به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بریتانیا در حال حاضر با کمبود داروهایی از جمله داروهای اختلال نقص‌توجه و بیش‌فعالی، صرع و انسولین مواجه است که این امر به‌ویژه موجب افزایش نگرانی میان بیماران دیابتی نوع یک و خانواده‌های آن‌ها شده است.
تأمین منظم انسولین در بدن برای زندگی ضروری است و دسترسی قابل‌اعتماد به آن بخشی حیاتی از زندگی مبتلایان به دیابت نوع یک به‌شمار می‌رود که بدن آن‌ها به دلیل یک وضعیت خود ایمنی، نمی‌توانند به‌طور طبیعی انسولین بسازد، بنابراین باید هر روز آن را تزریق و دوز انسولین خود را تنظیم کنند.
کمبود انسولین و افزایش خطر زندگی
اخبار مربوط به هر گونه کمبود این دارو موجب ایجاد اضطراب قابل‌توجهی در افراد مبتلا به دیابت نوع یک می‌شود که برای سلامتی این بیماران به‌شدت مضر است. مبتلایان به دیابت نوع یک در عرض چند روز بدون انسولین جان خود را از دست می‌دهند و استرس ناشی از کمبود آن این امر را تسریع می‌کند.
گفته می‌شود که کمبود دارو در بریتانیا یک امر عادی است که برگزیت به تشدید آن منجر می‌شود، با این حال اداره ملی سلامت بریتانیا درصدد اطمینان‌بخشی به مبتلایان به دیابت نوع یک برآمده است تا بدانند در صورت در دسترس نبودن محصولات انسولین معمولی که استفاده می‌کنند، می‌توانند از فرمول‌های جایگزین بهره ببرند. با این حال تعدادی از افراد به دلیل تزریق «دوز نامناسب» با مشکلاتی مواجه شده و به دلیل کتواسیدوز (یک عارضه جانبی بالقوه تهدید کننده زندگی دیابت نوع یک) در بیمارستان بستری شده‌اند.
بنابراین تأثیر کمبود این دارو بر بیماران و داروخانه‌های جامعه بریتانیا همچنان یک نگرانی عمیق محسوب می‌شود. این قبیل کمبودها نه‌تنها بر توزیع به موقع داروها تأثیر می‌گذارد، بلکه فشار زیادی را از نظر عملیاتی و مالی بر داروخانه‌های جامعه وارد می‌آورد. از سوی دیگر ماهیت نامطمئن عرضه دارو، شرایط تهدید کننده زندگی را برای بیماران سراسر بریتانیا برجسته کرده است و مردم خواستار ساماندهی سیستم شکننده عرضه داروهای بریتانیا توسط دولت شده‌اند.
کمبود نگران‌کننده انسولین به‌عنوان جدیدترین موردی که بریتانیا را تحت‌تأثیر قرار داده است، باعث ایجاد استرس بالایی برای ۴۰۰ هزار فرد مبتلا دیابت در این کشور شده است و گفته می‌شود این محصولات در میان کمبود تولید جهانی تا سال آینده در دسترس نخواهد بود.
نظر شما