احمد پدرام در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: احساس مسئولیت، احساس درست انسانی است، اما افرادی که احساس مسئولیت بیش از حدی دارند، همیشه میخواهند فرشته نجات باشند، خواسته یا ناخواسته به دیگران کمک کنند، نگرانی بسیاری نسبت به دیگر افراد دارند و بسیاری اوقات نیز در مسیر به عهده گرفتن مسئولیتهای بیش از حد یا کمک بیش از وظیفه خود، حقوق خود را نادیده میگیرند.
وی با بیان اینکه امروز در امر تربیت فرزندان نیز شاهد مسئولیت زیاد والدین در مراقبت از فرزندان هستیم که این اتفاق میتواند منجر به کاهش احساس مسئولیتپذیری فرزندان شود، افزود: گاهی به عهده گرفتن مسئولیت زیاد در قبال دیگران منجر به زمینهسازی برای سوءاستفاده میشود و گاهی نیز این موضوع موجب میشود که دیگران چنین رفتاری را مداخلهگری یا دخالت در زندگی خود بدانند و این افراد را طرد کنند.
مشاور و روانشناس خانواده با بیان اینکه در واقع داشتن احساس مسئولیت بیش از اندازه نگرانی بسیار زیادی را برای فرد فراهم میکند و چنین افرادی به جای همدردی با دیگران صاحب درد میشوند، تصریح کرد: در رشد اخلاقی انسان سالم، همیشه جای بسیار زیادی برای احساس مسئولیت وجود دارد و در توصیههای دینی نیز انسان در مقابل همنوع خود و جهانی که در آن زندگی میکند، مسئول است.
پدرام ادامه داد: در مکاتب روانشناسی نیز انسان سالم انسانی است که در برابر خود و دیگران مسئول باشد، حتی در ادبیات ایران و جهان شعرهای بسیار زیادی درباره این احساس وجود دارد، اما هیچیک از این توصیهها به معنی پیمودن این راه به صورت افراطی نیست.
وی گفت: چنین افرادی تصور میکنند که در صورت داشتن این ویژگی و در نظر گرفتن اهداف ناممکن یا بسیار دشوار برای خود، به شادکامی خواهند رسید، در صورتی که چیدن اهداف دشوار و ناممکن، شرایط را برای ناکامی ایجاد میکند و شکست در رسیدن به این ناممکنها، ناکامی را به همراه خواهد داشت.
مشاور و روانشناس خانواده خاطرنشان کرد: افراد باید ضمن پذیرفتن تلاشهای مقدور و مقبول و افزایش تلاشهای منطقی در انجام مسئولیتهای خود، مراقب رفتارهای مقبولنما باشند و در صورت برخورد با چنین شرایطی، رها کردن خواستهها یا تعدیل آنها به جای اصرار و پافشاریهای عصبی میتواند راهحلی برای رهایی از احساس مسئولیت بیش از حد بهشمار رود.
نظر شما