صدا، دوربین، حرکت؛ اینجا یک تجربه غیرقابل تکرار است

این روزها کوچه‌پس‌کوچه‌های اصفهان شورونشاطی دیگر گرفته و خانه مشروطه، میزبان نوجوانانی است که دور هم جمع شده و مشغول کسب تجارب جدیدی هستند؛ در این ایام شهر گنبدهای فیروزه‌ای میزبان هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، این روزها کوچه‌پس‌کوچه‌های اصفهان شورونشاطی دیگر گرفته و خانه مشروطه، میزبان نوجوانانی است که دور هم جمع شده و مشغول کسب تجارب جدیدی هستند؛ در این ایام شهر گنبدهای فیروزه‌ای میزبان هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران است؛ نوجوانان این المپیاد در سال جاری با شش گروه از بیست‌وچهارم تا بیست‌ونهم شهریور به تولید آثار می‌پردازند.

به خانه مشروطه که وارد می‌شویم، حال‌وهوای متفاوت دانش‌آموزان از همان دقایق ابتدایی فضا را تغییر داده و بر گوشه به گوشه محوطه نیز، تصاویری از برگزیدگان سال گذشته به چشم می‌خورد.

«صدا، دوربین، حرکت» این جملات از طبقه بالا به گوش می‌رسد و صدا را که دنبال می‌کنیم، به یکی از گروه‌ها به سرپرستی «زینت حجتی» می‌رسیم؛ دخترها با سروصدای همیشگی‌شان دور دوربین جمع شده‌اند و درباره پلانی که ضبط کرده‌اند نظر می‌دهند؛ زمان استراحت که می‌رسد و فرصتی فراهم می‌شود، به سراغ زیور حجتی از کارگردانان سینما و یکی از مربیان هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان می‌رویم که در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: با وجود یکسری محدودیت‌های تجهیزاتی و چالش‌ها، نوجوانان تلاش می‌کنند خلق اثر کنند؛ البته این فرایند نیز موجب می‌شود بچه‌ها بهتر با چالش‌های پیش‌رو در این مسیر آشنا و روبه‌رو شوند، اما زیادی این اتفاق ممکن است خسته‌شان کند و روی تولیدشان تأثیر بگذارد و به‌نظرم حیف است با وجود فراهم شدن چنین فضایی، فرایند کار به‌خاطر یکسری چیزهای ریزِ قابل حل و در دسترس بر زمین بماند.

وقتی خانم مربی، به حال‌وهوای نوجوانان غبطه می‌خورد!

وی با اشاره به نقطه قوت این دوره از المپیاد ادامه می‌دهد: برگزاری این جشنواره بزرگ‌ترین نقطه قوت است، چراکه اکنون نوجوانان صرف اینکه در فضا هستند و بهتر با روند، پروسه تولید و یک سری کلیات آشنا می‌شوند، باهم آشنا می‌شوند و رفاقت شکل می‌گیرد و در نهایت طی یک سری تعاملاتی با روند و همکاری بهتر آشنا و موفق می‌شوند می‌تواند حائز اهمیت و مؤثر باشد.

مربی هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان تصریح می‌کند: المپیاد اتفاق منحصربه‌فردی است، چراکه هم در حوزه عملی و هم در حوزه تئوری هم‌زمان نکات پایه را به نوجوانان می‌گوید و این می‌تواند نقطه قوتی برای شروع کار بچه‌ها باشد.

حجتی می‌افزاید: تا اینجا کار شاهد هستیم که هر کدام از نوجوانان در یکسری بخش‌ها و بسته به توانایی‌شان کارهایی را بهتر و بیشتر انجام می‌دهند، برای مثال یکی در حوزه دستیاری، دیگری انیمیشن، صحنه، کارگردانی خود را اینجا محک می‌زنند و قوت المپیاد همین است که بستری برای انجام کاری جدی فراهم کرده است.

وی با بیان اینکه در این المپیاد نوجوانان کامل متوجه چالش‌ها، پروسه تولید، ساخت می‌شوند و چون در سن و سالی قرار دارند که تکلیف‌شان با خودشان مشخص می‌شود که آیا می‌خواهند این مسیر را ادامه بدهد یا خیر، به احتمال زیاد نوجوانانی که بعد از این مرحله می‌مانند و ادامه می‌دهند دیگر آدم‌هایی هستند که سفت و سخت مسیر را ادامه خواهد داد، توضیح می‌دهد: من غبطه می‌خورم که چرا جای این نوجوانان نیستم و ای‌کاش زمان ما چنین فرصت‌ها و زمینه‌هایی بود، در همین راستا نوجوانان باید این فرصت را قدر بدانند و استفاده کنند.

