به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در دنیای مدرن ربات‌ها وظایف بیشتری در تمام شهرهای جهان انجام می‌دهند و باعث آسان‌تر شدن زندگی روزمره مردم شده‌اند. با این وجود، هرروز چالش‌های بیشتری برای سیاست‌گذاران ایجاد می‌کنند. اکنون مردم بیشتر از همیشه و به طور مداوم مسئولیت انجام وظایف روزمره مربوط به اداره شهر را به ربات‌ها واگذار کرده‌اند.
مسئولان امور خسته‌کننده روزمره دیگر انسان‌ها نیستند و ربات‌ها جایگزین شده‌اند؛ خودرو و قطارهای بدون راننده، ربات‌های خدماتی در مغازه‌ها، پهپادهای تحویل غذا یا سایر محصولات خریداری شده، داروسازهای اتوماتیک و چاپ سه‌بعدی تعدادی بعضی از نشانه‌های بارز کنترل شهر توسط ربات‌ها است.
علاوه‌بر آن، بسیاری از سیستم‌های ترافیکی، مدیریت زباله و مراقبت‌های بهداشتی در اختیار ربات‌هایی است که بسیار بهتر از انسان‌ها به انجام وظایف و پردازش اطلاعات می‌پردازند. پیشرفت‌های هوشمند در حوزه روباتیک تا حدی در توسعه شهرهای هوشمند تأثیر گذاشته است که باعث شکل‌گیری رشته تحقیقاتی جدیدی به نام تعامل شهر و روبات شده است. این حوزه جدید به بررسی ادغام ربات‌ها در اکوسیستم شهری و تأثیر آنها در بهبود کیفیت زندگی انسانی می‌پردازد. تعامل انسان و روبات یکی دیگر از رشته‌های تحقیقاتی جدیدی است که درحال‌توسعه و پیشرفت است. این حوزه تحقیقاتی به چهار بخش تقسیم می‌شود که شامل:
- ربات‌هایی که وظایف روزمره را با نظارت انسان‌ها انجام می‌دهند.
- وسایل نقلیه کنترل از راه دور برای انجام وظایف خطرناک یا انجام‌وظیفه در مناطق دور از دسترس.
- وسایل نقلیه بدون راننده مانند خودرو، هواپیما و قطار.
- ربات‌هایی که با انسان‌ها تعامل اجتماعی دارند: این ربات‌ها برای سرگرمی، آموزش و مراقبت از کودکان، سالمندان، افراد مبتلا به اوتیسم و افراد کم‌توان یا ناتوان استفاده می‌شوند.
در حال حاضر تمام ربات‌ها تحت کنترل انسان‌ها هستند. کنترل ربات‌ها به دو شکل هدایت مداوم دستی یا نظارت و برنامه‌ریزی مجدد انجام می‌شود؛ اما آینده تعامل انسان و ربات‌ها مورد حدس و گمان زیاد است. تعامل انسان و روبات در تمام وظایف ربات‌ها به چشم می‌خورد و نشان‌دهنده دوران گذرا و مخرب انقلاب صنعتی پنجم است که انسان‌ها باید بیشتر به شخصی‌سازی و مشارکت در پیشرفت و بهبود ربات‌ها بپردازد.
افزایش ربات‌ها سیاست‌گذاران در سراسر جهان را مجبور کرده است بیش از گذشته برای توسعه زیرساخت‌های شهری هماهنگ با تکنولوژی‌های روباتیک سرمایه‌گذاری کنند. متروی سیدنی با استفاده از قطارهای بدون راننده سریع و مطمئن تجربه سفر مردم را تغییر و بهبود داده است.
این پروژه با ایجاد نواحی حمل‌ونقل پر جنب‌وجوش، فضاهای عمومی را تقویت می‌کند و ترکیبی از نوسازی شهری و اتصالات بهتر حمل‌ونقل را ارائه می‌دهد. سیدنی به همراه ۴۲ شهر دیگر در سراسر جهان، از جمله سنگاپور، ونکوور و لندن به جمع بهره‌برداران از ۶۴ سرویس متروی کاملاً خودکار پیوسته است که بیش از نیمی از این تعداد در آسیا قرار دارند.
