مناسب‌سازی شهری؛ آرزوی دور اما انجام‌شدنی برای معلولان مازندرانی

اجرای طرح مناسب‌سازی برای حضور راحت و آزادانه معلولان در شهرها از آرزوهای دیرینه و دور این قشر است که باوجود ذکر شدن صریح در قانون هنوز شاهد اجرای درست آن در شهرهای مازندران نبوده‌ایم، آرزویی که با همت مسئولان می‌تواند به حقیقت بپیوند و عدالت استفاده از فضاهای شهری برای همه شهروندان محقق شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از مازندران، بخش عمده افراد تحت پوشش سازمان بهزیستی را معلولان تشکیل می‌دهند، معلولانی که اگر به خواسته‌های آن‌ها توجه جدی شود، مطمئناً هر کدام را در عرصه‌های متعدد علمی، ورزشی، هنری، اقتصادی و حتی سیاسی جامعه‌مان خواهیم دید که درخشان ظاهر می‌شوند، همان‌طور که زمانی که رقابت‌های المپیک به پایان می‌رسد، نگاهمان به آن جعبه جادویی دوخته می‌شود که ورزشکاران معلول و ناتوان جسمی حرکتی نظام ما در عرصه پارالمپیک چه مدال‌های درخشانی را در رشته‌های متعدد کسب خواهند کرد.

همان‌طور که در استان مازندران به‌عنوان یک استان قهرمان‌پرور، طی سال‌های متمادی شاهد حضور ورزشکاران معلول در چند رشته ورزشی بوده‌ایم که موفق به کسب چندین مدال جهانی و بین‌المللی شده‌اند، اما این معلولان توانمند که تعداد آن‌ها در دیار سرسبز مازندران کم نیستند، سال‌هاست خواسته مهمی در حوزه شهری دارند که متأسفانه به آن خواسته با وجود تصویب مصوبه و ماده آن در اصل قانون اساسی، از سوی مسئولان دستگاه‌های ذی‌ربط توجه نمی‌شود وبا وجود حضور درخشان در میادین مختلف علمی، ورزشی و هنری، عده‌ای از آن‌ها خانه‌نشین شده‌اند.

سال‌هاست آن‌ها فریاد می‌زنند که در طراحی‌های حوزه شهری دقت بیشتری شود و در زمان اجرای طرح معابر و خیابان‌های مختلف از نظر کارشناس سازمان بهزیستی نیز استفاده شود اما تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده تا آن‌ها برای عبور از هر خیابان یا معابری با مشکل تردد مواجه شوند، نه آن فرد ویلچر نشین و عصا زیر بغل و نه آن روشندل عصا سفید نتوانسته‌اند از مزایا و فواید شهری اعم از فضای سبز و پارک‌ها همچون مردم عادی بهره‌مند شوند، که البته نباید سالمندان و بانوان باردار و افراد کم‌توان را هم فراموش کرد که به اجرای طرح‌های مناسب‌سازی و مبلمان شهری نیاز اساسی دارند و این خواسته فقط از سوی معلولان نیست.

مناسب‌سازی شهری؛ آرزوی دور اما انجام‌شدنی برای معلولان مازندرانی

نبود استاندارد لازم در مبلمان شهری برخی ادارات دولتی مازندران

ربابه محمدزاده از فعالان رسانه‌ای مازندران و از ناتوانان جسمی شهر آمل در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در مازندران در خصوص اجرای مبلمان شهری و ایجاد مناسب‌سازی اظهار کرد: در این زمینه تاکنون با توجه به مسئولیت سازمان شهرداری‌ها اقدام خاصی نه تنها در شهر آمل که در سایر شهرهای مازندران نیز انجام نشده است.

وی با بیان اینکه حتی در سازمان شهرداری آمل نیز طرح‌های مناسب‌سازی برای معلولان اجرا نشده است و به دلیل نبود رمپ به هنگام تردد در این سازمان با مشکل مواجه هستیم، افزود: با ورود به اکثر دستگاه‌های اجرایی این مشکل را مشاهده می‌کنید و معلول در دستگاهی مثل فرمانداری آمل با ورود به آن با خرابی آسانسور مواجه می‌شوید که این خرابی به بیش از دو سال برمی‌گردد.

محمدزاده با تاکید بر اینکه برای مناسب‌سازی نیاز به تعامل و همکاری همه دستگاه‌های اجرایی است، اظهار داشت: مازندران با توجه به آمار جمعیتی با افزایش سن جمعیت پیری و سالخورده نیز روبه‌رو است و به جز قشر معلولان، هنگام عبور از خیابان و معابر با مشکل تردد مواجه هستند.

