حکایت یک عمر دلدادگی

سال‌های طولانی تنها می‌توانستند دلشان را از هزاران کیلومتر آن سوتر روانه حرم عشق کنند، اشک‌هایشان که جاری می‌شد از خدا فقط یک خواسته داشتند، دیدن شش گوشه سیدالشهدا(ع) و حالا که به این حاجتشان رسیدند می‌خواهند دیگر زیارت نرفته‌ها را هم راهی این مسیر کنند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از کرمان، حرم امام حسین (ع) را فقط از قاب تلویزیون و عکس‌های موجود در اینترنت دیده بود، حتی وقتی به محافل روضه نیز می‌رفت، حس و حال کربلا رفته‌ها برایش تماشایی بود و تا قبل از پاییز ۱۳۹۴ همه تصوراتش از دلداده به اهل بیت در حرم امام رضا (ع) خلاصه می‌شد.

شنیده بود برای گرفتن برات کربلا باید پیش ضامن آهو رفت و بعد از سلام هر نماز، به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) هم عرض ارادت کرد، اردوی دانشجویی که برگزار شد، دوستی صمیمی تسبیح تربت کربلا را به او هدیه داد و همه چیز مهیا شد تا نامش در لیست زائران اربعین قرار بگیرد و راهی کربلا شود.

تصور خروج از کشور آن هم بدون خانواده خیلی سخت به نظر می‌رسید اما همه دشواری‌ها را به جان خریده بود و دل را به دریا زد و برای ثبت‌نام مراسم پیاده‌روی اربعین به یکی از مساجد شهر رفت، از آنجایی که گفته‌اند پول سفر زیارتی و کار خیر خودش فراهم می‌شود، هزینه سفر هم رسید و رهسپار حرم سیدالشهدا (ع) شد.

تجربه زیارت حرم امام حسین (ع) و هوایی شدن در بین‌الحرمین و تشرف به حرم امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) را نه می‌توان با هیچ زبانی توصیف کرد و نه هر قلمی توان نوشتنش را دارد، توصیه اش هم این بود که آن شور و حال را برای زیارت‌نرفته‌ها تعریف نکنید، دعا کنید راه برایشان باز شود و تجربه‌اش کنند.

شاید همه صفای محرم و صفر به همین باشد که دل کربلا نرفته‌ها برای پیاده‌روی اربعین لک بزند، عاشورا که رخت بر می‌بندد، سرو دای موکب‌های اربعینی هم بلند می‌شود و هزاران موکب از ایران و سراسر جهان قد علم می‌کنند تا در آئین پیاده‌روی اربعین غباری از چهره زائران امام حسین (ع) بزدایند.

در کشور عراق عشق و دلدادگی و خدمت به زوار چندین برابر است، از این رو که همگان از کوچک و بزرگ آنچه در یک سال گذشته اندوخته‌اند، به کار می‌گیرند و برای پذیرایی از زائرانی که از گوشه و کنار دنیا بار سفر بسته‌اند، مهیا می‌شوند و تمام خانه و زندگیشان را برای فرزند فاطمه (س) وقف می‌کنند.

حکایت یک عمر دلدادگی؛ زائر اولی‌هایی که رهسپار حرم سیدالشهدا شدند

اعزام ۳۰ هزار زائر اولی به مراسم پیاده‌روی اربعین

خیران و مؤسسات خیریه هم در سال‌های اخیر دست روی دست نگذاشته‌اند و برای آنان که همواره از دور به بارگاه اهل بیت در کربلای معلی و نجف سلام گفته‌اند و آرزوی تماشای سیر حرم را در دل دارند، بساط سفر و زیارت را فراهم کرده‌اند و کاروان‌های زائر اولی را به راه انداخته‌اند.

از جمله نهادهایی که در پویش زائراولی‌ها نقش مؤثری دارد، ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) است که مانند سال‌های گذشته برنامه‌ریزی مدونی برای خدمات‌رسانی به زائران اربعین انجام داد و در همین راستا، بیش از ۳۰ هزار زائر اولی نیازمند که بخشی از آنها از مناطق محروم و کم‌برخوردار کشور بودند، در اربعین سال‌جاری به عتبات عالیات رهسپار شدند.

پویش ملی زائراولی‌ها نیز که این روزها نقل محافل شده است، در سال‌های اخیر برای ایجاد بستر مناسب جهت تشرف زائر اولی‌های سازمان بهزیستی به عتبات عالیات، پذیرای یاری حامیان مردمی است تا افرادی که برای زیارت حرم امام حسین (ع) و حرم امام رضا (ع) نیازمند کمک هستند، زائراولی شوند.

حکایت یک عمر دلدادگی؛ زائر اولی‌هایی که رهسپار حرم سیدالشهدا شدند

ای کاش آرزوی زیارت به دل کسی نماند

با زائراولی دیگری هم کلام می‌شوم تا برایم از شوق زیارت بگوید اما همین که چشمانش پر از اشک می‌شود، دوزاری‌ام می‌افتد که هنوز برنگشته چقدر دلتنگ شده است، بغض گلویش را می‌فشارد و حرفی بیرون نمی‌آید اما ارادتش به حضرت سیدالشهدا را با ذکر «السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)» نشان می‌دهد.

به رسم عادت دست روی سینه‌اش می‌گذارد و می‌پرسد شما تابه‌حال کربلا رفته‌ای؟ می‌خواهد هم‌ذات‌پنداری کند تا هر جا که فراموشش می‌شود یا برایم تجربه شده است، همراهی‌اش کنم. از احساسش در حرم حضرت عباس (ع) که می‌پرسم، گریه امانش نمی‌دهد و به هق هق می‌افتد.

نشانه‌های مسیر پیاده‌روی را یادآوری می‌کند، آنجا که نمایشی از واقعه کربلا را دیده است یا خانه‌ای که درهایش را به روی او گشودند تا خستگی راه را بیندازد و آنجا که به داستان اصرارهای فراوان مردم عراق از زائران می‌رسد، خنده‌اش می‌گیرد و می‌گوید: «به قدری به پذیرایی از زوار مشتاقند که نمی‌توانی خلاصی یابی.»

خاطره‌اش را با لحظاتی که عمود به عمود زیارت نرفته‌ها را به یاد آورده است، ادامه می‌دهد و از خدا می‌خواهد دست همه به ضریح سیدالشهدا و علمدار کربلا برسد و می‌گوید: «نیت کرده‌ام برای سال‌های آینده حتی اگر مبلغ کمی هم داشته باشم، به پویش‌های اعزام زائراولی‌ها برسانم تا آرزوی زیارت به دل کسی نماند.»

اکنون در آستانه اربعین، برای همه آنها که در ایام شهادت سالار شهیدان شماره حساب زیارت‌نرفته‌ها را گرفته‌اند تا راهیشان کنند، برای پیشکسوتی که نمی‌خواست کسی بداند هر سال بانی زیارت چند نفر شده است و حتی برای دخترکی که عروسکش را به یاد بانوی سه ساله به زائراولی کربلا می‌دهد، خیر طلب می‌کنم.

ما ملت امام حسینیم و این روزها همه دنیا نگاهش به ماست و می‌بیند که قطره قطره از هر کوی و برزنی به دریای بیکران بین‌الحرمین سرازیر شده‌ایم تا اقیانوسی از عشق و ارادت را به قهرمان کربلا روانه کنیم.

گزارش از بهناز شریفی، خبرنگار ایمنا در کرمان

کد خبر 783969

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.