قاسم رفیعا در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در پی درگذشت استاد محمد علی بهمنی شاعر معاصر اظهار کرد: محمدعلی بهمنی برای ما شعرای پس از انقلاب الگو و اسطوره بسیار بزرگی بود و جزو شاعران غزل سرای امروزی به حساب می‌آمد.
وی افزود: محمدعلی بهمنی یک اسطوره بود، در حوزه غزل و ترانه بسیاری از شاعران از او الگوبرداری می‌کردند و شخصیت وی در شعر معاصر تأثیر گذاری فراوانی داشت.
این شاعر درباره تأثیر بهمنی بر اشعار امروزی تصریح کرد: مهم‌ترین تأثیری که وی بر روی شعر معاصر داشت موضوع زبان است، بسیاری از شعرای امروزی از استاد بهمنی و تأثیر زبان ایشان بر روی غزل‌سرایی استفاده می‌کنند زیرا اشعار امروزی را به شدت صمیمانه می‌گفت و مخاطب را به صاحب اثر بسیار نزدیک می‌کرد.
رفیعا در خصوص شخصیت مرحوم بهمنی بیان کرد: ما در شعر معاصر شخصیت‌هایی مانند استاد محمد علی بهمنی بسیار کم داریم؛ به‌عنوان مثال مرحوم قیصر امین‌پور یک جریان بسیار تأثیرگذار در شعر معاصر به وجود آورد اما این توانمندی‌ها بر روی شخصیتش تأثیر نگذاشت و تا آخر انسانی بسیار مهربان و آرام باقی ماند و استاد محمد علی بهمنی هم بسیار رفتاری دوستانه داشت و ارتباط بسیار قوی بین ایشان و شعرای جوان وجود داشت، همچنین بسیار رفتاری دوستانه داشت و هیچ موقع کنار ایشان انسان احساس غریبی نمی‌کرد.
وی در خصوص غزل پست مدرن به‌عنوان یکی از سبک‌های مورد علاقه مرحوم بهمنی تشریح کرد: استاد محمدعلی بهمنی پیشگام برخی اتفاقات متفاوت در شعر بود؛ اینکه یک شاعر به درک و جایگاهی برسد که تصمیم به تغیر سبک بگیرد کار هر شخصی نیست و بسیاری از شاعران زمانی که استاد بهمنی غزل پست مدرن می‌گفت، هنوز با زبان و ساختار گذشته شعر می‌سرودند، بر این اساس وی فاصله بسیار زیادی با دیگر شعرای پس از انقلاب داشت و همیشه از دیگران یک گام جلوتر بود.
این شاعر با بیان اینکه مرگ یک شاعر زمانی است که شعر ماندگاری در ادبیات نداشته باشد، اظهار کرد: به‌عنوان مثال حافظ تاکنون با اشعارش زنده است و استاد محمد علی بهمنی همواره بدون اینکه خودش اراده کند با هر اثری که تولید می‌کرد یک دریچه تازه به فضای ادبیات باز می‌کرد و شاعر بزنگاه‌های تاریخی بود، به‌عنوان مثال در سال رحلت امام شعری سرود که در زمان خود بسیار بر جامعه مردمی آن زمان تأثیر گذاشت.
«سوگ سروده محمد علی بهمنی درباره رحلت امام (ره):
هفت پشت عطش از نام زلالت لرزید
ما که باشیم که در سوگ شما گریه کنیم؟
زنده‌تر از تو کسی نیست چرا گریه کنیم؟
مرگمان باد و مباد آنکه تو را گریه کنیم؟
رفتنت آینه آمدنت بود، ببخش
شب میلاد تو تلخ است که ما گریه کنیم
ما به جسم شهدا گریه نکردیم، مگر
می‌توانیم به جان شهدا گریه کنیم؟
گوش جان باز به فتوای تو داریم، بگو
با چنین حال بمیریم و یا گریه کنیم؟
ای تو با لهجه خورشید سراینده ما
ما تو را با چه زبانی به خدا گریه کنیم؟
آسمانا! همه ابریم گره خورده به هم
سر به دامان کدام عقده‌گشا گریه کنیم؟
باغبانا! ز تو و چشم تو آموخته‌ایم
که به جان تشنگی باغچه‌ها گریه کنیم»
رفیعا در خصوص دیگر شعرهای ماندگار مرحوم بهمنی تاکید کرد: محمدعلی بهمنی درباره اخوان ثالث شعری سرود که بسیار ماندگار شد، همچنین شعر خرچنگ‌های مردابی در مورد برهه‌ای از زمان بود که بسیار مورد علاقه جامعه قرار گرفت.
«شعر خرچنگ‌های مردابی اثر محمد علی بهمنی:
در این زمانه بی هیاهوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
چگونه شرح دهم، لحظه لحظه خود را
برای این همه ناباور خیال پرست
به شب نشینی خرچنگ‌های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست
رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتند
به پای هرزه علف‌های باغ کال پرست
رسیده‌ام به کمالی که جز انا الحق نیست
کمال دار را برای من کمال پرست
هنوزم زنده‌ام و زنده بودنم خاریست
به تنگ چشمی نامردم زوال پرست
به شب نشینی خرچنگ‌های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست
رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتند
به پای هرزه علف‌های باغ کال پرست»
نظر شما