به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، خورشیدگرفتگی حلقوی زمانی رخ می‌دهد که اندازه ظاهری ماه از سطح زمین کوچک‌تر از اندازه ظاهری خورشید دیده می‌شود؛ در این وضعیت، در مکان‌هایی از کره زمین که به خط واصل مرکز خورشید و مرکز کره ماه بسیار نزدیک هستند، تنها حلقه پرنوری از خورشید دیده می‌شود و درون حلقه به طور کامل تاریک دیده می‌شود.
ماه، چهارشنبه، یازدهم مهر، از مقابل خورشید عبور می‌کند و یک خورشید گرفتگی حلقوی ایجاد می‌شود که بین ساعات ۱۹:۱۴ تا ۰۱:۱۶ از جنوب شیلی و جنوب آرژانتین قابل مشاهده است، این پدیده از هیچ قسمتی از ایران قابل رصد نیست.
ماه نو
چهارشنبه، یازدهم مهر، از نزدیکی خورشید عبور می‌کند و برای چند روز در تابش خیره‌کننده آن محو می‌شود، حرکت مداری ماه آن را هر چهار هفته یک بار به دور زمین می‌برد. در نتیجه هر ۲۹.۵ روز یک بار فازهای آن از ماه نو تا ربع اول، ماه کامل و ربع آخر تغییر می‌کند.
این حرکت به این معنا است که ماه از یک شب به شب دیگر بیش از ۱۲ درجه در آسمان حرکت می‌کند و موجب می‌شود هر روز طلوع و غروب آن به‌طور تقریبی یک ساعت دیرتر رخ دهد. در پدیده ماه نو، زمین، ماه و خورشید در یک خط به‌طور تقریبی مستقیم قرار دارند، ماه در وسط واقع شده است و در مقابل تابش خیره‌کننده خورشید محو می‌شود. هنگام ماه نو، زمین، ماه و خورشید همه در یک خط مستقیم قرار دارند.
ماه در اوج زمینی
ماه چهارشنبه، یازدهم مهر، به دورترین نقطه در امتداد مدار خود به زمین خواهد رسید و کمی کوچک‌تر از زمان‌های دیگر به نظر می‌رسد؛ فاصله ماه از زمین متفاوت است، زیرا مدار آن به‌طور کامل دایره‌ای نیست، کمی بیضی شکل است و یک مسیر بیضوی را طی می‌کند؛ همان‌طور که ماه هر ۲۹.۵ روز یک‌بار این مسیر بیضی شکل را به دور زمین طی می‌کند. فاصله آن ۱۴ درصد بین ۳۵۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر در حضیض (نزدیک‌ترین فاصله به زمین) و ۴۰۶ هزار و ۷۰۰ کیلومتر در اوج (دورترین فاصله از زمین) تغییر می‌کند.
اندازه زاویه‌ای ماه نیز با همان فاکتور بین ۲۹.۴ و ۳۳.۵ دقیقه قوسی متفاوت است و روشنایی آن نیز تغییر می‌کند، البته تشخیص این اتفاق در عمل دشوار است، زیرا فازهای آن نیز هم‌زمان در حال تغییر است.
نظر شما