کشتی نونهالان؛ زمینه‌ای برای آسیب یا سرمایه‌گذاری برای فردا؟

کارشناس کشتی کشورمان گفت: اتحادیه جهانی کشتی رده سنی نوجوانان را از ۱۵ تا ۱۸ سالگی به رسمیت شناخته است، اما در باشگاه‌های ما ورزشکاران فعالیت بدنی خود را از هشت سالگی آغاز می‌کنند که این موضوع ایجاد دردهای مزمن در ناحیه کتف و زانو را برای آن‌ها به همراه دارد.

مصطفی میرعمادیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره بروز مصدومیت از ناحیه کتف در کشتی‌گیران اظهار کرد: ورزشکاران در کشور ما کشتی را از سن کم شروع می‌کنند، این رشته ورزشی سنگین است و حتی اتحادیه کشتی جهان نیز رده سنی نونهالان را از فهرست برگزاری مسابقات جهانی حذف کرده است، اما پافشاری قاره‌ها موجب شده است رقابت‌های بین قاره‌ای در رده نونهالان برگزار شود.

وی افزود: کشتی ورزشی است که باید از ۱۵ سالگی آغاز شود، اتحادیه جهانی کشتی رده سنی نوجوانان را از ۱۵ تا ۱۸ سالگی به رسمیت شناخته است، اما در باشگاه‌های ما ورزشکاران فعالیت بدنی خود را از هشت سالگی آغاز می‌کنند که این موضوع ایجاد دردهای مزمن در ناحیه کتف و زانو را برای آن‌ها به همراه دارد.

کارشناس کشتی کشورمان درباره تأثیر مصدومیت‌های رده پایه روی آینده ورزشی کشتی‌گیران تصریح کرد: دردهای مزمن همراه کشتی‌گیران می‌ماند و در سن بزرگسالی خود را نشان می‌دهد، اوج قدرت یک انسان از ۲۳ تا ۳۳ سال است، اگر به کشورهای اروپایی نگاه کنید متوجه می‌شوید کشتی‌گیرانی همچون تیلور و اسنایدر همچنان ورزش حرفه‌ای خود را دنبال می‌کنند، چراکه در این کشورها رده نونهالان وجود ندارد یا در صورتی که وجود داشته باشد به صورت فستیوال است.

میرعمادیان ادامه می‌دهد: در کشورهای آسیایی که به رده نونهالان توجه می‌شود، کودک مجبور به کاهش وزن است و از همین‌رو در معرض آسیب فیزیکی قرار می‌گیرد، فشارهای بسیاری در دوره نونهالی و خردسالی به کودکان وارد می‌شود که کاهش عمر کشتی آن‌ها را به همراه دارد.

وی با بیان تأثیر تمرینات غیرعلمی روی مصدومیت کشتی‌گیران اضافه کرد: آسیب از ناحیه کتف و زانو برای کشتی‌گیران از دوره نونهالی آغاز می‌شود، کشتی ورزشی است که در آن بیشتر از ناحیه کتف استفاده می‌شود و اگر تمرینات غیرعلمی روی این ناحیه انجام شود، آسیب‌دیدگی شدید را به همراه دارد، بنابراین منشأ آسیب‌دیدگی کشتی‌گیران از ناحیه کتف را، شروع این رشته ورزشی در سن پایین می‌دانم.

کارشناس کشتی بیان کرد: در گذشته عبدالله موحد در المپیک مونیخ به دلیل آسیب‌دیدگی از ناحیه کتف به دوران حرفه‌ای خود پایان داد، اما نباید فراموش کرد وی در ۲۵ سالگی نخستین مدال و در ۳۲ سالگی آخرین مدال خود را کسب کرد، چراکه در گذشته توجه ویژه‌ای به رده نونهالان نمی‌شد، اما امروزه در آکادمی‌های کشتی فشار زیادی به بازیکنان رده نونهالان وارد می‌شود.

