به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به‌صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «یاران پزشکیان در میدان وفاق ملی» نوشت: فهرست پیشنهادی کابینه چهاردهم حکایت از تمایل رئیس‌جمهور به چینش همکارانی از هر دو گروه دولتمردان کارکشته در کنار نخبگان جوانی بوده است که به‌رغم جوانی نسبی، پیشینه اجرایی و تخصصی قابل اتکایی برای ایفای مسئولیت وزارت دارند. در چنین ترکیبی اگر چه عبدالناصر همتی با ۶۷ سال مسن‌ترین وزیر پیشنهادی است، اما دست‌کم ستار هاشمی وزیر پیشنهادی برای وزارت ارتباطات و فرزانه صادق وزیر پیشنهادی برای وزارت راه، متولدین ۱۳۵۵ و جوان‌ترین وزرای پیشنهادی‌اند و همین معدل سنی کابینه را به عدد ۵۹.۷ سال رسانده است.
در این فهرست، پزشکیان به خواست زنان برای حضور در سطح عالی مدیریت اجرایی کشور پاسخ داد و فرزانه صادق در صورت کسب اعتماد نمایندگان مجلس، عنوان دومین زنی را که در سال‌های پس از انقلاب بر کرسی وزارت تکیه می‌زند، کسب خواهد کرد. چه آنکه پیش از او این مرضیه وحید دستجردی بود که برای مدتی هر چند کوتاه وزارت بهداشت دولت دهم را بر عهده داشت.
ابقای برخی وزرا و معاونان دولت سیزدهم برای ادامه کار در دولت چهاردهم، ویژگی بارز و کم‌سابقه‌ای است که در فهرست پیشنهادی رئیس‌جمهور رقم خورده است.
پزشکیان پس از ابقای محمد اسلامی در سمت معاونت رئیس‌جمهور و ریاست سازمان انرژی اتمی، ترجیح داد از حضور ۳ وزیر دولت شهید آیت‌الله رئیسی در دولت خود بهره بگیرد. وزرای دادگستری و اطلاعات در سمت خود ابقاء شدند. علی‌آبادی نیز که وزارت صمت دولت سیزدهم را بر عهده داشت، عهده‌دار مسئولیت وزارت نیرو شد. همچنین علیرضا کاظمی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، مدیری است که در دولت قبل مدتی عهده‌دار سرپرستی این وزارت بوده است.
در همه این ابقای مسئولیت‌ها و نیز در انتخاب نیروهای جدید برای کابینه چهاردهم، مرتبط بودن حوزه مسئولیت با تحصیلات، تخصص و پیشینه اجرایی وزرای برگزیده به نحو بارزی آشکار است.
ویژگی دیگر کابینه پیشنهادی مسعود پزشکیان را باید در گشودن راه برای حضور نخبگان سیاسی جدید به سطح عالی قوه اجرایی کشور جست‌وجو کرد. چه آنکه ۱۴ وزیر پیشنهادی و به تعبیری اکثریت قابل توجهی از اعضای کابینه چهاردهم، سابقه وزارت در دولت‌های گذشته ندارند.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «کابینه معرفی شد دعوای سهم‌خواهان ادامه دارد» نوشت: روز گذشته، به دنبال ارسال لیست وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس از سوی رئیس‌جمهور، مدعیان اصلاح‌طلبی جنگ روانی گسترده‌ای را برای اصولگرا نمایاندن وزیران پیشنهاد شده کلید زدند. یکی از اهداف آنها فرار از مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی نسبت به عملکرد خود در زنگ حساب است. چنان‌که قبلاً خود را تضمین روحانی اعلام کردند و دولت وی را رحم اجاره‌ای خواندند اما بعد از تصاحب قدرت و تحمیل فجایع تاریخی و سوءمدیریت عمدی، گفتند دولت روحانی، دولت ما نبود و ربطی به ما نداشت. این بار هم مدعیان اصلاحات خیال شوم جای خالی دادن از مسئولیت عملکرد خود را دارند.
