به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مطالعه‌ای جدید با اجرای مجموعه‌ای از مدل‌ها که محدودیت‌هایی هم‌چون سیاست‌گذاری و مقررات مؤثر را در نظر گرفته است، ادعا می‌کند دستیابی به هدف توافق پاریس برای محدود کردن گرمایش زمین به زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، حتی با احتمال متوسط، دیگر امکان‌پذیر نیست و در حالی که گسترش راه‌حل‌های فناوری سبز طی سال‌های اخیر سرعت گرفته است، محدودیت‌های واقع‌بینانه اجرای سیاست‌های آب‌وهوایی در بعضی کشورها می‌تواند این هدف آب‌وهوایی را غیرممکن کند.
به این ترتیب جهان باید برای احتمال حداقل یک‌دهم درجه بیشتر از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد آماده شود. در اصل خوش‌بینانه‌ترین پیش‌بینی‌های آب‌وهوایی به جهان شانس ۵۰ درصدی برای محدود کردن گرمایش زمین زیر ۱.۶ درجه سانتی‌گراد بالاتر از دمای پیش از صنعتی شدن را می‌دهد. با این حال افزودن محدودیت‌های واقع‌بینانه هم‌چون ظرفیت دولت‌ها برای اجرای سیاست‌هایی مانند مالیات بر کربن به این پیش‌بینی‌ها، میزان یادشده را بین ۵ تا ۴۵ درصد کاهش می‌دهد.
سیاست، عامل ناتوانی در دستیابی به اهداف پاریس
مطالعه حاضر نشان می‌دهد که سیاست عامل ناتوانی جهان در دستیابی به اهداف توافق پاریس است، نه فناوری. با توجه به افزایش‌های اخیر در به‌کارگیری فناوری‌های مختلف کم‌کربن از خورشیدی و بادی گرفته تا خودروهای الکتریکی، محدودیت‌های تکنولوژیکی دیگر عامل محدودکننده انسان در دستیابی به هدف ۱.۵ درجه سانتی‌گراد نیست.
در آمریکای شمالی، اروپا و چین، با توجه به موفقیت‌های اخیر در استقرار انرژی پاک، اگر سیاست‌های درست اعمال شود، زمینه زیادی برای تسریع در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای وجود دارد. در اصل حوزه اصلی که دولت‌ها در حال حاضر در آن کمبود دارند، تعیین اهداف بلندپروازانه اقلیمی و اجرای سیاست‌های متناسب است.
این مطالعه به‌دنبال نشان دادن تأثیر کشورهایی است که فاقد ظرفیت نظارتی برای اجرای سیاست‌های آب‌وهوایی مؤثر بر ایجاد کم‌ترین روزهای اوج گرمایش هستند. بعضی از کشورها به‌سادگی زیرساخت یا سیستم‌های بوروکراتیک برای اجرای مؤثر سیاست‌هایی هم‌چون قیمت‌گذاری کربن را ندارند که این امر توانایی آن‌ها را برای کربن‌زدایی سریع کاهش می‌دهد.
مناطق دیگر به‌ویژه مناطق کم‌درآمد، اغلب فاقد ظرفیت‌های سازمانی برای سیاست‌های کربن‌زدایی مؤثر هستند که برای حمایت از کربن‌زدایی سریع‌تر در این مناطق، حمایت‌های بین‌المللی به‌منظور افزایش ظرفیت‌های نهادی و به‌کارگیری فناوری‌های پاک ارزان‌تر و آسان‌تر مورد نیاز است.
به این ترتیب حتی محدود کردن گرمایش به ۱.۶ درجه سانتی‌گراد نیز به اراده سیاسی عظیمی از سوی کشورهای با درآمد بالاتر نیاز دارد، برای مثال نخستین وظیفه اتحادیه اروپا باید تسریع انتقال سبز باشد، زیرا در حالی که کشورهای عضو در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از بخش برق به‌خوبی عمل می‌کنند، برنامه‌های بیشتری در زمینه حمل‌ونقل، ساخت‌وساز و صنعت مورد نیاز است. اتحادیه اروپا همچنین می‌تواند به ایجاد نهادهایی کمک کند که کربن‌زدایی سریع‌تر در مکان‌های دیگر را ممکن می‌کند.
در این راستا پیشرو بودن در فناوری‌هایی هم‌چون پمپ‌های حرارتی یا وسایل‌نقلیه الکتریکی به کاهش بیشتر هزینه‌ها کمک می‌کند و استفاده از آن‌ها را در کشورهای کم‌درآمد ممکن می‌کند.
نظر شما