مربی هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران با بیان فرایند ورود خود به عرصه سینما ادامه می‌دهد: فیلم‌های زیادی می‌دیدم و علاوه‌بر آن در سال ۸۸ به کلاس‌های آقای تارخ می‌رفتم، همچنین ورودم به عرصه فیلمسازی با برنامه‌های هفت در سال ۸۸، ۸۹ رقم خورد که در این برنامه زیرنویسی از انجمن سینمایی جوان آمد که دوره فیلم‌سازی دارند و اینجا بود که متوجه شدم انجمن سینمای جوانی نیز وجود دارد، در همین راستا وارد انجمن شدم و دوره فیلم‌سازی را در اصفهان آغاز کردم.

صدا، دوربین، حرکت؛ اینجا یک تجربه تکرار نشدنی است

حجتی ادامه می‌دهد: همه رفاقت‌ها، آزمون و خطاها، چالش‌ها و تجربه‌های ارزشمند من از اصفهان شروع شد و در حال حاضر با فضای المپیاد امیدوار هستم خیلی خوب پیش برویم.

وی با بیان اینکه باید به سینمای کودک و نوجوان بها دهیم، تاکید می‌کند: بازه زمانی جشنواره تنها از شروع تا پایان است و بعد از برگزاری و پایان بازه زمانی به‌طور کامل تمام می‌شود، اما باید توجه داشته باشیم که ما در بحث جذب مخاطب و اکران فیلم‌های کودک و نوجوان نقاط ضعف زیادی داریم و باید تصمیم‌گیری‌های اساسی‌تری صورت گیرد؛ همچنین کارگردان‌هایی که کار می‌کنند به این فکر نکنند که فیلم کودک و نوجوان مخاطب محدود دارد، بلکه نگاهی داشته باشند که فیلمی بسازند تا بچه‌ها و خانواده‌هایشان را به سینما بکشاند و علاوه‌بر آن نیز تأثیرگذاری را در حوزه محتوا داشته باشد.

مربی هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران می‌گوید: ظرفیت ایران زیاد است، همچنین موضوعات زیادی در حوزه کودک و نوجوان داریم که به آن پرداخته نشده است، برای مثال بلاگری بچه‌ها، یعنی باید گفت که فضای تولید فیلم چه برای جشنواره فیلم فجر و چه برای جشنواره فیلم کودک و نوجوان آماده است، چراکه همه طیف‌ها را در بر می‌گیرد.

حجتی عنوان می‌کند: باید توجه داشت که وقتی فیلم ساخته می‌شود، در حال حاضر به فضای موجود کمک نمی‌کند، بلکه در بلند مدت مشخص می‌شود؛ در همین راستا نیز در المپیاد هم کار بچه‌ها سال به سال از دوره‌های پیش از نظر کیفیت با توجه به زمینه‌های انگیزشی همچون پخش فیلم‌هایی در جشنواره فیلم کودک و نوجوان صورت می‌گیرد، بهتر و بیشتر خواهد شد.

وی ادامه می‌دهد: اگر تولیدات المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان جدی گرفته شود، ممکن است بتوانیم هرساله شش فیلم کوتاه سینما ایران را در المپیاد فیلم‌سازی ساخته و به اکران برسانیم؛ در این مسیر ارتباط ما با نوجوانان حفظ خواهد ماند و بچه‌ها می‌توانند فیلمنامه بفرستند تا راجع به آن حرف بزنیم؛ البته این به انگیزه و جدیت بچه‌ها برای ادامه دادن در این مسیر و پیکری آن‌ها بازمی‌گردد.

صدا، دوربین، حرکت؛ اینجا یک تجربه تکرار نشدنی است

از انیمیشن تا فیلم‌سازی

فرصت استراحت نوجوانان، امکانی را برای مصاحبه با خود آن‌ها نیز فراهم می‌کند و بر این اساس هستی ارجمند شرکت‌کننده مشهدی این المپیاد با بیان اینکه چهار سال پیش انیمیشنی تولید کردم و آن را برای المپیاد ارسال کردم و پذیرفته شد، اظهار می‌کند: با وجود اینکه به انیمیشن علاقه‌مند بودم و دوست داشتم در این حوزه فعالیت کنم، اما از آنجایی که در این دوره از المپیاد ساخت انیمیشن ویژه پسران بود، در گروه فیلم‌سازان قرار گرفتم.

وی ادامه می‌دهد: این زمینه را برای خود فرصتی دیدم و با خود گفتم تجربه خوبی است که بیایم، یاد بگیرم، کمک کنم و استفاده کنم تا فیلم خوبی را تولید کنیم.

شرکت‌کننده هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران تصریح می‌کند: برای منی که همیشه پشت سیستم می‌نشینم و کار عملی نداشتم، المپیاد تجربه خوب و حس عجیبی دارد، چراکه که کار جدید است و ساعت‌هایی که اینجا هستیم باید فعالیت‌های مختلفی از جمله هماهنگی، آماده کردن صحنه و مواردی از این دست را انجام دهیم.