همزمان با این جنگ روانی، مدعیان اصلاحات حملاتی با هدف سهم‌خواهی به پزشکیان انجام دادند. این طیف می‌گوید ۶۰ درصد لیست پیشنهادی چینش مستقیم شورای تحت نظر ظریف و کمیته‌های زیرمجموعه آن است و از این منظر، آنها درون این اردوگاه دچار ستیز با یکدیگر شده‌اند. پیش از این هم غنیمت‌طلبی از پزشکیان به حدی رسیده بود که مدعیان اصلاحات اعتدال به جان یکدیگر افتاده بودند و به اذعان یکی از آن مدعیان، شعار «برای ایران» قبل از انتخابات به «برای وزارت» تبدیل شده است.
گزارش‌ها حاکی است، حساب‌های کاربری که در توئیتر از آذری جهرمی و ظریف حمایت می‌کردند، به دلیل عدم رضایت از ترکیب پیشنهادی وزرا، خبر از استعفای ظریف داده‌اند تا پزشکیان را تحت فشار قرار دهند. جبهه اصلاحات ایران در نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور نارضایتی خود را از فهرست اعلام کرده اما دبیرکل حزب کارگزاران می‌گوید جبهه اصلاحات تلاش داشت که یک کابینه مطلوب شکل بگیرد و تا حدود ۷۰ درصد آن محقق شده است. عصر شنبه حتی خبر انتصاب محمد شریعتمداری به عنوان رئیس دفتر پزشکیان در سایت شخصی رئیس‌جمهور و کانال‌های اصلاح‌طلب منتشر و سپس حذف شد که از اختلاف و کشمکش میان طیف اصلاحات اعتدال حکایت می‌کرد. معرفی وزرای پیشنهادی دولت به مجلس، جنگ قدرت و سهم‌خواهی را در اردوگاه اصلاحات اعتدال شدت داده است.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «شوی اصلاح‌طلبانه نارضایتی از کابینه!» نوشت: اصلاح‌طلبان که با خیال‌اندیشی درباره به پیروزی‌رساندن رئیس دولت چهاردهم آغاز کردند، اکنون نمایش تازه‌ای به راه انداخته‌اند و چنین می‌نمایانند که از فهرست کابینه ناراضی‌اند! با این شوی بدون بلیت حتی برای پیدا کردن تماشاگر، هزینه هم می‌کنند. فهرست اعلامی به دلایلی یک اکازیون برای دولت و اصلاح‌طلبان است. برای تبیین آن باید بازگردیم به زمانی که خود اصلاح‌طلبان هر روز در رسانه‌های خود و از زبان نظریه‌پردازان خود، به نداشتن پایگاه اجتماعی و به‌فراموشی‌رفتن از یاد مردم اعتراف می‌کردند. با این حال، انتخابات غیرمنتظره آنان را به این صرافت انداخت که می‌توانند از این فرصت استفاده کنند. گستره و شاکله آرای انتخابات، هیچ نشانی از تأثیر اصلاح‌طلبان در این انتخابات نداشت. نه مشارکت را بالا بردند و نه ترکیب آرای روستاها و برخی شهرهایی که قبلاً پایگاه اصلاح‌طلبان به‌شمار می‌رفت، نشانی از این ادعا داشت. از طرفی دکتر مسعود پزشکیان هم یک «اصلاح‌طلب پیشرو» به حساب نمی‌آمد. خود او در مناظره‌ها می‌گفت که انتخاب او در دولت اصلاحات به نام وزیر بهداشت، به‌خاطر عملکرد موفق او در ساخت خانه‌های بهداشت در آذربایجان شرقی بدون بودجه دولتی بود.
اصولاً رفتار و منش او ربطی به آن اصلاح‌طلبی مشهور نداشت، چنان که همین‌حالا نیز دلخوری اصلاح‌طلبان از او بر سر همین منش و مواضع متفاوت غیر اصلاح‌طلبانه اوست. بسیاری از کسانی که به رئیس دولت چهاردهم رأی دادند، به سلبی‌بودن رأی خود اعتراف کردند. یعنی، چون می‌خواستند رقیب رأی نیاورد، به پزشکیان رأی دادند. البته این وضعیت برای رقیب هم مشابه بود و بسیاری از کسانی که نمی‌خواستند اصلاح‌طلبان بر سر کار بیایند، به رقیب پزشکیان رأی دادند. با این حال، رأی کلی مردم که نتیجه را رقم زد، فارغ و جدا از این دعواها شکل گرفت.
