زهرا حسینی دستگردی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در مورد اینکه چه افرادی با اختلالهای شنوایی به شنواییسنجی مراجعه میکنند و شیوه درمانی این گروه از بیماران اظهار کرد: طیف وسیعی از افراد جامعه در سنین مختلف از نوزادی تا سالمندی ممکن است به شنواییسنجی نیاز پیدا کنند، در حقیقت نوزادان از همان ابتدای تولد باید توسط شنوایی شناس تحت ارزیابی و غربالگری شنوایی قرار گیرند و ریسک فاکتورها و مواردی که روی سیستم شنوایی آنها تأثیر میگذارد، بررسی و اگر میزانی از کم شنوایی در نوزادان وجود دارد شناسایی شود.
وی با بیان اینکه با توجه به میزان کم شنوایی فرد بیمار روند درمان انجام میگیرد، افزود: بر اساس میزان کم شنوایی و انواعی که دارد، باید در مرحله بعد، مراجعه به سایر متخصصها اتفاق بیفتد و تصمیمگیری در مورد نوع ابزار کمک شنوایی که میتواند به کودک کمک کند تصمیمگیری شود.
دکترای تخصص شنواییشناسی تصریح کرد: در حقیقت افراد کم شنوا بر اساس تجویز پزشک میتوانند از سمعک استفاده کنند و اگر کم شنوایی بالا و در حد عمیق داشته باشند و سمعک نتواند به آنها کمک کند، این گروه از بیماران برای دریافت کاشت حلزون ارجاع داده میشوند، البته بیماران باید مداخلات توانبخشی را نیز دریافت کنند.
وی با تاکید به پیشرفتهای حوزه شنواییشناسی در طول سالها گفت: اگر بخواهیم حوزه شنواییشناسی را با سایر تخصصها مقایسه کنیم؛ لازم است بدانیم که با تکنولوژی سروکار دارد و از همان ابتدای تولد نوزادان که ارزیابی و غربالگری انجام میگیرد، برای انجام مداخلات درمانی استفاده از تکنولوژیهای بسیار پیشرفته سمعک و کاشت حلزون در اولویت است که این تکنولوژیها روزبه روز رشد میکند تا شرایط محیطی مناسب و هنجاری را برای این گروه از بیماران فراهم کند.
حسینی ادامه داد: در حال حاضر در حیطه توانبخشی هم پژوهشها بسیار گسترده شده است و پایاننامههای مختلفی در حیطههای متفاوت برای ابداع روشهای توانبخشی مؤثر در حیطه اختلالات مختلف ارائه میشود.
وی در مورد کیفیت سمعکها برای افراد کم شنوا گفت: در حال حاضر شرایطی که افراد کم شنوا بیشتر با آن مواجه هستند این است که وقتی در شرایط پر سر و صدا و شلوغ قرار میگیرند درک گفتار برای آنها دشوار میشود و از لحاظ زمانبندی و کیفی دچار مشکل شده و مدارهای شنوایی آنها در مسیری قرار میگیرد تا بتواند این شرایط را برای این گروه از افراد رفع کند تا دچار چالش نشوند.
دکترای تخصص شنواییشناسی در خصوص اختلالات گوش داخلی افراد تصریح کرد: گوش داخلی عضوی است که درون استخوان گیج گاهی قرار گرفته و شامل دو بخش است، بخشی که اطلاعات شنوایی را گرفته و به مغز ارسال میکند و بخشی که اطلاعات تعادلی و حرکتی انسان را دریافت میکند که به سیستم دهلیزی معروف است و بر اساس اینکه اختلال در کدام بخش گوش داخلی باشد، درمان برای بیمار در نظر گرفته میشود.
وجود اختلالات در سیستم دهلیزی گوش داخلی
وی خاطرنشان کرد: اگر اختلال در سیستم حلزونی باشد کم شنواییها به شکل حسی و عصبی بروز پیدا میکند، در شرایط مادرزادی، در افرادی که افزایش سن دارند و کسانی که در مواجه با سرو و صدا هستند سلولهای گوش داخلی میتواند آسیب ببیند، در قسمت سیستم دهلیزی هم اختلالات زیادی وجود دارد و طبق اختلالهای بیماران درمانهای متفاوتی نیز برای آن در نظر گرفته میشود.
حسینی به افراد توانخواه در حوزه شنواییشناسی توصیه کرد: در بحث کم شنوایی ارزیابی برای نوزادانی که به دنیا میآیند باید دقیق و به موقع انجام گیرد، به دلیل اینکه سیستم شنوایی حساس بوده و محدوده خاصی دارد و اگر در آن محدوده ارزیابی و مداخله مورد نیاز اتفاق نیفتد کودک، مهارتهای ارتباطی و مهارتهای تحصیلی را از دست میدهد، به همین دلیل زمانبندی ارزیابی در این روند درمانی اهمیت بسیاری دارد.
وی با بیان اینکه اختلال پردازش شنوایی در برخی از کودکان وجود دارد، گفت: گاهی اوقات تعدادی از والدین شاکی هستند که کودک آنها به حرفهای آنها توجه نکرده و علامت کم شنوایی دارند یا تحصیل کودک دچار افت شده است، در اختلال پردازش شنوایی شاید کودک اطلاعات را به خوبی دریافت کند، اما مغز او به درستی نمیتواند این اطلاعات را پردازش کند، در حال حاضر اودیولوژیستها این قابلیت را دارند که مسیر پردازش مرکزی را هم بررسی کنند و به فراخور اختلال پردازشی که کودک دارد، مداخله درمانی انجام میگیرد.
نظر شما