این فعال رسانه‌ای مازندران با بیان اینکه مسئولان امر باید به منظور آینده خود و قرار گرفتن در دسته سالمندان به فکر اجرای این مناسب‌سازی بیفتد، عنوان کرد: الان با ورود به هر جایی از سطح شهر برای تردد معلولان با موانع مواجه است و این موجب ترغیب خانه‌نشینی معلول در منزل می‌شود.

چرا به ساختمان‌های بدون اجرای مناسب‌سازی مجوز داده می‌شود؟

وی ادامه داد: برخی از مسئولان مرتبط بر ساخت‌وسازهای شهری تا زمانی که مجوز داده نشود، این ساختمان‌ها به اتمام نخواهد رسید، پس در زمان صدور مجوز پروانه نظارت و توجه بر اجرای طرح مناسب‌سازی بر این ساخت‌وسازها است.

محمدزاده با تاکید بر اینکه البته وجود رمپ‌ها و هرگونه مناسب‌سازی در این ساختمان‌ها به شکل استاندارد احداث نشده و با شیب تند مواجه می‌شوید، اظهار داشت: حتی در ادارات خدمات‌رسان این طرح‌ها با استاندارد احداث نشده است و جالب آنکه با توجه به قرار گرفتن هفته بهزیستی در برنامه‌ها مطرح می‌کنند که مناسب‌سازی لازم را انجام دادند، درحالی‌که با حضور میدانی خواهید دید این اتفاق نیفتاده است.

مناسب‌سازی شهری؛ آرزوی دور اما انجام‌شدنی برای معلولان مازندرانی

نبود خودروی مناسب‌سازی معلول در برخی شهرهای مازندران

این معلول توانمند جسمی حرکتی بهزیستی آمل عنوان کرد: بسیاری از معلولان در منزل هستند و اما آن معلولی که جایی مشغول به کار است، برای رفتن به حوزه کاری‌اش با مشکل مواجه می‌شود، چرا که یک وسیله نقلیه درون شهری مخصوص معلول و مناسب‌سازی در شهر آمل وجود ندارد تا این معلول از آن بهره‌مند شود.

محمدزاده خاطرنشان کرد: در این شهرستان با وجود بیش از شش هزار مورد مددجو تحت پوشش بهزیستی که بیشترین آن‌ها معلول جسمی حرکتی هستند و با این مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند، با وجود مطرح شدن این خواسته‌ها آن‌هم به شهردار آمل اما تاکنون اقدامات مناسبی صورت نگرفته است.

ایجاد مبلمان شهری برای همه شهروندان است

کبری اسفندیاریان رئیس بهزیستی آمل در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در مازندران با اشاره به آخرین موضوعات اجرای مبلمان شهری در شهرهای مازندران اظهار کرد: شاید یکی از دغدغه‌های مهم افراد سالمند، خانواده‌های دارای معلول، کم‌توان، خانم‌های باردار یا فردی به هر دلیلی به راحتی در جامعه حضور پیدا کند، ایجاد فضاهای قابل دسترس برای این افراد است.

وی با بیان اینکه مبلمان شهری باید به‌گونه‌ای طراحی شود تا حضور همه شهروندان فراهم شود، افزود: در قانون جامع حمایت از معلولان بعد از تصویب در ماده ۵ و فصل دو تاکید بر اجرای طرح مبلمان شهری شده است و دستگاه‌های دولتی با بهره‌مندی از بودجه دولتی از بودجه سالانه دستگاه‌شان برای مناسب‌سازی اماکن خود باید اقدام کنند.

رئیس بهزیستی آمل با تاکید بر اینکه در این قانون حتی آمده است که در صورت اجرایی نشدن مصوبه آن در ادارات و نهادهای دولتی مدیران و رؤسای آن استعفایشان را بنویسند و بروند، اظهار داشت: امروزه بسیاری از اماکن عمومی و خصوصی شرایط خوب برای اجرای طرح مناسب‌سازی را ندارند و این موضوع موجب منزوی شدن بسیاری از سالمندان و معلولان این استان شده است.

نگاه بر سالمند برابر با افزایش امید به زندگی

اسفندیاریان با اشاره به اینکه اکنون سلامت و روان این قشر از جامعه به مخاطره افتاده است، افزود: یک سالمند بعد از پشت‌سر گذاشتن سن بازنشستگی در محیط جامعه ما فضایی برای افزایش امید به زندگی وجود ندارد، در حالی‌که هر چقدر امید به زندگی این سنین افراد بالا برود، مخاطره آن برای خانواده‌های آن‌ها کمتر خواهد بود.

وی با بیان اینکه روبه‌رو شدن با معلولیت، برای فرد معلول، تنش روانی به همراه دارد و پذیرش آن برای او بسیار سخت است، تصریح کرد: با وجود این شرایط سخت روحی و روانی اگر شرایط پذیرش این فرد در جامعه نیز فراهم نباشد، مطمئناً تأثیرگذاری منفی در زندگی این معلول می‌گذارد.

