به گزارش خبرگزاری ایمنا، قوه شنوایی یکی از توانایی‌های مهم انسان برای برقراری ارتباطات گفتاری به شمار می‌آید، از لحظه تولد و در تمام دوران نوزادی حس شنوایی ارتباط نزدیکی با رشد گفتار و زبان دارد و حتی سطوح خفیف تا متوسط از دست دادن شنوایی می‌تواند منجر به تغییراتی در مغز شود، از دست دادن شنوایی در نوزادان اورژانس رشد عصبی نامیده می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد مهمترین ارتباطات شنوایی، درک گفتار اطرافیان و شناسایی آواها در شش ماه اول زندگی رخ می‌دهد، اختلال شنوایی در بدو تولد یک بیماری قابل مشاهده نیست و علت کم‌شنوایی نوزاد می‌تواند مبهم باشد.
بیشتر کودکان مبتلا به کم‌شنوایی مادرزادی از والدینی با شنوایی طبیعی به دنیا می‌آیند و هیچ مشکل سلامتی یا ریسک‌فاکتورهای کاهش شنوایی را ندارند، یک مطالعه بلژیکی نشان می‌دهد که منشأ کم‌شنوایی تنها در نیمی از کودکان مراجعه‌کننده قابل شناسایی است.
از این تعداد ۶۰ درصد کم‌شنوایی‌ها مادرزادی و ۱۹ درصد مبتلا به عفونت سیتومگالوویروس بودند، سایر عوامل رایج برای خطر بالای کم‌شنوایی عبارتند از زایمان زودرس، داروهای اتوتوکسیک، هیپربیلی روبینمی، یا سندرم‌های مرتبط با کم‌شنوایی مانند Waardenburg ،نوروفیبروماتوز و سندرم داون، قرار گرفتن در معرض عفونت‌های مادرزادی مانند توکسوپلاسموز، سرخجه، سیتومگالوویروس، تبخال یا سیفلیس.
کم‌شنوایی مادرزادی دو تا سه مورد در هر ۱۰۰۰ تولد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان نارسایی شنوایی در نوزادان به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و نتایج این مطالعات نشان دهنده میزان بالایی از تأخیر در رشد کودک است.
بیش از ۱.۵ میلیارد نفر در سراسر جهان از مشکل کم‌شنوایی رنج می‌برند و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ این رقم به ۲.۵ میلیارد نفر در سراسر جهان برسد.
همچنین پژوهش‌های زیادی در مورد افراد مبتلا به کم‌شنوایی و توسعه دستگاه‌های سمعک انجام شده است. یکی از این پیشرفت‌ها دستگاه ایمپلنت یا کاشت حلزون Cochlear است که به بازیابی شنوایی در افراد ناشنوا کمک می‌کند. از دهه ۱۹۷۰ پیشرفتهای مختلفی در توسعه کاشت حلزون Cochlear صورت گرفته است. شرکت Cochlear یک شرکت پیشرو در توسعه سمعک‌ها و ایمپلنت‌های کاشت حلزون برای بازیابی شنوایی است.
این دستگاه‌ها برای افرادی ساخته شده‌اند که از کم‌شنوایی شدید به دلیل آسیب گوش داخلی رنج می‌برند و با استفاده از سمعک‌های معمولی خوب نمی‌شنوند. پروتز کاشت حلزونی، ابزاری الکترونیکی است که از طریق جراحی در گوش داخلی قرار می‌گیرد و احساس شنیدن صدا در افراد ناشنوا یا کم شنوا را فراهم می‌کند. کاشت حلزون تنها شکل از مداخلات پزشکی است که می‌تواند به واسطه تحریک الکتریکی عصب شنوایی مقداری از شنوایی را به فرد ناشنوای مطلق بازگرداند.
در حدود سه دهه قبل، کاشت حلزون برای نخستین بار به شکل ابزاری تک الکترودی که عمدتاً برای افزایش توانایی لب‌خوانی و کمک به فرد در آگاهی از صداها استفاده می‌شد، معرفی شد، اما امروزه ابزارهای چند الکترودی پیشرفتهای موجود هستند که امکان مکالمات تلفنی را نیز به کاربرانی که کاشت انجام داده‌اند، می‌دهد.
دستگاه کاشت Cochlear اساساً نواحی آسیب‌دیده گوش انسان را دور می‌زند تا صدا را به عصب شنوایی برساند.
دستگاه کاشت Cochlear علاوه بر کمک شنوایی که ارائه می‌دهد، به دلیل آسانی استفاده و نداشتن عوارض جانبی معمول، توجه عمومی را نیز به خود جلب کرده است، چرا که عفونت پوست و خرابی دستگاه از عوارض اولیه کاشت حلزون است.
نتایج استفاده از کاشت Cochlear بر روی افراد بسیار متفاوت است. مطالعات متعددی در مورد اثربخشی کاشت حلزون بر روی موش‌ها انجام شده است. این پژوهش نشان داد که موش‌ها نیز مانند انسان واکنش‌های بسیار متفاوتی به آن دارند. تنوع در واکنش‌ها به فعالیت عصبی و پاسخ‌های رفتاری در ناحیه لوکوس سرولئوس (LC) مغز بستگی دارد.
