اما موج اعتراضات داخلی در سرزمین‌های اشغالی و به خیابان آمدن ساکنان آن، بیش از پیش پرده از شکاف و بحران‌های عمیق داخل اسرائیل برداشته است، تا جایی که معترضان با برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌های اعتراضی علیه سیاست‌های نتانیاهو و اقدامات وی در مدیریت جنگ و امنیت کشور، اعتراض کرده و خواستار پایان جنگ و آغاز گفت‌وگوهای آتش‌بس شده‌اند.
بنابراین اگرچه به نظر می‌رسد نتانیاهو روی کار آمدن متحد دیرین خود، دونالد ترامپ را یک فرصت می‌داند، اما بحران‌های جدی درون رژیم صهیونیستی هر روز عمیق‌تر از قبل می‌شود و در صورتی که تحول جدی در مدیریت جنگ چندجانبه، وضعیت آزادی اسرا و استراتژی‌های نظامی این رژیم رخ ندهد، نمی‌توان توقع بهبود اوضاع را داشت، موضوعی که با توجه به افزایش سطح تنش‌ها در تقابل با ایران و حزب‌الله، بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد و رژیم صهیونیستی را بیش از هر زمان دیگری در پرتگاه اضمحلال و نابودی قرار داده است.
نظر شما