به گزارش خبرگزاری ایمنا از کهگیلویه و بویراحمد، مصائب زندگی در بخش زیلایی محدود به نبود راه دسترسی یا آسفالت پیچ‌های خطرناک معروف به «گردنه گچ» یا تعلل و تأخیر در گازرسانی و استقرار نداشتن بخشداری و صدها مشکل دیگر نمی‌شود، ناف زیلایی را انگار با قیچی محرومیت بریده‌اند و با حل هر مشکلی مشکل دیگری سربر می‌آورد.
قریب به هشت هزار سکنه بخش زیلایی در مناطقی چون بردپهن، موشمی‌ها، آبیدک، بهستان و سایر روستاها اغلب روزهای سال را با چالش بی‌آبی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و گذران زندگی در این مناطق در سایه کمبود امکانات و دوری از مرکز شهرستان و استان برای ساکنان به کابوسی ناتمام تبدیل شده‌است.
خانم خانه‌دار اهل روستای موشمی سفلی درباره مشکلات زندگی در این بخش می‌گوید: مانده‌ایم از کدام یک از دردهایمان بگوییم، انبوه مشکلات در این منطقه آنچنان بسیار است که گفتن آن هم حوصله می‌خواهد، هم اعصاب درست و حسابی، اینجا شبکه گاز را به درون روستاها آورده‌اند اما کار علمک‌گذاری به کندی پیش می‌رود.
وی می‌افزاید: در برخی روزها به‌ویژه در بهار و تابستان نبود آب آشامیدنی و قطعی آن، مردم را به شدت آزار می‌دهد و در برخی موارد قطعی آب ۱۵ الی ۲۰ روز به طول انجامیده است.
تانکرهای آبی که کفاف زندگی مردم را نمی‌دهد
رحمت‌الله اندرخور، رئیس شورای بخش زیلایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در این خصوص می‌گوید: نزدیک به هشت هزار سکنه در بخش زیلایی از یک منبع آب که سرچشمه آن در منطقه مورزرد زیلایی است، آب خود را تأمین می‌کند.
وی می‌افزاید: بارها برای حل مشکل آب به دستگاه‌های متولی مراجعه داشته‌ایم، مردم به این وضعیت اعتراض کرده‌اند و مکاتبات زیادی داشته‌ایم اما گوش شنوایی برای دردهای ما پیدا نمی‌شود.
اندرخور با ابراز گلایه از کم‌کاری و بی‌توجهی آب‌وفاضلاب استان به هشت هزار سکنه بخش زیلایی ادامه می‌دهد: با وضعیت خرابی پمپ‌های آب، فرسودگی شبکه و افزایش جمعیت منابع تأمین کننده آب دیگر جواب‌گوی این مناطق نیستند و باید فکر اساسی شود.
وی اضافه می‌کند: در مواقع قطعی آب، تانکرهای آبرسان هر تانکر آب را به قیمت یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به مردم منطقه می‌فروشند که این آب کفاف زندگی سه روزه مردم را نمی‌دهد.
فرسودگی شبکه، آلودگی، خرابی پمپ‌های آب و پرداخت نشدن حق‌الزحمه آبداران در زیلایی
محسن عصمتی، بخشدار بخش زیلایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا می‌گوید: حدود ۷۰ درصد از آب بخش زیلایی از سرچشمه مادر در منطقه «مورزرد» زیلایی تأمین و به طول ۲۸ کیلومتر به مخزن ۵۰۰ متر مکعبی در منطقه «بردپهن» زیلایی انتقال داده می‌شود، این مخزن روستای بردپهن و مناطق امیرگپی با تاج امیری شامل روستاهای موشمی سفلی، موشمی علیا، موشکی وسطیٰ، آبیدک، بهستان، قلعه بنی، و دیگر روستاهای کوچک و بزرگ را پوشش می‌دهد.
وی می‌افزاید: آبرسانی به حوزه سادات چاهن در بخش زیلایی که تقریباً ۳۰ درصد از جمعیت منطقه را شامل می‌شود از چشمه‌های بالادست خود این مناطق تأمین می‌شود و مشکل اصلی تأمین آب در بخش زیلایی مربوط به مناطق «تاج‌امیری» و «امیرگپی» است که طول عمر مخزن مادر تأمین کننده آب این مناطق بیش از ۲۵ سال است.
عصمتی می‌گوید: باتوجه به عمر بالای مخزن مادر تأمین‌کننده آب در این مناطق شاهد هدررفت بالای آب و چالش بزرگ‌تری به‌نام آلودگی آب هستیم که جهت ترمیم شبکه آبرسانی از طرف ستاد اجرایی فرمان امام و آبفای استان اعتباراتی در نظر گرفته شد اما هنوز ابلاغ آن صورت نگرفته است.
وی با بیان اینکه علاوه بر هدررفت و آلودگی آب، یکی دیگر از عمده مشکلات در آبرسانی به این مناطق، پمپ اصلی آب است که اگر این پمپ دچار اشکال شود باید آب ۷۰ درصد از جمعیت بخش زیلایی قطع شود، ادامه می‌دهد: در صورت اشکال در پمپ آب باید گروه تعمیر از شهرستان‌های دنا، مارگون یا بویراحمد بیابند که بعضی مواقع ترمیم و تعمیر حتی تا پنج روز نیز به طول می‌انجامد.
وی می‌افزاید: یکی از پیشنهادات ما استقرار پمپ یدک به‌صورت استندبای بوده که متأسفانه تاکنون به این موضوع توجه خاصی نشده است.
عصمتی با بیان اینکه رود خرسان از نزدیکی منطقه زیلایی می‌گذرد و می‌توان با طرح مطالعاتی دقیق مشکل آب مناطق زیلایی را برطرف کرد، می‌گوید: پرداخت نشدن حق‌الزحمه آبداران و نگهبانان پمپ‌های آب در منطقه زیلایی یکی دیگر از مشکلات این منطقه است، آبداران و نگهبانان منطقه بیش از ۹ ماه است که حقوق و مزایای خود را دریافت نکرده‌اند.
به گزارش ایمنا، بخش زیلایی در شهرستان مارگون بیش از ۱۲ هزار نفر جمعیت دارد و از لحاظ جغرافیایی با شهرستان لردگان استان چهارمحال و بختیاری هم‌مرز است و سال‌های زیادی است که با انبوهی از مشکلات مواجه است.
زیلایی با آنکه همواره در عرصه‌های مختلف حضور از جبهه‌های جنگ گرفته تا مشارکت در میادین سیاسی و انتخاباتی در صدر جدول حضور در کهگیلویه و بویراحمد بوده‌است، اما عمق محرومیت در این بخش انگار با میزان حضور گره اساسی خورده‌است و زندگی مردم در این نقطه محروم چون گوشت قربانی در دست مسئولان و مدیران است و رفع مشکلات آن به شطرنج سیاسی وابسته است.
نظر شما