با این توصیف شورای راهبری تشکیل شد. پزشکیان از همان ابتدا می‌گفت که این شورا فقط قرار است به او مشورت بدهد و «هیچ دیکته‌ای» را از کسی نمی‌پذیرد. هرچند اکنون اکثر اعضای شورا، تصور انتصاب و تصویب از ماهیت خود دارند، دقیقاً چیزی که سه دهه است چنین حالی را برای شورای نگهبان توصیف کرده و آن را ضد دموکراسی می‌دانند. اما حالا کراراً به پزشکیان کنایه می‌زنند که ما کجا بودیم در این بحر تفکر تو کجا!
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود با تیتر «کار و کاردان» به عملکرد خوب دو رشته تکواندو و کشتی در المپیک پاریس پرداخت و نوشت: کاروان ایران در حالی با ۱۲ مدال به کار خود در سی‌وسومین دوره بازی‌های المپیک پایان داد که با وجود عملکرد درخشان ۲ رشته کشتی و تکواندو، برخی رشته‌ها نتوانستند نمایش قابل قبولی داشته باشند. نکته جالب و قابل توجه، مدیریت این ۲ فدراسیون توسط ۲ قهرمان سابق المپیک بود که نشان داد باید در سایر رشته‌ها نیز همین روند را در پیش گرفت، هرچند وزنه‌برداری نیز همین رویه را پیش گرفته اما نتایج این رشته به گونه‌ای نبود که جامعه ورزش را راضی کند. با برگزاری مبارزه رده‌بندی وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی آزاد و پیروزی امیرعلی آذرپیرا در این مبارزه، پرونده کاروان ورزش ایران در سی‌وسومین دوره بازی‌های المپیک با ۱۲ مدال شامل ۳ طلا، ۶ نقره و ۳ برنز بسته شد.
کاروان ایران که با نام خادم‌الرضا در این دوره بازی‌ها شرکت کرده بود، تا روز یازدهم بازی‌ها هیچ توفیقی در مدال‌آوری نداشت اما در این روز با مدال برنزی که امین میرزازاده در کشتی فرنگی به دست آورد، وارد جدول توزیع مدال‌ها شد و طی ۶ روز به مدال‌آوری خود ادامه داد. هر ۱۲ مدال کاروان ۴۰ نفره ایران در بازی‌های المپیک پاریس تنها در ۳ رشته کشتی فرنگی، کشتی آزاد و تکواندو به دست آمد، در حالی که ورزشکاران ۱۱ رشته دیگر هم به این بازی‌ها اعزام شده بودند اما مانند همیشه بار مدال‌آوری کاروان را کشتی‌گیران به دوش کشیدند و البته این بار تکواندوکاران هم سهم زیادی در این کار داشتند. در جریان بازی‌های پاریس بودند ورزشکارانی که مدالی نگرفتند اما خوش درخشیدند مانند مهدی الفتی که در نخستین حضور المپیکی خود فینالیست مسابقات ژیمناستیک شد، رضا علیپور که بدون تجربه المپیکی در جایگاه چهارم سنگنوردی سرعت ایستاد و حتی شمشیربازی که با وجود ناداوری در جایگاه چهارم بخش تیمی قرار گرفت اما در نهایت آنچه در تاریخ ورزش ایران و بازی‌های المپیک ماندگار می‌شود، مدال این بازی‌هاست. کسب ۱۲ مدال به نسبت تعداد ورزشکاران اعزامی به پاریس (۴۰ نفر) مقبول است اما آنچه این عملکرد را از حالت قابل دفاع خارج می‌کند، دستیابی به مدال‌ها تنها در ۳ رشته (با احتساب جداگانه کشتی آزاد و فرنگی) است؛ رشته‌هایی که همیشه مدال‌آور ورزش ایران در المپیک بوده‌اند و این بار هم قاطعانه‌تر این مهم را به سرانجام رساندند.