به گزارش خبرگزاری ایمنا، محمدامین جباری در ارتباط با چالش‌های توسعه هوش مصنوعی در کشور نسبت به سایر فناوری‌ها اظهار کرد: یکی از چالش‌های اصلی این حوزه که ما با آن مواجه هستیم، زیرساخت‌های فناوری اطلاعات است که باید روی آن کار شود.
وی با بیان اینکه، توسعه هوش مصنوعی در کشور نیازمند زیرساخت‌های آزمایشگاهی مختلف و یکسری دیتابیس‌های مرتبط با دیتاهای بزرگ‌تر جهانی است، افزود: اینها مربوط به زیرساخت‌های سخت افزاری است که باید در این حوزه ورود جدی‌تری داشته باشیم.
جباری با بیان اینکه، در بخش نرم افزاری حوزه هوش مصنوعی نیز در کشور با مشکل مواجه هستیم، اظهار داشت: متاسفانه تاکنون رویکردها نسبت به بهره گیری از هوش مصنوعی بیشتر به سمت کاربردهای بسیار ابتدایی در کشور بوده است و از بخش نرم‌افزاری هوش مصنوعی نیز در سطوح بالا و پیشرفته بهره‌برداری نداشته‌ایم.
وی با تاکید بر نیاز ورود فناوران به حوزه‌های نرم افزاری و سخت افزاری هوش مصنوعی افزود: به عنوان نمونه در بخش نرم افزاری، صداگذاری یا پردازش تصویر، کاربردهایی است که حداقل از پنج سال پیش در دنیا تجاری سازی و همه کارهای آن انجام شده است و درحال حاضر نیز فناوری‌های آن حتی در گوشی‌های همراه وجود دارد و استفاده می‌شود.
رئیس پژوهشکده مکانیک سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، کاربردهای اصلی هوش مصنوعی را در صنعت و تکنولوژی دانست که باید در این حوزه‌ها نیز بر کاربرد اینترنت اشیای صنعتی متمرکز شویم.
وی افزود: به عنوان مثال در فرآیند خودروهای هوشمند، هوشمند بودن خودرو یک بحث است و شبکه بودن این خودروهای هوشمند با یکدیگر هم مقوله بسیار مهم دیگری است.
جباری افزود: اینجا هم به زیرساخت نیاز داریم؛ زیرساخت‌هایی که بتوانیم به واسطه آنها مترجم یا دیوایس‌های خوبی داشته باشیم و بتوان با آنها به شکل مناسب ارتباط برقرار کرد. دیوایس از لحاظ معنایی «دستگاه» ترجمه می‌شود، به عبارتی دیگر دیوایس دستگاه سخت افزاری است که به واسطه نرم افزار موجود بر روی آن کارهای محاسباتی مختلفی را انجام می‌دهد.
وی همچنین یکی از بخش‌هایی را که در حوزه هوش مصنوعی کشور مورد غفلت واقع شده است، بحث‌های مربوط به سامانه و سیستم‌های سایبر- فیزیکی (CPS) دانست و افزود: این مهم همان برقراری ارتباط بین دستگاه و ماشین است.
جباری افزود: در واقع سیستم‌های سایبر- فیزیکی (CPS) شبکه‌هایی برخط از قطعات، تجهیزات و ماشین‌های متداول و معمول هستند که به شکل یک شبکه مجازی با یکدیگر ارتباط دارند و این ارتباط می‌تواند از طریق واسط های فیزیکی همچون کابل مسی و فیبر نوری یا به صورت بی‌سیم برقرار شود.
به گفته رئیس پژوهشکده مکانیک سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران، این سامانه‌ها با پیوستن فناوری اطلاعات به اجزای مکانیکی و الکترونیکی، امکان ارتباط اجزا و ماشین آلات با یکدیگر را که از طریق شبکه فراهم شده است، مهیا خواهند کرد.
وی ادامه داد: به عنوان مثال، همه خودروها به صورت سنتی در حال کار هستند؛ حال اگر یک خودرو سواری را در نظر بگیریم، در حوزه هوش مصنوعی بحث این است که این خودرو به چه شکلی می‌تواند زبان یک نرم افزار یا اپلیکیشن را درک کند. این ارتباط و ترجمه رفتار یک ماشین، به یک کد و نرم افزار نیاز داشته و از حوزه‌هایی است که در کشور بسیار جای کار دارد.
منبع: ایرنا
نظر شما