در باندونگ اندونزی که شهر هوشمند خود را در سال ۲۰۱۵ راه‌اندازی کرد، مقامات سعی کردند این تعامل را از طریق «مرکز فرماندهی باندونگ» اجرا کنند که شامل موارد زیر می‌شد: سیستم‌های مدیریت و توسعه شهر مبتنی بر اپلیکیشن، یکپارچه‌سازی دولت هوشمند و جامعه هوشمند و نظارت بر شهر با استفاده از دوربین‌های مداربسته.
این شهر همچنان با چالش‌های زیادی برای اجرای این طرح روبه‌رو است و برای موفقیت اجرا باید از تعامل و مشارکت شهروندان حمایت کند.
در کنار استفاده از فناوری‌های روباتیک در زیرساخت‌های شهری، ربات‌های انسان‌نما نیز در مشاغل گوناگونی برای بهبود ارائه خدمات استفاده می‌شوند. این ربات‌ها در مواردی مانند پژوهش و اکتشافات فضایی، کمک‌های شخصی و مراقبت از افراد، آموزش، جستجو و نجات افراد در حوادث به کار گرفته می‌شوند.
تا پیش از همه‌گیری ویروس کرونا و مشکلات اقتصادی ناشی از آن، مؤسسه مشاوره تحقیقات بازار استراتژیک پیش‌بینی کرده بود بازار جهانی ربات‌های انسان‌نما تا سال ۲۰۲۶ به ۱۳ میلیارد برسد. از نمونه‌های ربات‌های انسان‌نمای فعال در مشاغل انسانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
آواتار روباتیک
روبات T-HR3 که در سال ۲۰۱۷ توسط شرکت تویوتا معرفی شد، یک روبات انسان‌نما است که حرکات اپراتور انسانی خود را تقلید می‌کند. سرپرست توسعه این روبات گفته «شکل انسانی برای ربات بهتر است، زیرا می‌تواند از همان ابزار و محیطی که انسان استفاده می‌کند بهره ببرد، اما دلیل مهم‌تر این است که انسان‌ها کنترل ربات‌ها را در فرم انسان‌نما به راحتی بیشتری انجام می‌دهند.»
در آینده، این ربات‌های انسان‌نما به طور ایده‌آل قادر خواهند بود جراحی‌های پیچیده را انجام دهند در حالی که هدایت‌کنندگان – پزشکان – آنها را از نقاط دیگر جهان کنترل می‌کنند. این انسان‌نماها همچنین به مراقبان امکان می‌دهند که کار خود را از راه دور انجام دهند و به کسانی که نیاز به کمک دارند، زندگی مستقل‌تری را فراهم می‌آورند.
سفیر روباتیک
شاید شناخته‌شده‌ترین چهره در میان ربات‌های انسان‌نما، سوفیا باشد. سوفیا یک روبات اجتماعی انسان‌نما است که توسط شرکت هنگ‌کنگی هانسون روباتیک ساخته شده است. این روبات توسط انسان‌ها آموزش‌دیده و می‌تواند حرکت کند، صحبت کند، احساسات محدودی را نشان دهد، نقاشی بکشد و آواز بخواند. این روبات انسان‌نمای مبتنی بر هوش مصنوعی که برای اولین‌بار در ۱۴ فوریه ۲۰۱۶ فعال شد، همچنان به‌عنوان یک سفیر اجتماعی روباتیک به ایفای نقش خود ادامه می‌دهد و به پیشبرد تحقیقات در زمینه روباتیک و تعامل انسان و روبات کمک می‌کند.
روبات پستچی
در ژانویه ۲۰۲۰ اعلام شد که شرکت فورد اولین کسب‌وکاری است که از ربات انسان‌نمای شرکت Agility Robotics به نام «دیجیت» در کارخانه خود استفاده می‌کند. این روبات انسان‌نمای بدون سر، دارای اندام‌های چابکی است که می‌تواند جعبه‌هایی به وزن تا ۴۰ پوند را بلند کند و روی‌هم بگذارد. همچنین دارای حسگرهایی است که به آن امکان می‌دهد از موانع مختلفی مانند راه‌پله و زمین‌های ناهموار عبور کند. این ربات حتی می‌تواند روی یک پا تعادل خود را حفظ کند (اگرچه معمولاً به‌صورت عمودی راه می‌رود) و برای نگهداری در فضای کم، قابلیت جمع‌شدن نیز دارد. شرکت فورد پیش‌بینی می‌کند که دیجیت بتواند سوار بر یک خودروی بدون راننده بشود و بسته‌ها را به مشتریان تحویل دهد و بدین ترتیب کل فرایند تحویل را به‌صورت خودکار انجام دهد.
