به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سیستم مراقبت‌های بهداشتی و کمبود مسکن مشکلاتی هستند که سال‌ها گریبان‌گیر ایرلند بوده است. از سوی دیگر این کشور اکنون با هجوم پناه‌جویان دست‌وپنجه نرم می‌کند و این امر برای دولت مشکل‌ساز شده است.
بر اساس مطالعه‌ای که توسط مؤسسه تحقیقات اقتصادی و اجتماعی (ESRI) در مارس منتشر شد، نگرش نسبت به مهاجرت در ایرلند تا حد زیادی مثبت و بنا بر داده‌های به‌دست‌آمده از سال ۲۰۱۴ بیشتر شده است. از سوی دیگر مهاجرت در دستور کار سیاسی این کشور قرار دارد و یکی از مسائل مهم پیش روی این کشور است.
دوبلین، پایتخت ایرلند، در اوایل ماه جاری به سرفصل خبرهای بین‌المللی در این زمینه تبدیل شد. در قلب این شهر، اردوگاهی خارج از اداره حفاظت بین‌المللی ایجاد شده بود که برای چندین ماه میزبان چادرهای پناه‌جویان نیجریه‌ای، افغانی، پاکستان بود.
پلیس، اول می برای برچیدن این اردوگاه وارد عمل شد و به‌طور تقریبی ۳۰۰ مرد را به محل اقامت چادری منتقل کرد تا منتظر نتایج درخواست پناهندگی خود باشند. این اتفاق برای سومین بار در دوبلین تکرار شده است.
افزایش مهاجرت به ایرلند
۵۱۶۳ نفر در سه ماهه اول سال جاری در ایرلند درخواست حمایت بین‌المللی کردند که افزایش سالانه ۷۲ درصدی را نشان می‌دهد. این داده‌ها نشان‌دهنده روند طولانی‌تر است که بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ پنج برابر شده است. درخواست‌های سال گذشته به‌طور عمده مربوط به مهاجرانی از نیجریه، الجزایر و افغانستان بوده است. بین چهارم مارس ۲۰۲۲ تا چهارم فوریه ۲۰۲۴ نیز ۱۰۴ هزار و ۸۷۰ پناه‌جوی اوکراینی بر اساس دستورالعمل حفاظت موقت وارد ایرلند شدند.
چالش ایرلند با پناه‌جویان
تأمین مسکن یکی از موضوعات کلیدی ایرلند در رسیدگی به این حجم از پناه‌جویان است. این کشور در طول دوره رونق شاهد گسترش سریع ساخت‌وساز خصوصی بود، زیرا بانک‌ها وام‌های هنگفت ارائه می‌دادند. پس از سقوط این دوره، دولت نتوانست در مسکن اجتماعی سرمایه‌گذاری کند و افراد بیشتری را به سوی بخش اجاره سوق داد. فقدان عرضه مسکن توسط مقررات پیچیده برنامه‌ریزی، هزینه زمین و نیروی کار بیشتر دشوارتر و به‌دنبال آن مالکیت خانه یا حتی پیدا کردن یک ملک اجاره‌ای مقرون‌به‌صرفه برای بسیاری به یک رؤیا تبدیل شد.
بر اساس جدیدترین ارقام، تا مارس سال جاری با جهش سالانه ۱۶ درصدی، ۱۳ هزار و ۸۶۶ بزرگسال و کودک در اسکان بخش بی‌خانمانی ایرلند بودند. این کشور همچنین با کمبود ۲۵۶ هزار خانه مواجه است. بنابراین سوال مطروحه این است که در این شرایط، آیا این کشور موقعیت خوبی برای باز کردن آغوش خود به روی مهاجران دارد یا خیر.
مسکن و سیستم مراقبت‌های بهداشتی ایرلند
ایرلند نه‌تنها با کمبود مسکن دست‌وپنجه نرم می‌کند، بلکه سیستم مراقبت‌های بهداشتی آن نیز تحت فشار محدودیت ظرفیت قرار دارد. ۲.۶ درصد از جمعیت ایرلند با نیازهای پزشکی برآورده‌نشده مواجهند که بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا است. لیست‌های انتظار طولانی دلیل اصلی این امر است و افرادی که در پایین‌ترین سطح درآمد قرار داشتند، بیشتر تحت‌تأثیر قرار می‌گرفتند. با وجود افزایش سرمایه‌گذاری در این بخش، کاستی‌ها در نهایت به افزایش تقاضا و در نتیجه کمبود تخت و پزشک مرتبط است.
از ۲۹ هزار و ۵۷۳ پزشکی که در سال ۲۰۲۳ مجوز فعالیت در ایرلند را دریافت کردند، ۴۳.۴ درصد اولین مدرک پزشکی خود را در خارج از کشور کسب کردند. پاکستان، سودان و بریتانیا سه کشور برتر برای این پزشکان آموزش‌دیده خارجی بودند. از سوی دیگر شهروندان غیرایرلندی اکنون یک‌پنجم نیروی کار ایرلند را تشکیل می‌دهد.
در شرایط بدتر شدن بحران مسکن و هزینه‌های زندگی، افراد ضدمهاجر نیز از این مسائل علیه جوامع محروم ایرلندی استفاده کرده‌اند و اطلاعات غلط خطرناک را ترویج می‌کنند. در حالی که دولت برای مقابله با بحران کنونی پناهندگی تلاش می‌کند، استدلال می‌شود که اقدامات انسانی باید در اولویت بحث در مورد همه جوامع به حاشیه رانده‌شده محلی یا مهاجر باشد.
نظر شما