علی معصومی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در خصوص فواید تعامل والدین با فرزند و تأثیر آن بر رشد شخصیت کودک اظهار کرد: خانواده به عنوان اولین و مهمترین محیط تربیتی شناخته میشود و نقش اساسی در شکلگیری شخصیت کودک ایفا میکند.
وی با بیان اینکه تعامل موجود بین اعضای خانواده بهویژه میان والدین و کودکان تأثیر بهسزایی در رشد و پرورش شخصیت کودک دارد، افزود: تعامل اعضای خانواده با کودک، فرصتی برای یادگیری و رشد مهارتهای مختلف را فراهم میکند که این تعاملها میتواند در چهار زمینه عاطفی، شناختی، اخلاقی و اجتماعی بروز کند.
روانشناس تربیتی عنوان کرد: تعامل عاطفی خانواده با کودک، پایه و اساس رشد عاطفی و اجتماعی کودک را تشکیل میدهد، کودکانی که در خانوادههایی با روابط عاطفی گرم و صمیمی رشد مییابند، احساس آرامش بیشتری خواهند داشت، از عزت نفس بالاتری برخوردار هستند و در برقراری روابط اجتماعی با دیگران نیز موفقتر خواهند بود.
معصومی ادامه داد: تعامل اجتماعی باعث رشد مهارتهای اجتماعی کودک اعم از احساس همدلی، مهارت حل مسئله و برقراری ارتباط و تعامل با دیگران میشود، همچنین در حوزه شناختی سبب رشد هوش و تفکر کودک میشود و والدین میتوانند با خواندن کتاب و گفتوگو با فرزند خود، انجام بازیهای فکری و آموزشی و فراهم کردن فرصتهای یادگیری، به رشد شناختی کودکان کمک کنند.
وی بیان کرد: تأثیر تعامل خانواده با کودک از لحاظ بعد اخلاقی سبب شناخت کودک از ارزشها، هنجارها و معیارهای اخلاقی در جامعه میشود، والدین نیز میتوانند با آموزش ارزشها و معیارهای اخلاقی به کودک، الگوی رفتاری مناسبی برای آنها باشند.
راهکارهای شکلگیری تعامل میان خانواده و کودک
روانشناس تربیتی با اشاره به راهکارهای شکلگیری تعامل میان خانواده و کودک تصریح کرد: سبکهای فرزندپروری به الگوهای رفتاری والدین در تربیت فرزند اطلاق میشود که شامل چهار سبک مستبدانه، مقتدرانه، سهلانگارانه و طردانگارانه است؛ اگر سبک مقتدرانه در خانواده برقرار باشد، تعامل مؤثر میان والدین و فرزند شکل میگیرد و کودک در چهار بعد ذکر شده بهتر رشد میکند.
معصومی در خصوص رفتارهای نامناسب خانوادهها در تعامل با کودک خاطرنشان کرد: والدین باید موضوعات را از زاویه دید کودک بنگرند و انتظار نداشته باشند که کودکان مانند بزرگسالان فکر و رفتار کنند، بدین صورت تعامل بهتری میان والدین و کودک شکل میگیرد؛ در غیر این صورت کودک تا زمان ورود به مدرسه، رفتاری خودمحور از خود نشان میدهد.
وی با اشاره به اینکه عید نوروز فرصتی برای تعامل در خانوادهها است، اضافه کرد: در تعامل با کودک باید عزت نفس و شخصیت او را حفظ و در صورت رخداد اشتباه یا خطایی، از تخریب شخصیت کودک خودداری کرد و ابتکار عمل او را زیر سوال نبرد، کودک در بازه زمانی رشد، حس کنجکاوی بالایی دارد و اگر بخواهیم مانع بروز این حس در کودک شویم، رشد متعادلی در کودک نخواهیم داشت.
روانشناس تربیتی در خصوص روش تعامل خانوادهها با تک فرزندان عنوان کرد: ارتباط و تعامل با کودک در خانوادههای تک فرزندی نسبت به خانوادههای چند فرزندی دارای تفاوتهایی است، زیرا ارتباط فرزندان اول، دوم، سوم و دیگر فرزندان با یکدیگر تأثیر بهسزایی در رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی کودکان دارد، اما در خانوادههای تک فرزند این ارتباط کمتر شکل میگیرد و تنها فرد برای ارتباط با کودک، والدین هستند.
معصومی ادامه داد: خانوادههای دارای یک فرزند باید تعامل خود را با فامیل، اطرافیان و خانوادههای دیگر بیشتر کنند تا تعامل مورد نیاز با کودک برقرار شود، بروز احساسات و رشد اجتماعی و عاطفی کودک منوط به ارتباط او با همسالانش است که اغلب در قالب بازی شکل میگیرد، از همین رو والدین باید فرزند خود را به بازی کردن با همسالان تشویق کنند تا فرایند رشد و تربیت کودک مسیر بهتر و موثرتری را طی کند.
نظر شما