اهمیت غربالگری شنوایی نوزادان در روز جهانی شنوایی
محسن قمصری، معاون بهداشتی و رئیس مرکز بهداشت شهرستان آران و بیدگل، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به نام‌گذاری سیزدهم اسفند به نام روز جهانی شنوایی از طرف سازمان جهانی بهداشت اظهار کرد: نقص شنوایی نوعی معلولیت پنهان و یکی از شایع‌ترین ناهنجاری‌های بدو تولد است که در صورت شناسایی نشدن و درمان به‌موقع، می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری بر رشد گفتار، زبان و شناخت کودک داشته باشد.
وی با اشاره به شعار امسال روز جهانی شنوایی، مبنی بر «تغییر نگرش: بیایید مراقبت از گوش و شنوایی را به واقعیت تبدیل کنیم!» افزود: غربالگری شنوایی نوزادان مؤثرترین راه برای شناسایی زودهنگام آسیب‌های شنوایی است و مطالعات نشان داده‌اند که نوزادانی که آسیب شنوایی آنها پیش از شش ماهگی تشخیص داده شود، در مقایسه با کودکانی که دیرتر شناسایی می‌شوند، به مراتب توانمندی‌های بیشتری خواهند داشت.
معاون بهداشتی شهرستان آران و بیدگل با بیان اینکه زمان طلایی برای انجام تست غربالگری تا یک ماهگی، تست تشخیصی تا سه ماهگی و مداخله درمانی تا شش ماهگی است، تصریح کرد: بیش از ۵۰ درصد از انواع کم‌شنوایی و ناشنوایی بزرگسالان و ۶۰ درصد از انواع کم‌شنوایی و ناشنوایی کودکان با اجرای برنامه‌های پیشگیری و مراقبتی در نظام سلامت قابل پیشگیری هستند.
قمصری با اشاره به برخی از اقدامات پیشگیرانه و مراقبتی برای کاهش کم‌شنوایی و ناشنوایی اشاره کرد و گفت: ایمن‌سازی کودکان، غربالگری شنوایی نوزادان و کودکان، تشخیص و درمان زود هنگام کم‌شنوایی، درمان افراد مبتلا به عفونت مزمن گوش، ترویج زایمان طبیعی، کنترل مواجهه با صداهای بلند در محیط‌های شغلی و تفریحی و افزایش آگاهی در مورد شیوه مراقبت از گوش، از جمله این اقدامات هستند.
ضرورت پیشگیری از آسیب به شنوایی
نسرین گوهری، رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، اظهار کرد: بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، یک تا چهار در هر هزار تولد زنده کم‌شنوایی وجود دارد، اما در کشور ما ۳.۷ تولد در هر یک هزار تولد زنده دچار کم‌شنوایی هستند.
وی با اشاره به اینکه شیوع کم‌شنوایی با افزایش سن بیشتر می‌شود، افزود: ۱.۳ تا ۲ درصد کودکان مدرسه‌رو یا دانش‌آموز دچار کم‌شنوایی هستند؛ در سالمندان (افرادی بالای ۶۰ سال) هم گزارش شده که حدود ۸۰ درصد آنان از درجاتی از کم‌شنوایی رنج می‌برند.
رئیس انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران تصریح کرد: کم‌شنوایی به دو دسته مادرزادی و اکتسابی تقسیم می‌شود و از علل کم‌شنوایی مادرزادی می‌توان به علل ژنتیکی اشاره کرد؛ کودکانی که وزن کمتر از یک کیلو و ۵۰۰ گرم دارند ممکن است به کم‌شنوایی مبتلا شوند.
گوهری بیان کرد: کودکانی که بخش مراقبت‌های ویژه (NICU) بستری می‌شوند یا کودکانی که بیلی‌روبین بالا دارند، همچنین عفونت‌های داخل رحم می‌تواند فرد را دچار کم‌شنوایی کند؛ گاهی نیز فرد طی دوران زندگی خود بر اثر ابتلاء به معضلاتی مانند سرخک، سرخچه و اوریون، دچار کم‌شنوایی می‌شود.
وی گفت: ضربه به سر از دیگر عوامل ابتلاء به کم‌شنوایی است، در کنار آن کسانی که مبتلا به مننژیت می‌شوند و کسانی که در معرض سروصدای بلند هستند یا به پیرگوشی مبتلا می‌شوند، دچار کم‌شنوایی خواهند شد.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران ادامه داد: انواع کم‌شنوایی شامل انتقالی، آمیخته حسی، عصبی و مرکزی است که هرکدام از این انواع به یک قسمت از شنوایی آسیب می‌رسانند، به طور مثال در کم‌شنوایی انتقالی، مشکل می‌تواند در پرده، کانال یا گوش میانی باشد و فرد مبتلا به کم‌شنوایی انتقالی شود.
نظر شما