روبات محقق
مهندسان مکانیک در دانشگاه تهران از سال ۲۰۱۰ روی ربات‌های سُرنا کار می‌کنند. جدیدترین مدل آنها که در دسامبر ۲۰۱۹ رونمایی شد، سُرنا ۴ نام دارد. این ربات انسان‌نما با ابعاد یک فرد بزرگسال، طبق گزارش‌ها قادر به تشخیص چهره و اشیا، درک و تولید گفتار، راه‌رفتن و همچنین توانایی گرفتن اشیا با شکل‌های مختلف است. این ربات دارای ۴۳ درجه آزادی است. مهندسان از سُرنا برای تحقیق در مورد حرکت دوپا، هوش مصنوعی و همچنین برای جذب دانشجویان به رشته‌های مهندسی استفاده می‌کنند.
ربات‌های بازیگر
شرکت Engineered Arts که توسط کارگردان معروف ویل جکسون در سال ۲۰۰۴ تأسیس شد، یک شرکت مستقر در بریتانیا است که با همکاری هنرمندان، مهندسان مکانیک و کامپیوتر و انیماتورها، ربات‌های انسان‌نمای سرگرم‌کننده تولید می‌کند.
اولین روبات انسان‌نمای این شرکت روبات مشهور RoboThespian، یک بازیگر روباتیک است. این روبات امکان تقلید صدا، خوشامدگویی، آوازخواندن و انجام انواع حرکات و ژست‌ها را دارد.
ربات‌های فضانورد
تاکنون چندین کشور در طراحی ربات‌های فضانورد فعال بوده‌اند. هند روبات انسان‌نمای زن برای پرواز بی‌سرنشین طراحی کرده است. این ربات برنامه‌ریزی شده است تا آزمایش‌های میکرو گرانیتی انجام دهد تا به آماده‌سازی برای مأموریت‌های آینده با سرنشین کمک کند. روسیه نیز روبات انسان‌نمای کنترل از راه دور طراحی کرده است که در سال ۲۰۱۹ به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرواز کرد.
روبات آموزشی
ربات انسان‌نمای اجتماعی پپر، برای این طراحی شده است که یک دستیار دوستانه و قادر به تشخیص احساسات باشد و بتواند در مشاغلی مانند پذیرش، فروشندگی یا پرستاری کودک، به افراد کمک کند. در حال حاضر این روبات به گونه‌ای فعالیت می‌کند که می‌تواند به دانش‌آموزان برنامه‌نویسی یاد بدهد.
ربات‌های همکار
بیشتر ربات‌های انسان‌نما به طور ذاتی همکاران انسانی هستند. ربات ARMAR مؤسسه فناوری کارلسروهه برای انجام کارهای تعمیر و نگهداری در کنار کارگران انسانی در محیط‌های صنعتی توسعه‌یافته است. از سوی دیگر، ربات واکر شرکت «یوتِک رباتیک» برای برقراری همکاری با انسان‌ها در خانه‌هایشان طراحی شده است. این ربات انسان‌نما دارای هفت درجه آزادی و برای انجام کارهای خانه و کنترل خانه هوشمند ساخته شده است.
با وجود پیشرفت گسترده ربات‌ها، نحوه پذیرش افراد از ربات‌ها برای بهبود خدمات شهری هنوز یک چالش باقی است. صاحبان کسب‌وکار و سیاست‌گذاران باید نگاهی رو به آینده داشته باشند. فناوری‌هایی را که می‌توانند بر آنها تأثیر بگذارند شناسایی کنند و نحوه‌ی شکل‌دهی بازارها و سیاست‌ها را برای خدمت به منافع خودشان تعیین کنند. داشتن قوانین تطبیقی که با تغییرات سریع سازگار شوند، اهمیت دارد. سیاست خوب باید از نظر فنی صحیح، از نظر سیاسی باثبات و از نظر سازمانی قابل‌اجرا باشد.
نظر شما