به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ماه گذشته دولت مالزی اعلام کرد که برای اجرای دیپلماسی حیوانات به شرکای تجاری خود از جمله اتحادیه اروپا، هند، چین و سایر کشورهای خریدار روغن نخل، اورانگوتان هدیه می‌کند. این سیاست جدید که به اورانگوتان معروف شده است، به‌منظور کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی ناشی از تولید روغن نخل انجام می‌گیرد. روغن نارگیل در بیشتر محصولات فروشگاهی استفاده می‌شود، اما کشاورزی تک‌محصولی درختان نخل عامل اصلی جنگل‌زدایی و از بین‌رفتن زیستگاه اورانگوتان‌ها است.
دیپلماسی حیوانات چیست؟
حاکمان و دولت‌مردان از سال‌ها قبل، حیوانات را به‌عنوان هدیه برای بهبود روابط سیاسی بین‌المللی خود استفاده می‌کنند. برای مثال، کلوپاترا به جولیوس سزار زرافه و هارون‌الرشید به شارلمانی فیل آسیایی هدیه کرده بودند. از ابتدای قرن بیستم، دیپلماسی حیوانات به قدرت نرمی برای بهبود روابط بین کشورها تبدیل شد و در حال حاضر کشورهای مختلفی از آن استفاده می‌کنند.
دیپلماسی پاندا
معروف‌ترین نمونه استفاده از حیوانات در روابط بین‌المللی، دیپلماسی پاندا است که در چین استفاده شده است. از اوایل سال ۱۹۴۱ تاکنون، چین از پاندا به‌عنوان هدیه‌ای برای ابراز دوستی و ابزار مذاکرات سیاسی استفاده می‌کند.
اندونزی، آمریکا، تایلند و انگلستان نیز از جمله کشورهایی هستند که تا الان از چین پاندا هدیه گرفته‌اند. در همه موارد پاندا به‌عنوان هدیه اهدا شده است، اما در واقع دولت چین آن‌ها را ازای دریافت هزینه به هرکدام از این کشورها قرض داده بود و در اصل پانداها جزو اموال دولت چین باقی ماندند.
کشور چین پول دریافتی را برای تأمین هزینه‌های حفاظت از پاندا و اقداماتی همچون ایجاد مناطق محافظت‌شده و ساخت تأسیسات خاص استفاده می‌کند. سایر کشورها، به‌جز چین، نیز از دیپلماسی حیوانات استفاده کردند؛ از جمله استرالیا (کوالا)، اندرونزی (اژدها کومودو) و تایلند (فیل).
دلیل اقدام مالزی
به گفته جوهر عبدالغنی، وزیر دارایی مالزی، «با این کار به سایر کشورهای جهان ثابت می‌کنیم مالزی تولیدکننده روغن نخل پایدار و متعهد به حفاظت از جنگل و پایداری محیط زیست است.» با توجه به فشار اتحادیه اروپا به ممنوعیت واردات محصولات ناشی از جنگل‌زدایی این اقدام مالزی قابل توجیه است.
مخالفت و انتقاد گروه‌های فعال حوزه حیات‌وحش با دیپلماسی حیوانات
از زمان اعلام دیپلماسی اورانگوتان، گروه‌های حامی حفاظت از حیات‌وحش به انتقاد از آن پرداختند. آن‌ها اعتقاد دارند مهم‌ترین اقدام، حفاظت از جنگل‌های زیستگاه اورانگوتان‌ها است و بودجه اجرای این دیپلماسی باید صرف حفاظت از جنگل‌ها شود، زیرا پاک‌سازی جنگل‌ها برای مزارع درخت نخل از اصلی‌ترین عوامل جنگل‌زدایی و تخریب زیستگاه این حیوانات است.
بعضی افراد اعتقاد دارند از بین بردن زیستگاه طبیعی این حیوانات و اهدای اورانگوتان برای دریافت کمک از سایر کشورها در تضاد با حفاظت از محیط زیست است، موفقیت این کار بسیار کم است و در نهایت منجر به حفاظت از جنگل‌ها نمی‌شود.
انتقال و نگهداری از حیوانات وحشی در خارج از زیستگاه خود نیازمند بررسی دقیق و اطمینان از ضروری بودن این عمل برای حفاظت از حیوانات در معرض خطر است؛ در صورت تحقق تمام شرایط لازم، دیپلماسی حیوانات تنها زمانی باید اجرا شود که منافع واقعی برای کشورهای مبادله‌گر داشته باشد.
نظر شما