استفاده هوشمندانه از رنگ در طراحی بصری محیطی

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، زندگی روزمره شامل ارتباط مداوم با محیط است. در شهرها با تردد در طول کوچه‌ها و خیابان‌ها، انسان برخوردهای بسیاری با فضاهای اطراف خود دارد که برای وی تجربیاتی بصری از محیط ایجاد می‌کند.

طراحی گرافیک محیطی (EGD) با وجود سه عنصر اصلی متن، شکل و رنگ، یک رابط مهم بین بشر و محیط‌های ساخته‌شده ارائه می‌دهد که شامل طراحی عناصر گرافیکی است که با طراحی‌های معماری و منظره، شهری و داخلی ادغام می‌شوند تا فضاها را مفهومی‌تر و مسیریابی را آسان‌تر و به یاد ماندنی‌تر کنند.

عناصر طراحی گرافیک محیطی: متن و شکل

متن و اشکال معمولاً اطلاعات گرافیکی را در بردارند، اما این است رنگ آن را به نمایش می‌گذارد، تقویت می‌کند و به ارتباط آن در صحنه‌های پررونق شهر کمک می‌کند. در تجربیات فضایی، بیننده ابتدا رنگ‌ها را درک می‌کند، زیرا حواس بشر به‌طور عمده احساسات بصری را ثبت می‌کند. بنابراین، استفاده استراتژیک از رنگ برای گرافیک محیطی امری حیاتی است تا تجربه لایه‌ای از تصویر هویت، حس مکان و ارتباط عاطفی را ارائه دهد.

هیروگلیف مصری یکی از اولین اشکال حکاکی متن گرافیکی در معماری است که به‌عنوان سندی تاریخی برای تمدن، با استفاده از آن داستان‌هایی روی بناها حک می‌شد، اما امروزه طراحی گرافیک محیطی، کاربردی بیش از داستان‌سرایی را در بر می‌گیرد. این امر در تابلوها، بیلبوردها، علائم راهنمایی و رانندگی، صندوق پست، تأسیسات عمومی و سایر فضاهای تجربی شهر وجود دارد و فعالیت جوامع پیچیده را به‌صورت بصری ترجمه می‌کند.

عناصر طراحی گرافیک محیطی: رنگ

رنگ‌ها تأثیر مستقیمی بر ادراک دارد و می‌توان با استفاده از آن‌ها در نماهای شهری، توانایی برقراری ارتباط با هر یک از موارد یاد شده را بهبود بخشید. رنگ‌ها نه‌تنها اطلاعات را به شکلی دل‌پذیر و زیبا لایه‌بندی می‌کنند، بلکه باعث ایجاد حس انسجام، آرامش روانی افراد، کاهش اضطراب در ساختارهای بزرگ و ایجاد نظم در محیط‌های شهری می‌شود.

رنگ‌های خاص در طراحی‌های گرافیکی به‌عنوان ایجادکننده واکنش‌های روان‌شناختی خاص شناخته می‌شوند. برای مثال قرمز احساسات قوی مانند اشتیاق، هیجان و فوریت را برمی‌انگیزد، آبی اغلب با آرامش، اعتماد و قابلیت اطمینان همراه است. زرد نشان‌دهنده شادی، انرژی و خوش‌بینی است، سبز بیشتر نماد طبیعت است و می‌تواند سلامت، هماهنگی و تعادل را نشان دهد و بنفش نشان‌دهنده تجمل، خلاقیت و معنویت است.

لایه‌بندی رنگ‌ها در محیط و اماکن

ترکیب استراتژیک این رنگ‌ها و لایه‌بندی آن‌ها با زیبایی‌شناسی موجود ساختمان‌ها و شهر باعث می‌شود که اطلاعات نه‌تنها درک شود، بلکه واکنش احساسی را نیز برانگیزد. به عنوان مثال، در طراحی‌های بیمارستانی، رنگ سبز و زرد معمولاً برای عناصر گرافیکی روی سطوح سفید داخلی استفاده می‌شود تا اضطراب بیمار را کاهش دهد و رفاه کلی را بهبود ببخشد. علاوه بر این، تحقیقات اخیر در مورد تأثیر کدگذاری رنگ بر طراحی گرافیک محیطی در بیمارستان‌های کودکان، قدرت رنگ‌آمیزی و طراحی موضوعی را در تسهیل درمان بیماران جوان نشان داده است.

همه علائم یک بخش خاص را می‌توان از طریق یک طرح مشترک و موضوع رنگی به هم مرتبط کرد. این امر می‌تواند مستلزم استفاده از تم اقیانوس آبی برای یک طبقه خاص، تم جنگل سبز برای بخش سرپایی، یا تم بیابان زرد برای بخش مراقبت‌های ویژه باشد. از طریق این رویکرد، رنگ در طراحی گرافیک محیطی می‌تواند فضاهای پیچیده‌ای را که باعث ایجاد وحشت می‌شود، به فضایی سرشار از آرامش تبدیل کند.

