به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، تجزیه‌وتحلیل‌ها نشان می‌دهد که تا اواسط قرن، انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید پلاستیک می‌تواند سه برابر شود و یک‌پنجم بودجه کربن باقی‌مانده زمین را تشکیل دهد. این برآوردهای جدید شواهد بیشتری را ارائه می‌کند که صنعت پلاستیک در حال تضعیف تلاش‌های جهانی برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی است.
محققان برای تخمین مجموع انتشارهای مرتبط با تولید پلاستیک، تأثیر گازهای گلخانه‌ای ۹ نوع از رایج‌ترین پلاستیک‌ها را بررسی کردند که برای ساخت بسته‌بندی‌های پلاستیکی، بطری‌های آب، ظروف نوشیدنی داغ و مواد دیگر استفاده می‌شوند.
تولید پلاستیک و انتشار گازهای گلخانه‌ای
تولید پلاستیک که از سوخت‌های فسیلی ساخته می‌شود، فرآیند تولید گازهای گلخانه‌ای را تشدید می‌کند، در این فرآیند زغال‌سنگ، نفت یا گاز استخراج و مواد آن‌ها پالایش و فرآوری می‌شود که در این میان تولید ترکیبات شیمیایی دیگری مانند فرمالدئید از آن، آلودگی بیشتری ایجاد می‌کند. محصولات پتروشیمی پس از آن به بلوک‌های ساختمانی پلاستیکی مانند اتیلن شکسته می‌شوند که این فرآیند، آلاینده‌ترین جنبه تولید پلاستیک با بیشترین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای است. فرآیند پلیمریزاسیون (ترکیب این بلوک‌های سازنده برای تشکیل مولکول‌های بزرگ‌تر) و سپس شکل‌دهی آن‌ها برای تبدیل شدن به محصولات گوناگون با انتشار گازهای گلخانه‌ای بیشتری همراه است.
تولید پلاستیک ۲.۲۴ گیگا تن آلودگی ناشی از گرمایش سیاره در سال ۲۰۱۹ (به اندازه ۶۰۰ نیروگاه زغال‌سنگ) ایجاد کرد و طبق گزارش حاضر، در آن سال پنج درصد از کل انتشار جهانی کربن، ۱۲ درصد از تقاضای نفت جهان و ۸.۵ درصد از تقاضای گاز را به خود اختصاص داد. انتظار می‌رود این اعداد به‌طور چشمگیری افزایش پیدا کند، زیرا صنعت پلاستیک در مسیر رشد تصاعدی قرار دارد و انتظار می‌رود تولید آن تا سال ۲۰۵۰ دو یا حتی سه برابر شود.
در این میان با افزایش سالانه چهار درصدی تولید پلاستیک و دو برابر شدن آن در عرض یک ربع قرن، انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از گرم شدن سیاره را تا سال ۲۰۵۰ به ۶.۷۸ گیگا تن خواهد رساند که برابر با انتشار بیش از ۱۷۰۰ کارخانه زغال‌سنگ است. پلاستیک همچنین اگر در زباله سوز بسوزد یا به محل دفن زباله فرستاده شود، در پایان عمر خود انتشارهای سمی و گرمایش سیاره ایجاد می‌کند.
از سوی دیگر ۷۰ درصد از سوخت فسیلی مورد استفاده در تولید پلاستیک از مواد خام مورد استفاده در مرحله تولید و نه الکتریسیته مورد استفاده در پردازش آن به‌کار می‌رود. در نتیجه حتی اگر جهان تا سال ۲۰۵۰ به برق کاملاً بدون کربن دست پیدا کند، تولید پلاستیک در سال ۲۰۵۰ با سناریوی رشد سالانه چهار درصد، ۵.۱۳ گیگا تن آلودگی تولید خواهد کرد.
جلوگیری از این رشد انفجاری می‌تواند این تأثیر را کاهش دهد. اما حتی اگر تا سال ۲۰۵۰ تولید در سطح فعلی ثابت بماند، سهم تولید پلاستیک ۱۵ تا ۱۹ درصد از بودجه جهانی کربن باقی‌مانده برای حفظ میانگین دمای جهانی در ۱.۵ درجه سانتی‌گراد خواهد بود و حتی با یک شبکه کاملاً کربن‌زدایی شده، این رقم هنوز می‌تواند تا ۱۶ درصد باشد.
برآوردهای این گزارش قوی‌ترین شواهد علمی تا به امروز را در مورد نیاز به توقف و معکوس کردن گسترش تولید پلاستیک فراهم آورده است، چراکه نشان می‌دهد تولید پلاستیک می‌تواند بودجه کربن جهان را قبل از پایان قرن به‌طور کامل مصرف کند. با این حال محدود کردن تولید پلاستیک می‌تواند مزایای آب‌وهوایی عظیمی به همراه داشته باشد. مهار تولید پلاستیک اثرات مثبت دیگری از جمله بر سلامت عمومی نیز خواهد داشت.
نظر شما