به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مالزی دومین تولیدکننده روغن پالم در جهان است و تقاضای گسترده جهانی برای مصرف این روغن در انواع محصولات خوراکی، آرایشی و بهداشتی از جمله علت اصلی جنگل‌زدایی در مالزی و اندونزی محسوب می‌شود.
طبق گفته وزیر دارایی مالزی این کشور نمی‌تواند در برابر مسئله روغن پالم رویکرد تدافعی در پیش بگیرد، در مقابل مالزی باید به سایر کشورهای جهان ثابت کند که تولید روغن پالم با روشی سازگار با محیط زیست انجام می‌شود و این کشور خود را مسئول حفاظت از جنگل‌ها می‌داند.
درست شبیه سیاست پاندا در چین، اهدای اورانگوتان از سمت دولت مالزی به شرکای تجاری همچون اتحادیه اروپا، چین و هند به جامعه جهانی ثابت می‌کند مالزی خود را در برابر حفظ تنوع زیستی مسئول می‌داند. دولت چین از سیاست پاندا به‌عنوان نوعی قدرت نرم استفاده می‌کند، آن‌ها پانداها را به مدت یک‌سال به باغ‌وحش‌های خارجی قرض می‌دهند و پول دریافت‌شده را صرف حفاظت از پانداها می‌کنند.
کارخانه‌های تولید روغن پالم مالزی در حال حاضر باید با سازمان‌های غیردولتی برای کمک به حفظ و ارائه خدمات تخصصی مربوط به حیات‌وحش این کشور همکاری کنند. اتحادیه اروپا سال گذشته ممنوعیت واردات کالاهای پرنقش در جنگل‌زدایی را تصویب کرد و مالزی تا امروز به‌دلیل این قانون زیر فشار است.
اورانگوتان بورنئویی، حیوان بومی جنوب شرقی آسیا، توسط اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت به‌عنوان گونه‌ای در معرض خطر انقراض شناخته شده است و به همین دلیل، سازمان‌های فعال حوزه حیات‌وحش از دولت مالزی درخواست کردند راهکار دیگری پیدا کند.
جنگل‌های استوایی زیستگاه طبیعی اورانگوتان‌ها محسوب می‌شود و حفاظت از این جنگل‌ها نخستین قدم برای محافظت از محیط زیست است. طبق نظر کارشناسان محیط زیست، مالزی توانایی بهبود حفاظت از وحش را به شیوه‌های دیگری همچون حفظ و احیای زیستگاه‌های طبیعی دارد، این راهکارها اثرات بیشتری دارد و موجب تشویق سایر کشورها به مدیریت جامع حفاظت حیات‌وحش در خود زیستگاه‌های طبیعی می‌شود.
نظر شما