به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، تعیین ثروتمندترین کشورهای جهان تا حد زیادی به تعریف کشورهای ثروتمند و فقیر از ثروت و فقر بستگی دارد. چنانچه صرفاً تولید ناخالص داخلی یک کشور در نظر گرفته شود (یعنی مجموع همه کالاها و خدمات تولیدشده توسط یک کشور در طول یک سال)، بنابراین ثروتمندترین کشورهای جهان بیشترین تولید ناخالص داخلی را دارند و شامل ایالات متحده، چین، ژاپن و آلمان می‌شوند.
معایب تعیین ثروتمندترین کشورها با توجه به تولید ناخالص داخلی
با مورد توجه قرار دادن تولید ناخالص داخلی برای سنجش ثروت، اقتصادهایی هم‌چون سنگاپور یا لوکزامبورگ نمی‌توانند با قدرت‌های یادشده مطابقت داشته باشند، چراکه تنها نقاط کوچکی در نقشه جهان محسوب می‌شوند.
مشکل دیگر تولید ناخالص داخلی این است که نابرابری درآمدی را اندازه نمی‌گیرد، یعنی در این روش به چگونگی توزیع ثروت یک کشور بین جمعیت توجهی نمی‌شود. به همین دلیل است که نمایش دقیق‌تر شرایط زندگی مردم با تقسیم تولید ناخالص داخلی یک کشور بر تعداد افرادی به‌دست می‌آید که در آنجا زندگی می‌کنند. در واقع سرانه تولید ناخالص داخلی و نرخ رشد آن بیشتر اطلاعاتی درباره ثروت اجتماعی بالقوه در دسترس هر فرد و این نکته را ارائه می‌دهد که این ثروت با گذشت زمان افزایش یا کاهش پیدا می‌کند.
بنابراین استفاده از سرانه تولید ناخالص داخلی برای تعیین ثروتمندترین کشورها مشکل‌ساز است، چراکه همین درآمد بالقوه هم می‌تواند در بعضی کشورها قدرت خرید بسیار پایینی به مردم بدهد و در بعضی دیگر که نیازهای اولیه مانند غذا، پوشاک، سرپناه یا مراقبت‌های بهداشتی هزینه بسیار کمتری دارد، بسیار فراتر رود. بنابراین برای سنجش میزان ثروت شهروندان یک کشور، لازم است قدرت خرید مردم آن مورد بررسی قرار گیرد.
به همین دلیل است که هنگام مقایسه سرانه تولید ناخالص داخلی کشورها، این معیار باید بر اساس برابری قدرت خرید تنظیم شود که کمک می‌کند نرخ تورم و قیمت کالاها و خدمات در هر مکان مشخص در نظر گرفته شود.
از سوی دیگر در سنجش ارجحیت ثروتمند بودن در یک کشور فقیر یا فقیر بودن در یک کشور ثروتمند، بهترین شانس برای برخورداری از استاندارد زندگی برتر این است که هر فردی بدون توجه به این‌که در چه جایی از مقیاس توزیع درآمد قرار می‌گیرد، در یک کشور ثروتمندتر اقامت داشته باشد. با این حال هر دوی این معیارها برای افراد هزینه‌هایی دارد. بنابراین باز هم ثروت برای بعضی افراد بدون معیار مناسبی برای برابری، مشکل‌ساز است.
همه‌گیری ویروس کرونا این امر را به‌طرز چشمگیری ثابت کرد. کارگران کم‌درآمد (اغلب مهاجر) که در کشورهای بسیار ثروتمند زندگی می‌کنند، ناگهان خود را بی‌کار، بی‌خانمان، سرگردان و بدون ایمنی و حمایت یافتند. در این میان بسیاری از کشورهای کمتر ثروتمند برای مراقبت از همه نیازمندان در طول بحران دچار مشکل شدند.
علاوه بر این، کیفیت و در دسترس بودن مراقبت‌های بهداشتی اغلب همراه با کیفیت و در دسترس بودن خدمات آموزشی، تأمین اجتماعی، کمک‌های مسکن و سایر اجزای زیرساخت اجتماعی است. یک کشور ممکن است تولید ناخالص داخلی بالایی داشته باشد، اما اگر چنین خدماتی برای بخش قابل‌توجهی از جمعیت ناکافی یا غیرقابل دسترس باشد، این شهروندان بدون توجه به شاخص‌های اقتصادی ممکن است احساس فقر کنند.
مسأله دیگر تورم است، زیرا انرژی و مواد غذایی کالاهای ضروری هستند که جایگزین‌های کمی دارند و قیمت‌های بالاتر برای خانوارهای کم‌درآمد دردناک است. کاهش یا حذف هزینه‌های الکترونیکی، پوشاک یا سرگرمی برای خانواده‌ها با افزایش قیمت‌ها آسان‌تر است، اما وقتی صحبت از غذا، گرمایش یا حمل‌ونقل به میان می‌آید که برای زندگی و کسب درآمد ضروری است، این امر بسیار دشوارتر می‌شود. در نتیجه یک سناریوی تورمی اغلب می‌تواند تهدیدی برای ثبات اقتصادی و اجتماعی باشد.
به این ترتیب بهتر است کشورها در درازمدت نه‌تنها ثروتمند، بلکه خواهان مساوات و برابری باشند. نابرابری بیش از حد اقتصادی رشد را برای همه متوقف می‌کند. در این شرایط بی‌ثباتی سیاسی محتمل‌تر، هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و نرخ مرگ‌ومیر بالاتر و میزان جرم و جنایت و فساد بیشتر است.
ثروتمندترین کشورهای جهان بر اساس نرخ ارز و شاخص قدرت خرید
صندوق بین‌المللی پول با در نظر گرفتن تمام این موارد در آوریل ۲۰۲۴ به ارائه چشم‌انداز اقتصاد جهانی پرداخت که منعکس‌کننده نرخ‌های ارز بین‌المللی مربوطه و تعدیل شاخص قدرت خرید مردم بود. طبق این چشم‌انداز ثروتمندترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۴ به شرح زیر است:
- لوکزامبورگ
- ماکائو
- ایرلند
- سنگاپور
- قطر
- امارات متحده عربی
- سوئیس
- سن مارینو
- ایالات متحده آمریکا
- نروژ
- گویان
- دانمارک
- برونئی دارالسلام
- تایوان
- هنگ‌کنگ
- هلند
- ایسلند
- عربستان سعودی
- اتریش
- سوئد
در این رتبه‌بندی آلمان در رتبه بیست‌وچهارم، استرالیا در رتبه بیست‌وپنجم، کانادا در رتبه بیست‌وهشتم، فرانسه در رتبه بیست‌ونهم، کره جنوبی در رتبه سی‌ام، انگلستان در رتبه سی‌ویکم، ایتالیا در رتبه سی‌وسوم، ژاپن در رتبه سی‌وششم، اسپانیا در رتبه چهلم، روسیه در رتبه شصتم وچین در رتبه هفتادوهشتم قرار دارد.
نظر شما