به گزارش خبرگزاری ایمنا، در دولت سیزدهم و در رأس آن یعنی توسط شخص آیت‌الله رئیسی شاهد تحقق مواردی بودیم که تا پیش از آن شاید کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت؛ بر همین اساس در دوره دولت سیزدهم، توجه به فرهنگ و هنر به‌عنوان یکی از اولویت‌های اصلی مطرح بوده و اقدامات گسترده‌ای در زمینه حمایت از هنرمندان، ترویج هنر ایرانی و ارتقای سطح هنرها انجام شده است.
مدیریت هنری، سینمایی، تئاتر و موسیقی دولت سیزدهم طی سه سال گذشته با چالش‌های پیچیده و متعددی روبه‌رو بود، اما به‌رغم همه این چالش‌ها که تنها یکی از آن‌ها را می‌توان اغتشاشات سال ۱۴۰۱ و وضعیت آشفته حضور و نقش‌آفرینی برخی سلبریتی‌ها و چهره‌های سینمایی در آن اغتشاشات نامید، باید گفت که اکنون که به برآیند وضعیت هنر ایران نگاه می‌کنیم، می‌توانیم نمره قابل قبول و بلکه قابل تحسینی به مدیریت دولت بدهیم چرا که دولت سیزدهم را می‌توان دوره رونق فرهنگ و هنر با حفظ اصول و رعایت مبانی انقلاب اسلامی شناخت و باید توجه کرد که این رونق و نشاط فرهنگی در برابر سخت‌ترین پروژه تحریم فرهنگی دشمن اتفاق افتاده است.
برگزاری موفق جشنواره‌های فیلم و تئاتر فجر و برگزاری چندین هزار کنسرت در تهران و سایر استان‌ها در کنار اکران‌های سینمایی در شرایطی که تبلیغات رسانه‌ای و هنری دشمن و غرب‌زده‌های داخلی، علم تحریم مطلق همه این عرصه‌ها را برافراشته بودند، بخشی از دستاوردهای دولت در حوزه فرهنگ و هنر بود و بر این اساس و در این شرایط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تلاش کرد با اتخاذ راهبرد مدیریتی، از خط‌کشی‌ها و دوقطبی‌سازی‌های اجتماعی در مدیریت فرهنگی دوری کند و به استراتژی و راهبرد درستی برسد.
آماری که از ۲۳ سال گذشته پیشی گرفت
نگاهی به وضعیت رونق تولید آثار سینمایی طی دو سه سال اخیر و همچنین وضعیت فروش آثار سینمایی در این سال‌ها این نکته را تأیید می‌کند که دولت سیزدهم توانست مسیری معقول و به دور از هیجان‌زدگی را در این مسیر طی کند در واقع رکوردشکنی تاریخی چند فیلم در این ۳ سال پس از چندین سال، رکوردهای مخاطبان سینما را جابه‌جا کرد که اثر اصلی این رونق مخاطب و فروش، رونق گرفتن تولید و پروسه فیلم‌سازی در کشور است که اقتصاد نزدیک به ۱۷ هزار نفر اهالی سینما در گرو آن است، در واقع مدیریت سینمایی دولت سیزدهم توانست بدون خط‌شکنی‌های حریم‌شکن، فروش بالا و چند ده میلیاردی را برای سینما به ارمغان بیاورد که نقطه اوج آن سال ۱۴۰۲ بود، چرا که سینمای ۱۴۰۲، یک شاخص مهم در سینمای ملی به حساب می‌آید؛ تعداد مخاطبان سینما در این سال از ۲۳ سال گذشته پیشی گرفت و چندین رکورد طی این بازه زمانی جابه‌جا شد و بر این اساس سینمای ایران در سال ۱۴۰۲، هزار و ۲۱۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان فروخت.
از دیگر مصادیق این امر، پیام‌ها و مصاحبه‌هایی بود که روز گذشته و در پی شهادت رئیس‌جمهور از سوی هنرمندان و بازیگران مطرح می‌شد و همین موضوع شاهدی دیگر بر کسب رضایت بدنه تخصصی هنر از دولت سیزدهم و شخص آیت‌الله رئیسی به حساب می‌آید؛ بر این اساس پوران درخشنده، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سینما اظهار کرد: از شهادتشان متأثر شدم. شرایط پیش آمده اصلاً خوب نیست. این اتفاق تأثیرات روحی زیادی روی افراد خواهد گذاشت. بابت این فاجعه متاسف و متأثر هستم؛ سال‌های گذشته حوادث تلخی رخ داده که طی آن حوادث، ما برخی مسئولان را از دست داده‌ایم؛ اما این رخداد تلخ، ما را در بهت فرو برد.
- واکنش دیگر هنرمندان را اینجا بخوانید.
علاوه بر نقاط مذکور، راه‌اندازی ۲۳۱ سالن سینمایی در نقاط مختلف کشور دستاورد دولت سیزدهم در عرصه هنر است و از سویی تقویت بخش خصوصی در عین حفظ ظرفیت‌های حاکمیتی در سینما از دیگر نقاط موفق عملکرد مدیران دولت سیزدهم بود و بر این اساس توجه و تقویت بخش خصوصی دغدغه مدیران دولت سیزدهم بوده است؛ فروش بالای فیلم‌های این بخش و حضور جدی تولیدات بخش خصوصی در جشنواره‌ها از مصادیق این توجه و دغدغه است.
ریتم تند موسیقی و کنسرت در دولت سیزدهم
یکی از دستاوردهای مهمی که در دولت سیزدهم به وقوع پیوست، به تعادل رساندن حجم کنسرت‌های ماهانه در کشور است؛ این کنسرت‌ها فارغ از گونه‌های مختلف خود که در حوزه پاپ، سنتی و نواحی برگزار می‌شوند، عدالت فرهنگی را در سراسر کشور برقرار کرده است و مردم سایر استان‌ها توانستند همچون پایتخت، به اجرای زنده خواننده مورد علاقه خود بروند؛ بر همین مبنا، اکنون مدت‌هاست که میانگین کنسرت ماهانه کشور، حول‌وحوش ۵۰۰ نوبت اجرا است؛ اجراهایی که اگر بخواهیم ظرفیت میانگین سالن‌های آن را ۲۰۰۰ صندلی در نظر بگیریم، به عدد یک میلیون مخاطب می‌رسیم که به‌طور قطع یک شاخص آماری قابل قبول به حساب می‌آید.
این اتفاق از این منظر مهم به نظر می‌رسد که اولاً هیچ‌گاه طی سال‌ها اخیر، تعدد کنسرت‌های کشور به این عدد نرسیده بود. ثانیاً هیچ‌گاه تمام استان‌های کشور، هم‌تراز با یکدیگر، از امکان کنسرت خوانندگان مختلف برخوردار نبودند و ثالثاً شور و حرارت کنسرت‌های ما به اندازه‌ای نبود که بخواهد ماهانه منجر به جذب یک میلیون مخاطب شود.
به گزارش ایمنا، یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های عده‌ای هنگام رأی آوردن آیت‌الله رئیسی تعطیلی عرصه فرهنگ و هنر و دیوارکشی میان گروه‌های مختلف مردم بود، اما در مقابل زمانی که به کارنامه سه‌ساله آیت‌الله رئیسی نگاهی می‌اندازیم، شاهدیم که نه‌تنها در عرصه بیان و وعده، بلکه در عرصه عمل نیز تا آنجا که ممکن بود موضوع فرهنگ و هنر را در دستور کار قرار داده و متولیان این حوزه را نیز تشویق به اجرای اقدامات برنامه‌ریزی شده می‌کرد.
نظر شما