معصومه یزدانیپور در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در خصوص اصول مراقبت از افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اظهار کرد: بروز نشانههای اختلال اوتیسم در افراد مبتلا متفاوت است و نمیتوان اصول کلی و یکسانی را برای مراقبت از این افراد بیان کرد، همچنین اصول مراقبت از این افراد وابسته به شدت بروز علائم و نشانههای اختلال در آنها است.
وی با اشاره به اینکه اختلالهای عصبی-رشدی مانند طیف اوتیسم بر اساس میزان نیاز فرد مبتلا به حمایت خانواده و اطرافیان گروهبندی میشود، افزود: فردی که مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا است نسبت به فردی که مبتلا به اوتیسم با عملکرد پایین است، از حمایت کمتری برخوردار میشود، ممکن است چنین فردی تنها در بعضی از برخوردهای اجتماعی نیاز به حمایت داشته و از نظر هوشی مشکلی نداشته باشد.
پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص با بیان اینکه اگر بروز نشانههای اختلال اوتیسم در فرد مبتلا شدت بالایی داشته باشد، باید زمان بیشتری برای مراقبت از فرد اوتیسم اختصاص داده شود و گاهی نیاز است این مراقبتها به صورت شبانهروزی صورت پذیرد، ادامه داد: هرچه شدت بروز علائم اختلال بیشتر باشد، فرد مراقبتکننده باید حمایت بیشتری از فرد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم داشته باشد.
یزدانیپور با تاکید بر اینکه بیش تحریکی و کم تحریکی از علائم شایع افراد مبتلا به اوتیسم است، عنوان کرد: زمانی که فرد اوتیسم زیر دوش آب قرار میگیرد، امکان دارد برخورد قطرههای آب با بدن او با بروز درد همراه باشد، همچنین فرد اوتیسم ممکن است دست خود را ببرد، بسوزاند یا زخم کند، ولی متوجه آن نشود، به همین سبب باید بسیار به امنیت این افراد توجه ویژهای کرد تا بهصورت خودآگاه یا ناخودآگاه به خود آسیبی وارد نکنند.
وی اضافه کرد: در مراقبت از فرد اوتیسم که کمتحریکی دارد، باید به مسائل امنیتی توجه ویژهای داشته باشیم، برای مثال باید او را از بخاری دور نگه داریم تا مبادا به صورت ناخودآگاه دست خود را بسوزاند، همچنین باید وسایل تیز و برنده را از دسترس او خارج کنیم.
این مدرس دانشگاه و دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص ادامه داد: در صورتی که فرد به بیش تحریکی مبتلا باشد، باید نقطه حساسیتهای فرد مانند نور زیاد، آشفتگی در صدای بلند یا حس کردن بیش از حد برخورد اجسام با بدن شناسایی شود و تحت کنترل قرار گیرد و بر اساس شدت بروز علائم، مراقبتهای ویژهای برای فرد مبتلا اعمال شود.
نظر شما