سهیلا زمانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: شاید نتوان در رابطه با سلامت روان زنان در حوزه کاری آن‌ها نظر قطعی داد، اما عوامل متعددی در پیشگیری یا کاهش آسیب‌های روانی کار در منزل و خارج از منزل وجود دارد که می‌توان به آن اشاره کرد.
وی با بیان اینکه نوع و زمان شغل در میزان بروز تعارض‌های خانوادگی تأثیرگذار است، افزود: برای کاهش تعارض‌های خانوادگی بهتر است زنان به شغل‌های پاره‌وقت و شغل‌هایی که مطابق با توان جسمی و روانی آن‌ها است، بپردازند، همچنین به‌منظور ایجاد تعادل میان خانواده و شغل خود مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های مدیریت هیجان، خشم و استرس را فرا گیرند.
عضو نظام روان‌شناسی ایران ادامه داد: نگرش‌های اجتماعی و فرهنگی می‌تواند بر سلامت روانی زنان تأثیر بسزایی داشته باشد، برخی زنان دارای مهارت و توانمندی فعالیت خارج از منزل هستند، اما امکان دارد به علت نگرش‌های اجتماعی و فرهنگی موجود از فعالیت بیرون از منزل دوری کنند؛ اگر فعالیت‌های اجتماعی جزو ارزش‌های زندگی فرد باشد و شخص نتواند نیاز به این ارزش را تأمین کند، در درازمدت ممکن است موجب نارضایتی، سرخوردگی و افسردگی شود.
زمانی عنوان کرد: بعضی از مشاغل برای زنان از نظر فرهنگی و اجتماعی مناسب‌تر است و این امر موجب می‌شود، افراد واجد آن شغل انگیزه بیشتری برای فعالیت در آن شغل داشته باشند، به دلیل اینکه عوامل متعددی در کنار عوامل اجتماعی و فرهنگی بر سلامت روان زنان شاغل مؤثر است، عوامل فرهنگی و اجتماعی به‌تنهایی نمی‌تواند تأثیر چشمگیری بر سلامت روان زنان داشته باشد.
وی لازمه رضایت و موفقیت افراد در حوزه کاری را علاقه و استعداد دانست و اضافه کرد: افزایش علاقه و توانمندی در حوزه کاری موجب کارآمدی مؤثر و رضایت فرد در درازمدت می‌شود و اگر شغل افراد در راستای علاقه و استعداد آن‌ها نباشد، می‌تواند عاملی برای افسردگی و فرسودگی شغلی باشد.
روان‌شناس بالینی خاطرنشان کرد: عوامل شخصیتی، علاقه، استعداد، توانمندی، موفقیت شغلی، نوع شغل و ارتباط با همکاران می‌تواند در ارتقای سلامت روان یا کاهش آن مؤثر باشد و سلامت روان زنان خانه‌دار نیز با توجه به عوامل شخصیتی و ارزش‌های شخصی است که تعیین می‌شود.
نظر شما