میرعمادیان با اشاره به راهکارهای جلوگیری از آسیب‌دیدگی کشتی‌گیران خاطرنشان کرد: در بیشتر کشورهای جهان در محل تمرین کشتی‌گیرها فیزیوتراپ، پزشک آناتومی و ماساژور قرار دارد تا بتوانند آسیب‌دیدگی‌ها حین تمرین تشخیص دهند، چراکه بیشتر مصدومیت‌ها هنگام تمرین و در سن کم رخ می‌دهد، اما بی‌توجهی به آن موجب می‌شود مصدومیت‌ها در رده سنی بالاتر خود را نشان دهد.

وی عنوان کرد: در تمام باشگاه‌های ما باید یک پزشک، فیزیوتراپ یا ماساژور وجود داشته باشد که با اندام‌ها و غضروف‌ها آشنا باشد، اما چنین چیزی وجود ندارد و به همین دلیل بعضی از برخوردهای جزئی به یک‌باره در قالب مصدومیت بروز پیدا می‌کند، مداوا نکردن و مدارا کردن موجب می‌شود کشتی‌گیر با همان مصدومیت به رده‌های بالاتر بیاید و پس از آن، فشار تمرین آسیب‌دیدگی جدی را برای او به همراه خواهد داشت.

کارشناس کشتی یادآور شد: وزنه زدن امری منسوخ شده است و کشورهای پیشرفته به کش و پیلاتس روی آورده‌اند، اما همچنان در بعضی از کشورها هنگام تمرین از وزنه استفاده می‌شود، کشتی ورزش دشوار و سنگینی است، به همین دلیل قصد داشتند این رشته ورزشی را برای المپیک ۲۰۲۸ از لیست خارج کنند، اما پیگیری‌های کشورهای صاحب سبک و اتحادیه جهانی کشتی از بروز چنین اتفاقی جلوگیری کرد.

میرعمادیان درباره تأثیر آموزش‌های علمی روی کاهش آسیب‌دیدگی‌ها تصریح کرد: کشتی یکی از ورزش‌های دشوار در سطح جهان به‌شمار می‌رود، اما همچنان قالب سنتی تمرین در این رشته ورزشی وجود دارد و از روش‌های علمی در آن کمتر استفاده می‌شود، به همین دلیل مرکز آموزش برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی‌ها باید برنامه‌های علمی ارائه دهد.

وی با اشاره به پافشاری کشتی‌گیران برای بهبود در سریع‌ترین زمان ممکن بیان کرد: هیچ کشتی‌گیری علاقه‌ای به از دست دادن میدان‌های جهانی ندارد و از همین‌رو محاسبات پزشکی را در نظر نمی‌گیرد، از دست دادن تورنمنت‌های حساسی همچون المپیک نه‌تنها برای کشتی‌گیر قابل پذیرش نیست، بلکه فدراسیون‌ها نیز روی این موضوع حساس هستند، چراکه تمایلی به از دست دادن مدال ندارند.

کارشناس کشتی اضافه کرد: کاهش وزن ورزشکاران، تضعیف بدن و فشارهای تمرینی زمینه آسیب‌دیدگی را برای کشتی‌گیران فراهم می‌کند؛ فدراسیون پزشکی ورزشی باید روی تمام ورزشکاران به‌ویژه نخبگان نظارت داشته باشد، در واقع نیروهای پزشکی خود را باید به باشگاه‌ها اعزام کند تا نخبه‌های ورزشی بتوانند از تجهیزات پزشکی استفاده کنند.

میرعمادیان درباره برگزاری کلاس‌های آموزشی پزشکی برای ورزشکاران خاطرنشان کرد: کشتی‌گیران از سنین پایه با مصدومیت پا به اردوهای تیم ملی می‌گذارند و پس از آن فشار تمرین مصدومیت آن‌ها را تشدید می‌کند، از سوی دیگر برای جلوگیری مصدومیت‌های کتف، زانو و نواحی مفصلی باید فرهنگ‌سازی شود تا ورزشکاران با آسیب آشنا شوند و بتوانند از آن جلوگیری کنند.

وی تاکید کرد: برای مربیان قهرمان‌پرور و بازیکن‌ساز نیز باید کلاس‌های پزشکی برگزار شود تا با راهکارهای جلوگیری از آسیب آشنایی بیشتری پیدا کنند، در غیر این صورت در سال‌های آینده نیز با بحران مصدومیت دست و پنجه نرم خواهیم کرد.

کد خبر 797714

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.