به گزارش خبرگزاری ایمنا، «علیرضا مختاری» از افتخارات ورزش پارادو ومیدانی استان و اصفهان و کشور، متولد ۱۳۵۶ است که در هشت ماهگی به دلیل تزریق آمپول پنی‌سیلین دچار معلولیت شده است. وی دارای بیش از ۱۸ مدال رنگارنگ بین‌المللی است که از جمله افتخارات وی می‌توان به مدال نقره رقابت‌های پارالمپیک توکیو همچنین دو مدال طلا و نقره بازی‌های پاراآسیایی هانگژو اشاره کرد.
مختاری در کنار افتخارآفرینی در عرصه ورزش در حال گذراندن دوران تحصیلات در رشته دکترای رشته مدیریت ورزشی است؛ در سال پیش رو مسابقات مهمی از جمله مسابقات جهانی کوبه ژاپن همچنین المپیک و پارالمپیک پاریس برگزار می‌شود که مختاری خود را برای حضوری غرورآفرین آماده می‌کند.
آنچه در ادامه می‌خوانید حاصل گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با علیرضا مختاری، ورزشکار ملی‌پوش پارادوومیدانی است.
تنها ورزشکار استان اصفهان هستم که به سه المپیک پی در پی اعزام می‌شود.
ایمنا: با توجه به کسب سهمیه پارالمپیک پاریس، چه برنامه‌ای برای مسابقات جهانی و پارالمپیک در سال آینده دارید؟
مختاری: پس از برگشت از مسابقات هانگژو استراحت کوتاهی داشتم و تمرینات را سریع آغاز کردم. ابتدا اردوی متمرکزی در تهران برگزار شد و سپس اردوها به شکل غیرمتمرکز درآمد و دو اردو در اصفهان پیگیری شد. طبق برنامه اعلامی، پس از پانزدهم فروردین اردوهای متمرکز در تهران مجدد از سر گرفته خواهد شد تا هجدهم اردیبهشت که به مسابقات جهانی کوبه ژاپن اعزام می‌شویم.
با توجه به کسب سهمیه پارالمپیک، در ژاپن خیالم بابت محفوظ بودن مجوز پاریس راحت است، اما به‌طور قطع به‌دنبال بهترین نمایش و رکوردزنی هستم. پس از مسابقات جهانی نیز اردوهای پارالمپیک پاریس آغاز می‌شود.
قرار بر این بود که اسفند سال جاری یک رکوردگیری در اصفهان برگزار شود، اما در نهایت تصمیم بر این شد که ورزشکاران صاحب سهمیه، نیازی به رکوردگیری ندارند و در نتیجه به پیک بدن‌سازی رفتم؛ در حال حاضر شرایطم برای حضور در مسابقات جهانی خوب است.
در پاریس برای سومین مرتبه در پارالمپیک حضور دارم و تنها ورزشکار استان اصفهان هستم که به سه المپیک پی‌درپی اعزام می‌شوم.
ایمنا: حمایت‌های مسئولان از ورزش‌های معلولان چگونه است؟
مختاری: اداره کل ورزش و جوانان دو مراسم تجلیل از ورزشکاران افتخارآفرین در سطح عالی برگزار کرد، اما از نظر امکانات و حمایت‌های لازم، به آن شکل که باید اتفاقی رخ نداد. در مسابقات ورزشی معلولان پیش‌رو اصفهان پنج نماینده دارد که افتخار بزرگی است، البته نهادهای مربوطه باید حمایت‌های ویژه‌تری از این ورزشکاران داشته باشند. از شخص استاندار خواهش می‌کنم تا از جامعه ورزشکاران حمایت کند.