ارجمند عنوان می‌کند: در المپیاد فیلم‌سازی خیلی جاها از هم‌گروهی‌ها کمک گرفتم، سوالاتی می‌پرسیدم و دوستان پاسخ می‌دادند و سعی کردیم ارتباط خوبی داشته باشیم.

وی با اشاره به اینکه سعی می‌کنم بهترین خودم را بگذارم، می‌گوید: حضور و شرکت در این المپیاد ممکن است برای هر شخصی پیش نیاید، در همین راستا تجربه خوبی است که برایم رقم خورده چراکه در مواقعی شاید خودم متوجه نشوم، اما این فرایند ممکن است در انیمیشن نیز به من کمک کند.

شرکت‌کننده هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران با بیان اینکه این محیط با چیزی که فکر می‌کردم متفاوت بود، اظهار می‌کند: المپیاد فیلم‌سازی محیطی سینمایی با آدم‌های خوب و با تجربه دارد که به ما کمک می‌کند، همچنین با وجود یکسری نواقص، اما امکاناتی در دسترس داریم که می‌توانیم از آن‌ها استفاده و تجربه کسب کنیم.

ارجمند می‌گوید: تقاضا دارم در المپیاد، حوزه انیمیشن را هم‌زمان برای گروه دختران و پسران برگزار کنند و بیشتر به آن اهمیت داده شود، چراکه در بعضی استان‌ها چنین زمینه و کلاس‌هایی سخت پیدا می‌شود.

صدا، دوربین، حرکت؛ اینجا یک تجربه تکرار نشدنی است

می‌خواهم خودم خالق اثر باشم

در ادامه غزل رحیم‌زاده از دیگر شرکت‌کنندگان المپیاد که اصفهانی است، با بیان اینکه فیلمی با موضوع تأثیر فیلم‌های ترسناک بر کودکان با نام کابوس سفید برای المپیاد ارسال کردم و قبول شد، اظهار می‌کند: از چهار سالگی به‌دلیل اینکه بیش از حد فیلم می‌دیدم به فیلم‌سازی علاقه‌مند شدم و سرچشمه این کار از آن دوران نشئت می‌گیرد.

وی ادامه می‌دهد: آینده‌ای که در فکر خود ساخته بودم بیشتر جلوی دوربین بود، اما الان به پشت دوربین رسیدم و می‌بینیم که خیلی دوستش دارم.

شرکت‌کننده هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران با اشاره به اینکه زمانی که خبر قبولی خود در المپیاد را شنیدم خیلی هیجان‌زده شدم، تصریح می‌کند: المپیاد موجب شده بیشتر با فضای فیلم‌سازی آشنا شوم و از زمانی که به اینجا آمدیم سنگینی کار از لحاظ یادگاری، ساخت‌وساز و تهیه فیلم زیاد است و خیلی چیزها یاد گرفتیم.

رحیم‌زاده خاطرنشان می‌کند: از آنجایی که اینجا همه برای یک هدف تلاش می‌کنیم کار آسان‌تر از بیرون است و راحت‌تر می‌شود فعالیت کنیم، چراکه همه دوستان سطح بالا هستند و بهتر می‌شود کار را پیش برد.

وی با بیان اینکه در آینده یک کارگردان بزرگ خواهم شد، می‌گوید: بازیگری قشنگ است، اما در حال حاضر ترجیح می‌دهم پشت دوربین فعالیت کنم، چراکه چالش را دوست دارم و برایم جذاب است و می‌خواهم خودم بتوانم چیزی شکل دهم و آن را بسازم تا اینکه چیزی را بازی کنم که یکی خواسته است.

المپیاد فیلم‌سازی پلی برای نزدیک شدن به هدف است

عسل عبداللهی هم که از اردبیل آمده، اظهار می‌کند: زمان زیادی است که در حوزه فیلم‌سازی فعالیت می‌کنم و دوره‌هایی را نیز گذرانده‌ام، چراکه به این حوزه علاقه‌مند هستم و بیشتر سعی می‌کنم در جشنواره‌ها شرکت کنم تا این تجربه‌ها را کنار افرادی همسو با خود سپری کنم.

وی با بیان اینکه فراخوان المپیاد را دیدم، ایده فرستادم و خوشحال هستم که در حال حاضر اینجا هستم، ادامه می‌دهد: همیشه دوست داشتم صحبت کنم، مجری شوم و این علاقه من از کودکی سرچشمه می‌گیرد، به‌طوری که وقتی به کلاس مجری‌گری رفتم، گفتند تو استعداد بازیگری داری و همین موجب می‌شود آرام آرام به این کار وارد شوم و از همان زمان جرقه این حرفه خورد.

