به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، روز جهانی خوشنویسی World Calligraphy Day هر سال در دومین چهارشنبه آگوست مصادف با چهاردهم آگوست ۲۰۲۴ برگزار می‌شود. این رویداد به‌منظور یادآوری اهمیت دست‌خط طراحی شده است که امروزه به دلیل حجم زیادی از اطلاعات دیجیتال و چاپی رو به فراموشی است.
خوشنویسی یک هنر مهم در شرق آسیا و جهان اسلام است و در دنیای غرب اغلب در دعوت‌نامه‌های مراسم مختلف همچون عروسی، اعلامیه‌ها، طراحی فونت و تایپوگرافی، طراحی آرم با حروف دستی، هنرهای مذهبی، کتیبه‌های سنگی تراشیده شده، نقشه‌ها و تصاویر متحرک فیلم‌ها به‌کار می‌رود.
روز جهانی خوشنویسی درصدد یادآوری دست‌نویسی به‌عنوان یک مهارت و فرصتی برای اعلام منحصربه‌فرد بودن تجربیات هر فرد از نوشتن با قلم به جهان است و در طول بعضی از جشن‌های آن مردم به نوشتن نامه‌های دست‌نویس برای ارسال به کودکان بستری در بیمارستان‌ها تشویق می‌شوند.
تاریخ روز جهانی خوشنویسی ۱۴۰۳
روز جهانی خوشنویسی ۲۰۲۴ در چهاردهم آگوست مصادف با بیست‌وچهارم مرداد ۱۴۰۳ برگزار می‌شود.
تاریخچه روز جهانی خوشنویسی
هنر خوشنویسی ترکیبی از سنت‌های باستانی است که طی هزاران سال در فرهنگ‌های مختلف توسعه پیدا کرده و امروزه انواع مختلفی از این هنر نوشتاری در اروپای غربی، آسیا، چین، ژاپن، فرهنگ اسلامی و موارد دیگر وجود دارد. روز جهانی خوشنویسی فرصتی عالی برای یادآوری این تاریخ و تبدیل خوشنویسی به بخشی از علایق مردمی است.
نخستین نشانه‌های خوشنویسی در آسیای شرقی، حدود سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد در چین ظاهر شد و نه‌تنها به‌عنوان زیبانویسی، بلکه نوعی نقاشی مهم توسعه پیدا کرد. نوشتن و خوشنویسی با اختراع کاغذ در چین به سرعت رونق گرفت. هنر زیبانویسی در چین امروزه در حال تبدیل شدن به علم خاصی است که اهداف کاری و تحقیقاتی به آن اختصاص دارد و هم‌زمان سبک‌های اصلی نگارش چینی در حال شکل‌گیری است.
در اروپا شکل‌گیری خوشنویسی بر اساس نوشتار یونانی رومی و به‌عنوان نخستین نمونه «الفبای اتروسکی» بود، اما نوشتار اتروسکی حتی برای رومی‌ها نیز غیرقابل درک بود. در ابتدا تنها از حروف بزرگ در این الفبا استفاده می‌شد، اما بعدها الفبای لاتین در ایتالیای مدرن شروع به توسعه کرد.
نخستین قلموی خوشنویسی به هزاره چهارم قبل از میلاد بازمی‌گردد و از مصر سرچشمه می‌گیرد. نخستین جوهر نیز به هزاره سوم قبل از میلاد برمی‌گردد. مصریان ریشه‌های گیاه پاپیروس را سوزانده، با صمغ حاصل از اقاقیا یا گیلاس مخلوط می‌کردند تا جوهر درست کنند.
در قرن هشتم پس از میلاد راهبان ایرلندی و اسکاتلندی روی خلق نسخه‌هایی از انجیل کار کرد که امروزه از آثار هنری قرون وسطی محسوب می‌شوند و قرن یازدهم زمان ظهور نخستین متون خوشنویسی بود؛ متون ظاهری که با خط زیبای خوشنویسی بر لوح‌های مخصوص ساخته‌شده از برنز نوشته می‌شد و اغلب از استخوان‌های حیوانات برای نوشتن آن‌ها استفاده شد.
خوشنویسان اولیه آسیای شرقی از قلموی خوشنویسی استفاده می‌کردند که بدن آن از بامبو ساخته شده بود و موهای آن از حیوانات و حتی موی انسان تهیه می‌شد. خوشنویسان بعدی در قرن نوزدهم قلم معروفی را ساختند که از یک دسته چوبی و نوک فلزی ساخته شده بود. مبلغان این قرن برای چاپ تبلیغات خود به خوشنویسی روی آوردند و حروفی را طراحی کردند که بعدها اساس فونت‌های کامپیوتری را تشکیل دادند.
ادوارد جانستون را پدر خوشنویسی مدرن می‌دانند و بهترین خوشنویس دنیا مورین پیتر از ایالات متحده است.
نظر شما