با توجه به اینکه هنوز از انتخابات مجلس زیاد دور نشده‌ایم، انتقادی از نمایندگان مجلس اصفهان دارم، اینکه چرا در چهار سال گذشته حتی در زمان افتخارآفرینی و کسب مدال نیم‌نگاهی به ورزش و ورزشکاران نداشتند؟ هیچ‌گاه از از سمت نمایندگان مجلس در هیچ‌یک از دوره‌ها حمایت نشدیم، به‌ویژه در دوره پیشین مجلس؛ تک‌تک ورزشکاران سرمایه‌های کشور هستند و تمام زندگی خود را وقف افتخارآفرینی و بالا بردن پرچم ایران می‌کنند، اما حقوقشان پایمال می‌شود، در حالی که کوچک‌ترین حق ورزشکاران داشتن بیمه است.
از دکتر قاسم‌زاده، شهردار اصفهان باید تشکر ویژه داشته باشم که به ورزشکاران به‌ویژه ورزش معلولان نگاه ویژه دارد؛ همیشه شهرداری برای تیم‌های فوتبال در سطح شهر بنر نصب می‌کند؛ اما برای ورزشکاران پارا تا کنون بنری را در سطح شهر ندیده‌ام.
من فوتبالی و یکی از طرفداران دوآتشه سپاهان هستم، اما سوال من این است که آیا اصفهان فقط فوتبال دارد یا در ورزش‌های دیگر نیز فعال است؟
ایمنا: با توجه به ظرفیت‌های بالایی که در ورزش معلولان اصفهان وجود دارد، سرعت پیشرفت و رشد را چه‌طور می‌بینید؟
مختاری: ورزش معلولان حرکت رو به جلو، اما کند دارد. در وهله اول از اصحاب رسانه گلایه دارم، زیرا حواسشان بیشتر به فوتبال و سپس ورزش‌های توپی است و به دیگر ورزش‌ها کمتر توجه می‌کنند همین موضوع موجب می‌شود تا ورزش‌های دیگر به‌ویژه ورزش‌های معلولان دیده نشود و مورد توجه قرار نگیرد.
در زمان بازی‌های فوتبال تعداد بالایی از ورزشکاران پارا افتخارآفرین در عرصه‌های بین‌المللی به استادیوم می‌آیند، اما کمتر خبرنگاری آن‌ها را می‌شناسد چه برسد به دیگر افراد!
نداشتن شناخت کافی موجب می‌شود تا جذب استعداد و اسپانسری وجود نداشته باشد. اصحاب رسانه هستند که با عکس، گزارش و فیلم موجب شناخته شدن یک ورزشکاران در جامعه می‌شوند، حتی برنامه‌های اختصاصی تلویزیون ملی نیز روی ورزش فوتبال متمرکز است. تا زمانی که خبری منتشر نشود، کسی ورزش‌های دیگر را نمی‌شناسد و انگیزه‌ای برای ورود پیدا نمی‌کند و استعدادهایمان از دست می‌رود.
همین که از ورزش معلولان به اندازه نصف ورزش فوتبال صحبت شود، سرعت رشد و پرورش این ورزش بیشتر می‌شود
به‌عنوان مثال پس از شنیدن خبر کسب مدال طلا پارالمپیک آتن توسط علی نادری در سال ۲۰۰۴، من به ورزش پرتاب وزنه وارد شدم و انگیزه‌ای شد تا بتوانم به ورزش ادامه دهم. پس از گذشت حدود سه هفته از مدال‌هایم در بازی‌های هانگژو، ورزشگاه مارچین میزبان ورزشکاران بیشتری شد.
نمونه دیگر تأثر ورزشکار برای جذب استعداد و افزایش سرعت رشد رشته ورزشی را می‌توان «سعید معروف» در رشد و علاقه به والیبال در شهر ارومیه دانست؛ همین که از ورزش معلولان به اندازه نصف ورزش فوتبال صحبت شود، سرعت رشد و پرورش این ورزش بیشتر می‌شود.
