قنبر احدزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه محیط زیست یکی از مهم‌ترین منابع تأمین‌کننده نیازهای انسان‌ها است، اما گسترش زندگی شهرنشینی و صنعتی شدن کشورها امروزه منجر به معضلات بسیار فراوانی برای زندگی بشر شده است، اظهار کرد: بهره‌وری از مواد و محصولات پلاستیکی یکی از معضلات اصلی زیست محیطی است که امروزه انباشت آن در جنگل‌ها، دریاها و اقیانوس‌ها تهدید جدی کره زمین شناخته شده است، چرا که ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال زمان لازم است تا ظروف پلاستیکی در طبیعت از بین برود.
وی افزود: دنیای بدون پلاستیک ممکن نیست، اما به منظور جلوگیری از نابودی محیط زیست و حفاظت از سلامت انسان‌ها، لازم است میزان تولیدات این مواد تشکیل شده از منابع نفتی را کاهش دهیم و فرهنگ استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای یا اکولوژیک، ظروف تجزیه‌پذیر و چند بار مصرف به دلیل نداشتن مواد سمی، شیمیایی و قابل بازیافت ترویج پیدا کند و قوانین مالیاتی الزام‌آور برای تولید زباله‌های پلاستیکی با جدیت اجرایی شود.
فعال و کارشناس محیط‌زیست و عضو کمیته استانداردسازی نهال‌های جنگلی پیرامون اینکه با انباشت زباله در جنگل‌ها عرصه‌های وسیعی از خاک در اثر آلاینده‌های موجود در زباله‌ها توان رویش را از دست می‌دهد، تصریح کرد: براساس آمار رسمی در جنگل‌های هیرکانی حدود ۴٢ واحد بزرگ انباشت زباله وجود دارد، از این تعداد، ٢٨ مرکز در جنگل، ١١ مرکز در مناطق تالابی و سه مرکز در مراتع قرار دارد.
وی یکی از راه‌های حفاظت از محیط زیست را آموزش و توسعه فرهنگ عمومی در حفظ پاکیزگی رودخانه‌ها و صرفه‌جویی مصرف آب دانست و گفت: در سال‌های اخیر فرهنگ زندگی مردم، توسعه کشاورزی و صنایع، کمبود بارندگی‌های سالیانه، کاهش حجم آب‌های زیرزمینی، خشکسالی‌های پیاپی و کم‌آبی رودها سبب افزایش تقاضای منابع آبی شده است، بنابراین بی‌توجهی‌ها در مصارف صحیح بخش خانگی و غیرخانگی می‌تواند آینده‌ای بس تلخ و ناگوار را رقم بزند و چالشی جدی برای نسل‌های آینده باشد.
احدزاده ادامه داد: از آنجا که صرفه‌جویی در مصرف آب مسئله مهمی است و آینده ما را تضمین می‌کند، تحقق بهره‌وری حداکثری و حفاظت کمی و کیفی از منابع آب در وهله اول نیاز به اشاعه فرهنگ مصرف بهینه از این مایه حیات دارد، فرایند اقداماتی نظیر تغییر الگوی کاشت، مدیریت توزیع و مصرف آب، بازچرخانی آب و تصفیه فاضلاب‌های شهری به منظور استفاده متعارف و غیرمتعارف با مناسب‌سازی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی ضروری است.
وی با اشاره به اینکه حفاظت از محیط زیست باید به فرهنگ عمومی تبدیل شود، عنوان کرد: کاهش مصرف مواد شیمیایی، مراقبت از پوشش گیاهی، استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی در کاهش آلودگی هوا، بازیافت محصولات چوبی و کاغذها، کاشت درختان در عرصه‌های طبیعی، تأمین سوخت نفت و گاز ارزان قیمت برای روستاییان، جلوگیری از قطع بی‌رویه درختان، دفع و دفن پسماندهای غذا، افزایش سوخت‌های تجدیدپذیر، کاهش بهره‌وری از گازهای گلخانه‌ای، مبارزه با جنگل‌زدایی، جداسازی پسماندهای خشک و تر، تدوین برنامه جامع، بلندمدت و نظارت دقیق مسئولان بر اجرای آن‌ها و همکاری مردم در راستای حفاظت از حیات زمین الزامی است.
عضو کمیته استانداردسازی نهال‌های جنگلی با اشاره به اینکه مباحث رشد و ارتقای فرهنگ عمومی و آموزش به قدری در تعیین نابودی یا حفظ محیط زیست مهم است که حدود ۳۰ سال گذشته، رشته جامعه‌شناسی زیست محیطی در بعضی از دانشگاه‌ها ایجاد شده است، خاطرنشان کرد: امروزه آموزش‌های حفظ محیط‌زیست باید در مدارس توسعه پیدا کند، چرا که معتقدیم اگر اخلاق و فرهنگ زیست محیطی در ذهن و اعتقادات کودکان و خانواده‌ها از سال‌های اولیه زندگی نهادینه شود، می‌توانیم کودکان را افرادی مسئول و مطلع تربیت کنیم به نحوی که حفاظت از حیات طبیعت زمین جزو وظایف ذاتی آن‌ها تبدیل خواهد شد.
احدزاده تصریح کرد: امروزه با تغییرات اقلیمی، توسعه فعالیت‌ها و دخالت‌های انسان در طبیعت باید آموزش و فرهنگ‌سازی عمومی در مدارس، خانواده‌ها و جوامع به شاه‌کلید حفاظت اکوسیستم و جلوگیری از نابودی کره زمین تبدیل شود.
نظر شما