مناسب‌سازی شهری؛ آرزوی دور اما انجام‌شدنی برای معلولان مازندرانی

ترحم برابر با کاهش عزت نفس معلول

این مسئول با اعلام بر اینکه یک معلول اصلاً نیاز به ترحم ندارد و باید همچون همه افراد در جامعه با همان شرایط جسمی‌اش پذیرفته شود، گفت: با حضور مسئولی در ورودی اداره‌اش برای دیدن آن فرد معلول به نوعی آن حس ترحم را برای وی ایجاد می‌کند تا عزت نفسش را پایین بیاورد.

اسفندیاریان، بازتاب افزایش عزت نفس هر فرد معلول را در میادین ورزشی، فرهنگی، اجتماعی، علمی و دانش بیشتر دانست و مطرح کرد: ضرورت دارد تا خیابان‌های قابل دسترس فضایی را برای نابینایان فراهم کنند و موزائیک‌هجایی که خاص این روشندلان هست را بسترسازی کنند نه اینکه در هر کوچه‌ای از سه طرح استفاده شود تا جهت‌یابی باعث هدایت نابینا به سمت دیوار شود تا حادثه بزرگ‌تری پیش بیاید.

وی ادامه داد: ما نیاز داریم تمامی فروشندگان و مغازه‌داران در پیاده‌روها بساط نکنند تا مانع عبور روشندلان شود و یا از هشدارهایی برای این افراد در سطح شهری از سوی شهرداری ایجاد شود.

رئیس بهزیستی آمل با بیان اینکه متأسفانه امکان عمومی اعم از پارک‌ها، سرویس‌های بهداشتی، پاساژها، پاگردها و پله‌ها در نقاط مختلف شهری موانع وجود دارد که این باعث مانع حضور معلولان، سالمندان و خانم‌های باردار و افراد ناتوان هستند، افزود: انتظار می‌رود روزی به این درک و باور برسیم که همه برابر و زندگی دارند و از فرصت‌های موجود در جامعه همه معلولان هم بهره‌مند شوند.

تأثیرگذاری اجرای طرح شهید رجایی بر ایجاد مبلمان شهری آمل

وی با اشاره به اینکه پس از اجرای طرح شهید رجایی به منظور امتیازدهی به ادارات و دستگاه‌های اجرایی به خوبی مدیران و ادارات ورود پیدا کردند، عنوان کرد: اکنون در ۸۰ درصد ادارات آمل، چهار گزینه مورد نظر برای مناسب‌سازی جامعه هدف بهزیستی رعایت شده است و ۲۰ درصد باقی‌مانده بسیار تخصصی و فضاهای خاصی هستند که اجازه اجرای این طرح را نمی‌دهند.

رئیس بهزیستی آمل با بیان اینکه یکی از مشکلات عمده در سطح شهر بی‌توجهی به تابلوهای پارک ویژه معلول است که سایر شهروندان خودروهای خود را در آن‌جا پارک می‌کنند، گفت: در برخی از خیابان‌های حوزه شهری آمل شرایط لازم برای یک رفت‌وآمد برای عبور افراد سالمند و معلول ویلچرنشین فراهم نیست و این باعث ایزوله شدن این فرد در داخل خانه می‌شود.

به گزارش ایمنا، دولت بودجه‌ای را برای طرح‌های خوداشتغالی و مسکن خانواده‌های معلول اختصاص می‌دهد اما در کنار این اگر معلول نتواند فقط بخشی از فرایندهای حوزه شهری را مورد استفاده قرار دهد، مطمئناً به آن وام خوداشتغالی اشتیاقی پیدا نمی‌کند تا پیگیرش شود، چرا که شرایط در بیرون از خانه برای او فراهم نشده است تا به دنبال طرح‌های خوداشتغالی برود و حتی به عنوان کارآفرین در استان و شهر خود قرار بگیرد با وجود آنکه ایده‌های مناسب و نهفته‌ای دارد که شکوفا کردن آن با اجرای طرح‌های مناسب‌سازی و مبلمان شهری و آماده شدن شرایط برای حضور معلولان در بیرون از خانه فراهم می‌شود و آنان می‌توانند افزون بر ایجاد درآمد بر افزایش رونق اقتصادی استان و شهر خود نیز تأثیرگذار باشند، از این رو ضروری است مسئولان استان مازندران و شهرداران هر یک از شهرهای این استان نسبت به اجرای این طرح‌های مناسب شهری برای معلولان که به صورت صریح در قانون ذکر شده‌است، همت گمارند و امید به زندگی را در دل این قشر از جامعه و همچنین سالمندان افزایش بدهند.

گزارش از کبریا مقدس

کد خبر 774939

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.