مسئولان برای رفاه حال معلولان چاره بهتری بیندیشند
ایمنا: زیرساخت‌های اصفهان در ورزش معلولان چه طور است؟
مختاری: در ورزشگاه شهید میثمی واقع در محدوده منطقه ۱۳، هیئت جانبازان و معلولان مستقر است، ورزشگاه مارچین در منطقه ۱۲ و مرکز آسیب نخاعی در منطقه ۹ زیرساخت‌های ورزشی مناسب برای ورزش معلولان دارد. ابتدا برای بهسازی ورزشگاه میثمی با هزینه شخصی اقدام کردم و در نهایت هزینه‌ها به من داده شد. مسئولان باید برای رفاه حال معلولان چاره بهتری بیندیشند.
در سایر مناطق ورزشگاه‌های مناسبی وجود ندارد، البته در کنار زیرساخت‌های ورزشی در خصوص زیرساخت‌های شهری نیز مشکلاتی وجود دارد. بهسازی و ورودی میدان نقش‌جهان از همه نظر مطلوب است، همچنین بهسازی چهارباغ برای تردد معلولان مناسب است، اما ورودی‌ها و دسترسی ابتدای این خیابان مشکلاتی دارد که موجب می‌شود دسترسی برای معلولان سخت شود. کنار زاینده‌رود به دلیل وجود سنگ‌فرش‌های سنگی تردد ویلچر فوق‌العاده سخت است.
ایمنا: با توجه به میانگین سنی بازیکنان پارادوومیدانی، تا چه زمانی به ورزش حرفه‌ای ادامه می‌دهید؟
مختاری: در رشته پارادوومیدانی به کلاس ۵۳، کلاس پیرمردان گفته می‌شود، زیرا در این بخش افراد با سنین بالا حضور دارند. تا دو سال گذشته یکی از رقبای ما در پرتاب دیسک از ژاپن با ۷۴ سال حضور داشت. در کشور خودمان نیز اسدالله عظیمی با ۶۴ سال سن فعالیت می‌کند.
در حال حاضر ۴۶ سال دارم و به نوعی در این ورزش کودک و در بخش نونهالان هستم، فکر می‌کنم فرصت زیادی برای ادامه ورزش و کسب افتخارات بیشتر را دارم.
ایمنا: شیرین‌ترین لحظه ورزشی که تاکنون داشته‌اید را برایمان تعریف کنید؟
مختاری: شیرین‌ترین لحظه ورزشی برای من کسب مدال نقره پارالمپیک در توکیو و دیگری نیز کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی هانگژو بود که در فاصله کمتر از ۲۴ ساعت به مدال طلا رسیدم. پس از تماسی که با من گرفته شد و از اجازه حضورم مطلع شدم، در ۲۴ ساعت باقی‌مانده مدام تصویرسازی انجام می‌دادم و تمرکز می‌کردم، فردای آن روز تمرینات را در سالن بدن‌سازی انجام دادم.
با ثبت رکورد، مدال طلا به من اختصاص پیدا کرد و به نوعی سریع‌ترین مدال طلا را کسب کردم.
بزرگترین هدف و یکی از آرزوهای ورزشی‌ام کسب مدال طلای پارالمپیک پاریس در سال پیش‌رو است. آرزویم برای زندگی مفید بودن و یاری‌رسانی به همنوعان خودم است، دوست دارم همیشه به نیکی از من یاد شود.
ایمنا: سال آینده را برای ورزش ایران چگونه می‌بینید؟
مختاری: سال آینده سالی پر فراز و نشیب برای ورزش ایران است. در رشته‌هایی که هنوز سهمیه المپیک و پارالمپیک کسب نشده است، باید سهمیه‌ها را کسب کنیم. از سوی دیگر سال فوق‌العاده سختی برای کسب مدال در المپیک و پارالمپیک است، زیرا همه کشورها قدرتمند شده‌اند و در رشته‌های رکوردی، شاهد افزایش رکورد بوده‌ایم.
همچنین با استفاده از علوم روز و بدن‌سازی‌های دقیق ورزشکاران روزبه‌روز قوی‌تر می‌شوند و رقابت و پیش افتادن نیز سخت‌تر می‌شود که امیدوارم تمام ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی بتوانند بهترین خود را به نمایش بگذارند تا پرچم سه‌رنگ کشورمان بالاتر از همه باشد.
نظر شما