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «همه یاران مسعود» را برگزید و نوشت: به دنبال انتشار فهرست وزرای پیشنهادی کابینه مسعود پزشکیان، ارزیابی‌های متفاوتی درباره فهرست مذکور در محافل سیاسی و رسانه مطرح شده است. برخی با توجه به جمیع مشکلات، چالش‌ها، فشارها و تشتت سیاسی کشور، فهرست نهایی و وزرای پیشنهادی برای کابینه چهاردهم را واقع‌بینانه و در عین حال قابل دفاع می‌دانند. اما در مقابل طیفی هم نگاهی انتقادی داشته و تأکید دارند این فهرست بر خلاف شعارها و وعده‌های مسعود پزشکیان در جریان رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری است و به هیچ وجه نامزدهای مطرح شده نتوانسته انتظارات، خواسته‌ها و مطالبات بدنه رأی دهنده به مسعود پزشکیان را برآورده کند. البته پیش از ارسال نامه دیروز مسعود پزشکیان به مجلس شورای اسلامی و انتشار فهرست نهایی و رسمی وزرای پیشنهادی کابینه چهاردهم، گمانه زنی‌های متعددی صورت گرفته بود که در نهایت بخش عمده‌ای از آن به حقیقت پیوست. با این حال، پیش تر مسعود پزشکیان متهم به تشکیل «کابینه سوم سیدمحمد خاتمی» یا «کابینه سوم حسن روحانی» شده بود. هرچند پس از تقویت گمانه زنی‌ها درباره حضور برخی از چهره‌های اصولگرا و وزرای دولت سیزدهم، برچسب سوم دیگری ناظر بر «دولت دوم رئیسی» به کابینه چهاردهم زده شد.
علی صوفی در رابطه با ارزیابی فهرست وزرای پیشنهادی کابینه چهاردهم، در گفت‌وگویی با «شرق» بر این نکته تأکید دارد: «این فهرست نه می‌تواند کابینه سوم سیدمحمد خاتمی باشد و نه کابینه سوم حسن روحانی و نه حتی کابینه دوم سیدابراهیم رئیسی»، بلکه از نگاه وزیر اسبق تعاون «فهرست پیشنهادی مسعود پزشکیان تا اندازه‌ای شبیه دولت اول حسن روحانی با یک درجه تخفیف است». این چهره سیاسی اصلاح طلب در تشریح بیشتر گفته خود معتقد است: «با توجه به نامزدهای پیشنهادی برای وزارت امور خارجه و نیز وزارت اقتصاد، عملاً بنا بر این گذاشته شده است که دولت چهاردهم، سیاست اصلاحی دولت اول حسن روحانی را در زمینه دیپلماسی و معیشت در پیش بگیرد». علی رغم آنچه گفته شد، این تحلیلگر سیاسی، میزان موفقیت دولت مسعود پزشکیان در دو حوزه سیاست خارجی و اقتصاد را منوط به میزان همکاری سایر نهادها و پاسخ به این سوال مهم می‌داند که آیا میدان مانند دوره حسن روحانی سایه سنگینی بر دیپلماسی خواهد داشتک یا از سوی دیگر کابینه چهاردهم می‌تواند به راحتی کار کند؟
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود تیتر «آنالیز کابینه پیشنهادی» را برگزید و نوشت: مسعود پزشکیان از لیست وزرای پیشنهادی به مجلس رونمایی کرد. انتشار این لیست واکنش‌های متعددی را در رسانه‌ها و فضای مجازی برانگیخت. برخی فعالان از ترکیب لیست راضی بودند و آن را متناسب با وعده‌های رئیس جمهور تشخیص دادند. با این حال، برخی هم منتقد لیست ارائه‌شده بودند. با ارائه این لیست، اعضای کلیدی تیم اقتصادی دولت تقریباً مشخص شده‌اند. در این میان، برای برخی از سمت‌ها همچون ریاست کل بانک مرکزی و ریاست سازمان بورس هنوز علامت سوال وجود دارد و مشخص نیست چه کسانی سکان این نهادها را در دولت چهاردهم بر عهده خواهند گرفت.«دنیای‌اقتصاد» همزمان با ارائه لیست وزرای پیشنهادی در مجموعه‌ای از گزارش‌ها به بررسی سوابق و عملکرد گزینه‌های برخی از مهم‌ترین وزارتخانه‌های اقتصادی و غیر اقتصادی پرداخته است. باید توجه کرد این لیست گام آخر تعیین اعضای کابینه نیست و همه آنها باید رأی اعتماد را از مجلس کسب کنند.
نظر شما