شرکت‌کننده هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران تصریح می‌کند: خیلی خوشحال هستم که در کنار فیلم‌سازان خوب کشور یاد می‌گیریم، تجربه کسب می‌کنیم و با کمک مربی‌ها بیشتر با فضای فیلم‌سازی آشنا می‌شویم، چراکه به‌یقین این فرایند در آینده به درد ما خواهد خورد.

عبداللهی با بیان اینکه المپیاد همچون پلی است که ما رو زودتر به هدف نزدیک می‌کند، عنوان می‌کند: در حال حاضر چنین بستری برای نوجوانان فراهم شده است تا استعداد خود را نشان دهند، از این رو المپیاد را همچون پلی می‌بینم که با نشان دادن استعداد و کار گروهی می‌توانیم فیلم بسازیم و علاوه‌بر کسب تجربه، رزومه‌ای در این حوزه خواهیم داشت.

وی می‌گوید: در این بازه زمانی با دوستان کنار هم همکاری خوبی داشتیم و توانستیم به فیلم‌نامه خوبی برسیم و از آنجایی که کار سینما سخت است و گاهی اوقات خسته می‌شویم، اما همه بچه‌ها تا آخرین نفس کار می‌کنیم تا به نتیجه خوبی برسیم.

شرکت‌کننده هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران بیان می‌کند: از همان اول که وارد دنیای فیلم‌سازی شدم برایم جدی و مهم بود، به طوری که فیلم‌سازی برای من نه‌تنها عشق درونی است، بلکه شغل و هدف اصلی آینده من نیز است و همیشه سعی می‌کنم در اولویت اصلی زندگی من قرار داشته باشد.

برقراری ارتباطات، بزرگ‌ترین برگه برنده‌ای است که این المپیاد برای ما به وجود آورده است

نگار دائمی هم که از شهرستان گلبهار خراسان رضوی آمده است، اظهار می‌کند: از بچگی هنر فیلم‌سازی را دوست داشتم و دنبال می‌کردم، چراکه این حوزه ترکیبی از هنرها است و با این هنر می‌توانیم یک مطلب و محتوایی را که در ذهن یک نفر وجود دارد با ترکیبی از تصویر، نویسندگی، نقاشی به بقیه نشان دهیم و به خوبی مفهوم را به مخاطب برسانیم.

وی با بیان اینکه محورهای المپیاد با فیلم‌نامه‌ام هم‌خوانی داشت آن را ارسال کردم و قبول شدم، ادامه می‌دهد: از آنجایی که میان زمان ارسال آثار برای المپیاد تا زمانی که تماس گرفتند فاصله افتاده، به‌طور کلی فراموش کرده بودم و هنگامی که خبر قبولی را شنیدم خیلی خوشحال شدم، حس خوبی داشتم و برایم غیر منتظره بود.

شرکت‌کننده هشتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران تصریح می‌کند: اینجا تکرار نشدنی است و بستر جالب و خوبی برای تجربه چیزهایی است که شاید به‌عنوان فیلم‌ساز در ابعاد کوچک‌تر یاد می‌گیریم و از افراد حرفه‌ای که در عرصه‌های بزرگ‌تر کار کرده‌اند تجربه کسب می‌کنیم.

وی افزود: به نظرم برقراری ارتباطات بزرگ‌ترین برگه برنده‌ای است که این المپیاد برای ما به وجود آورده است، چراکه با بچه‌های هم سن و سال خودمان که در زمینه‌های خوبی فعالیت می‌کنند و حرفه‌ای هستند همنشین هستیم و برای منی که هدف آینده‌ام فعالیت در دنیای هنر است این ارتباط با نوجوانان و اساتیدی که حرفی برای گفتن دارند می‌تواند مؤثر و خوب باشد و کار کردن، آموزش دیدن و حفظ و ادامه دادن این فرایند موجب افتخار و مفید خواهد بود.

صدا، دوربین، حرکت؛ اینجا یک تجربه تکرار نشدنی است

هیجان، اشتیاق و خستگی کار در چشمان این نوجوانان به وضوح مشخص است، اما امروز آن‌ها به المپیاد آمده‌اند تا تجربه کنند، محیط کار سینما را با جان و دل حس کنند و یاد بگیرند تا آینده خودشان و سینما ایران را بسازند؛ در هر گروه، از صحبت‌های نوجوانان می‌توان به این پی برد که این بچه‌ها با انگیزه‌های متفاوت و هدف‌های هم راستا با سینما آمده‌اند تا خود را به سینما ایران معرفی و نشان دهند و همین شوق ادامه دادن به مسیر را در آن‌ها زنده نگاه می‌دارد.

گزارش از: زهراسادات سلطانی

کد خبر 790641

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.