سنوارهایِ مقاومت

به گزارش خبرگزاری ایمنا، در دل تاریکی جنگ در سرزمین‌های سبز فلسطین و لبنان، جایی که هر روز سایه‌های جنگ و ناامیدی بر زندگی انسان‌ها سنگینی می‌کند، نور امیدی در دل کودکان این سرزمین می‌درخشد؛ کودکانی که با چشمان معصوم و قلب‌های پر از آرزو، نه‌تنها بار دردهای گذشته را به دوش می‌کشند، بلکه با شجاعت و اراده‌ای بی‌نظیر، ادامه‌دهندگان مسیر شهدای مقاومت هستند.

لبنان، این سرزمین پرماجرا، به گواهی تاریخ، ظلم‌های کمی به خود ندیده است، اما در این میان، کودکان با روحیه‌ای سرشار از امید و عشق به آزادی، نشان داده‌اند که مقاومت تنها به بزرگ‌ترها محدود نمی‌شود؛ آن‌ها وارثان خونی به عظمت فرهنگ غنی ایستادگی و شجاعت هستند که باید به نسل‌های آینده منتقل شود.

کودکان غزه، بیروت و ضاحیه هر روز صبح با صدای خنده‌هایی که با پهپاد و موشک‌ها در آمیخته شده، زندگی را به چالش می‌کشند؛ در حالی که جنگ و بمباران اطراف آن‌ها را احاطه کرده است، این کودکان با بازی‌های به‌ظاهر ساده اما پرمفهوم خود نشان می‌دهند که هنوز امیدی در دل دارند؛ آن‌ها با دستان کوچکشان، صحنه‌هایی را خلق می‌کنند که یادآور روزهای درد، رنج و در عین حال امید است؛ این صدای خنده‌ها که در کوچه پس کوچه‌های خرابه غزه، بیروت و ضاحیه طنین‌انداز شده، صدای مقاومت است.

کودکان به‌خوبی می‌دانند که برای رسیدن به آزادی چه قربانی‌هایی از جنس اسماعیل و یحیی داده شده است؛ آن‌ها با داستان‌های مادران و پدرانشان آشنا هستند؛ داستان‌هایی از شجاعت و فداکاری، بسیاری از آن‌ها عزیزان خود را در جنگ‌ها از دست داده‌اند و این درد را در دل دارند اما این درد، آن‌ها را تضعیف نکرده است؛ بلکه برعکس، آن‌ها را قوی‌تر کرده و میراثی به وسعت شجاعت، به‌دست آن‌ها سپرده است.

در دل این کودکان، آرزوهایی بزرگ نهفته است؛ آرزوهایی که فراتر از دیوارهای محاصره و سایه‌های جنگ است؛ آن‌ها نه می‌خواهند پزشک شوند نه معلم و نه مهندس، بلکه آن‌ها آینده خود را مردی در قامت امثال یحیی سنوار می‌بینند، هنرمندی مجاهد که با هنر خود دنیا را تغییر داد. آن‌ها درس شجاعت و ایستادگی را نه در کلاس‌های خرابه شهر، بلکه در قامت تصاویر مجاهدت قهرمانان می‌بینند؛ همان تصاویری که روزهاست در فضای مجازی دست به دست می‌شود.

اگر چه ساختمانی را بر سر امثال سیدحسن و یحیی سنوار آوار کردند تا وجود آن‌ها را میان آوارها بشکنند، اما هرچه کردند نتوانستند این قدرت و اقتدار را در میان آوارها پنهان کنند؛ خون‌های پاک را چه باک از فراموشی و پنهان شدن؟ این خون‌های پاک است که به رسم گذشته، از این پس نیز میان فرزندان مقاومت تکثیر می‌شود؛ شیشه عطر بودند و بگویید به سنگ که از این پس نیز رنگ و بوی مجاهدت بیش از هر زمان دیگر در این سرزمین می‌پیچد.

فرزندان مقاومت نه‌تنها قربانیان جنگ نیستند، بلکه قهرمانانی به وسعت تاریخ هستند؛ در دل سرزمینی که خاک آن با عطر خون و درد آمیخته شده است، کودکانی زندگی می‌کنند که همچون گل‌های وحشی در میان سنگ‌های سرد ناامیدی رشد می‌کنند؛ غزه، این لبه باریک زمین که حماسه‌ها و داستان‌های غم‌انگیزی را در خود جای داده است، در آغوش خود کودکانی را پرورده است که نه‌تنها یادآور آینده، بلکه نماد مقاومت و ایستادگی نیز هستند. آن‌ها فرزندان جنگ و تباهی نیستند؛ بلکه پرچم‌داران امید و زندگی‌اند.