به گزارش خبرگزاری ایمنا، سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان به میزبانی اصفهان برگزار شد و شامگاه گذشته _پنجشنبه نوزدهم مهر_ مراسم اختتامیه آن برگزار شد؛ در این همایش بیش از ۲۴ هزار دانش‌آموز، داور کودک و نوجوان و خانوداه‌ا فیلم‌های این جشنواره را تماشا کردند.
از سویی اصفهان در این روزها میزبان اهالی سینما نیز بود و بر این اساس، با محمد فیلی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون به گفت‌وگو نشستیم؛ محمد فیلی بازیگر ایرانی است که در سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز متولد شد. ازمهم‌ترین سریال‌های تلویزیونی که وی تاکنون بازی کرده است سریال‌های دردسرهای والدین، چهار دیواری، گسل، روزی روزگاری و مختارنامه است. فیلی در چندین فیلم سینمایی از جمله ع ش ق، روز شیطان و پایان خدمت نیز نقش آفرینی داشته است.
ایمنا: نظر شما درباره برگزاری جشنواره‌های بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان چیست؟
فیلی: یکی از کارکردهای اصلی جشنواره‌ها فارغ از زمینه و موضوع، کشف استعداد تلاشگران آن حوزه و دیده شدن آثار آن‌هاست، نتیجه‌ی کار یک هنرمند در همین جشنواره‌هاست که دیده می‌شود؛ من همیشه امیدوار بوده‌ام که این جشنواره‌ها سال به سال پربار تر باشد و در آن با اقبال عمومی بیشتری مواجه باشیم، اما گاهی به جای پیشرفت فزاینده، شاهد سیری توأم با افت و خیز هستیم که چرایی آن را از برگزار کنندگان و دست‌اندرکاران آن جشنواره باید جویا شد؛ اگر این آسیب‌شناسی به موقع و به جا انجام شود سریعاً می‌توان جشنواره را به ریل صحیح پیشرفت خود بازگرداند و حتی به عرصه بین‌الملل آن را عرضه داشت و متقابلاً در نگاه جهانی شناخته شد، وگرنه شاهد این خواهیم بود که یک جشنواره بین‌المللی به سمت داخلی شدن برود.
ایمنا: فکر می‌کنید جشنواره کودک باید فراتر از دیپلماسی‌های بین شهری و در عرصه جهانی پیشروی کند؟
فیلی: بله، حتماً باید همینطور باشد چرا که آینده متعلق به بچه‌هاست، آینده متعلق به ما نیست، دوران ما تمام شده است و امتداد حضور ما در این عرصه به شرطی محقق می‌شود که شرایط را برای افتخار آفرینی کودکان و نوجوانانمان در عرصه‌های مختلف داخلی و بین‌المللی را فراهم کنیم و آینده‌ای سرشار از امید را برایشان ترسیم کنیم؛ یکی از راه‌هایش این است که تأثیر این جشنواره‌ها بر فرهنگ ملی و جهانی را جدی بگیریم و بودجه‌ای که باید را به آن اختصاص دهیم.
ایمنا: در نگاه شما این جشنواره‌ها تا چه حد می‌تواند استعدادهای کودکان و نوجوانان را شکوفا کند و فیلمسازان جوان را پرورش دهد؟
فیلی: کشور ما سرشار از استعدادهاست که باید به آن توجه شود و به مسیر درست هدایت شود، اگر جوان و نوجوان ما استعدادی داشته باشد و بخواهد کاری بکند واضح به شما بگویم که اگر میدانی برای ارائه آن نبیند سرخورده می‌شود؛ در مسیر پرورش استعداد، وجود مکانی برای ارائه و مربی خوب برای آموزش و جهت دهی از الزامات است، گاهی من می‌بینم که ساختمان‌های زیادی تحت عنوان فرهنگسرا دائماً ساخته می‌شود که خیلی هم خوب است، اما در آن فرهنگی جاری نیست و نهایتاً کاربرد آن ساختمان به نمایشگاه و غیره تقلیل می‌یابد، باید برای پرورش استعدادها برنامه مستمر، پیگیرانه و مسئولانه داشت، صرف ساخت یک ساختمان عرصه‌ای را برای ارائه و پرورش استعداد فراهم نمی‌کند؛ امیدوارم به نسل جوان و نوجوان امروز که نخبگان زیادی در میان آن‌ها هست توجه بیشتری بشود.
ایمنا: اطلاع دارید که اخیراً روز زاینده رود را پشت سر گذاشته‌ایم، احساس شما در مواجهه با زاینده رودِ این روزها چیست؟
فیلی: زاینده رود از دیدگاه من روز ندارد، این را من همیشه و حتی در برنامه زنده رود هم گفته‌ام، از کودکی که دائماً از شیراز به تهران در رفت و آمد بودن بین راه در اصفهان ساعت‌ها روی پل خواجو یا سی و سه پل به تماشای آب‌های خروشان زاینده رود می‌نشستم و از دیدن آن لذت می‌بردم، اما حالا با یک کویر بی آب مواجه هستیم که انسان را آزرده می‌کند، اصفهان بدون زاینده رود رنگ می‌بازد و من امیدوارم که دوباره پر آب شدن زاینده رود را ببینم چرا که این رودخانه شاید از معدود تفریحگاه‌های مردم اصفهان باشد که در گذشته ساعت‌های زیادی به طور خانوادگی در کنار آن می‌نشستند و شهر از نشاط خاصی برخوردار می‌شد.
امروز علاوه بر تأثیراتی که خشک شدن زاینده رود بر روحیه مردم دارد مشاغلی مانند کشاورزی را هم درگیر می‌کند، باید دید از کوهرنگ تا به اینجا قبلاً وضعیت کشاورزی چطور بوده است و حالا چه شرایطی دارد، گاوخونی آب ندارد، برخی سفره‌های آب زیرزمینی خشک شده‌اند، همه این مسائل راهکار کارشناسی دارد و تنها حرف زدن درباره آن کافی نیست، باید عمل کرد و دلسوزانه کاری انجام داد، من مسئولان، وزرا و صاحب منصبان زیادی را دیده‌ام و با آن‌ها رفت و آمد داشته‌ام، همه از یاد رفته‌اند مگر آن‌هایی که در مقابل این آب و خاک احساس مهر و مسئولیت کرده‌اند و اثری از خود به یادگار گذاشته‌اند.
ایمنا: سخن پایانی شما چیست؟
فیلی: بهترین جای دنیا همین جاست، مرکز عالم ایران است که خیلی هم زیباست، ایران ما همه چیز دارد، همه چیز؛ تنها کافی است عاشقش باشیم و ظرفیت‌های وجودی‌اش را شکوفا کنیم و متعهدانه پایش بایستیم.
نظر شما