به گزارش خبرگزاری ایمنا از کرمان، سال قمری که تحویل میشود، برو و بیای مردم به خانه قدیمی واقع در یکی از کوچههای خیابان ابوحامد کرمانی نیز شروع میشود، خانهای که قدمتش به دو قرن میرسد و درو دیوارش بر روضهخوانی و ذکر مصیبتهای کربلا شهادت میدهند.
با شروع ماه محرم بساط عشق به مدت ۱۵ روز در عزاخانه سادات خوشرو فراهم است و مرد و زن و کوچک و بزرگ از خیابان اصلی تا کوچه پس کوچههای منتهی به خانه نام آشنای کرمان صف میکشند تا پیش از اذان صبح مهمانخوان حضرت امام حسین (ع) شوند.
شاید بیشترین فیض ثواب سوگواری برای شهیدان کربلا را همسایههایی ببرند که از دوران حیات پدربزرگ مهیای مراسم عزا بودهاند و در حال حاضر نوه سادات خوشرو را همراهی میکنند و برای دستههای عزا که هر روز از سر خیابان تا انتهای کوچه ردیف میشوند، با آب گوارا و شربت شیرین پذیرایی میکنند.
اینجا جنس سوگواریاش فرق میکند، برای اقامه عزای حسین (ع) کوچهها را آب و جارو نه، بلکه با قالی کرمان فرش میکنند تا میزبان عاشقان و دلدادگانی شود که مأمنی دنج پیدا کردهاند تا با خدای خود خلوت کنند و به قصه کربلا و آنچه بر قهرمانانش گذشته است، گوش فرا دهند.
در عزاخانه سادات خوشرو با آن در چوبی قدیمی و اتاقهای پنج دری، حوض بزرگ فیروزهای و شمشادهای زیبا که قدمتش به دوران پهلوی بر میگردد و در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است، بساط چای روضه هم مهیاست تا دلهای فارغ از تعلقات دنیوی را صفا ببخشد و جلا بدهد.
اینجا روضه و مداحیهای پیدرپی به نیمساعت هم نمیکشد و هنگامه اذان و اقامه نماز که فرا میرسد، نمازگزاران در گوشه گوشه حیاط به پا میخیزند و در صفوفی منظم که از داخل خانه شروع میشود و به کوچههای مفروش میرسد، نماز صبح و ظهر را به جا میآورند.
دلدادگان حضرت حسینبنعلی (ع) در عزاخانه قدیمی کرمان که حیاطش را خیمه زدهاند و ماهیها درون حوض آن بالا و پایین میپرند، آزادند در هر گوشهای پناه گیرند و مختارند در هر نقطهای از خانه پر از آرامش ساکن شوند و به قرائت زیارت عاشورا و ادعیه روزانه بپردازند.
نمونه این خانهها را در سراسر شهرهای کشور نیز میتوان مشاهده کرد؛ خانههایی که پیش تر حکم روضههای خانگی را داشتهاند و به صورتسنتی و بیآلایش به عزاداری در ماه محرم پرداختهاند و در حال حاضر به همان سبک و سیاق پذیرای هموطنان هستند.
شور حسینی در این محافل که چراغ آن از دهها سال قبل روشن شده است و هنگامه محرم سیاهپوش شده و گاهی به ذکر حضرت زهرا (س) نیز متبرک میشوند، برپاست و خاموش نمیشود و همواره از جایگاه ویژهای در میان مردم برخوردارند.
خانههایی که سادگی در آنها موج میزند و لذت عبادت و عزاداری را برای مردمانی که فارغ از هیاهوی دنیا به آنجا پناه بردهاند، دوچندان میکنند، مردمانی که نسل به نسل با روضه حضرت اباعبدالله (ع) قد کشیدهاند و لبیک یا حسینشان به آسمانها رسیده است و دیوارهای این خانه بهترین گواه بر این مدعاست.
گزارش از بهناز شریفی خبرنگار خبرگزاری ایمنا از کرمان
نظر شما