رنگ یک ابزار استراتژیک است که در طراحی سیستم‌های راه‌یابی نیز استفاده می‌شود و به مردم کمک می‌کند در یک مکان یا شهر حرکت کنند و از آن برای تنظیم سلسله مراتب بصری پیام‌ها و کنترل آنچه بینندگان باید ابتدا ببینند و سپس بخوانند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌عنوان مثال، نام و عنوان یک مکان را می‌توان با رنگ‌های روشن و خود آن را با رنگ‌های گرم مشخص کرد که نشان‌دهنده سلسله مراتبی از نحوه درک پیام است. این اقدام در ترکیب با اندازه، مقیاس و تایپوگرافی، برای جهت‌دهی مؤثر افراد در فضاهای پیچیده مانند ایستگاه‌های قطار، فرودگاه‌ها و استادیوم‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انتخاب رنگ برای تابلوها به محیط بصری از جمله رنگ پس‌زمینه دیوارها و پنجره‌ها، میزان نور روز در فضا، نورهای غیرطبیعی و سایر عناصر فضایی بستگی دارد. در فضاهای بصری شلوغ مانند فرودگاه‌ها، از قدرت تضاد برای افزایش خوانایی تابلوها استفاده می‌شود. تضاد رنگ منحصربه‌فرد بین حروف و پس زمینه، تفاوت بین علائم و محیط بصری حاشیه آن متغیر است.

مکان‌سازی در شهرها با انتخاب رنگ

انتخاب رنگ در شهر به‌عنوان کاتالوگ‌های بصری متعدد از ساختمان‌های مختلف که میزبان تابلوها و تبلیغات هستند و همه برای درک شدن با هم رقابت می‌کنند، پیچیده‌تر می‌شود. انتخاب تابلوهای جدید برای هر منطقه از نظر استراتژیک به درک بصری ساختمان‌های مجاور، کد رنگ گرافیکی که آن‌ها ارائه می‌کنند و این‌که چگونه رنگ جدید در طرح رنگ موجود برجسته می‌شود، بستگی دارد. برای مثال میدان تایمز، تقاطع تجاری محبوب در میدتاون منهتن، یک منطقه شهری است که توسط چندین لایه رنگ متضاد در طراحی گرافیکی محیطی تعریف شده است. این میدان همچنین نشان می‌دهد که چگونه کلاژ رنگ‌ها در طراحی گرافیک محیطی به مکان‌سازی کمک می‌کند.

استفاده از رنگ در قالب فونت‌های نوشتاری، الگوها و انیمیشن‌ها نیز می‌تواند یک منطقه را به‌طور کامل متحول کند و برای فضاهای اداری، رستوران‌ها، مراکز خرید و مکان‌های منحصربه‌فرد در شهرها شخصیت به ارمغان آورد. با استفاده از ویژگی‌های احساسی رنگ برای بیان داستان‌های گرافیکی یا ایجاد تصاویری که در یک جامعه طنین‌انداز می‌شود، می‌توان حس هویت را با ساکنان ایجاد کرد.

گرافیتی یک نمونه معروف از نقش رنگ در مکان‌سازی در شهرها است. رنگ از طریق گرافیتی برای بیان خود روی دیوارهای شهر، نشان دادن تنش‌های فرهنگی-اجتماعی و ادعای یک مکان خاص استفاده می‌شود. هنگامی که یک طرح رنگ ساده در گرافیتی انتخاب می‌شود، ادراک برای تمرکز روی اشکال هندسی ترسیم می‌شود. در همین حال چرخش رنگ‌های اصلی روشن حرکت و انرژی زیادی دارند. این استفاده‌های استراتژیک از رنگ در گرافیک محیطی در گرافیتی ساخته شده است تا هنر را به یاد ماندنی و ارتباطات عاطفی را به سوی جوامع جلب کند.

استفاده از رنگ‌ها در گرافیک محیطی شهرها

استفاده از رنگ در هر جنبه‌ای از گرافیک محیطی بسیار مهم است و بر نحوه حرکت افراد در فضا، تعامل با دیگران و احساس تعلق تأثیر می‌گذارد. از طریق ویژگی‌هایی مانند سلسله مراتب بصری، ادراک عاطفی، تضاد، هویت و سایر جنبه‌های تئوری رنگ، استفاده استراتژیک از رنگ برای طراحی سیستم‌های مسیریابی بهتر، نمایشگاه‌ها، تأسیسات عمومی و فضاهای منحصربه‌فرد در شهر به کار گرفته می‌شود. برقراری ارتباط بصری با رنگ هنگام کشف جنبه‌های مختلف شهر با تردد در آن، یک لایه اساسی از طراحی گرافیک محیطی را تشکیل می‌دهد که نشان‌دهنده تجربیات است.

مواد و مصالح، بافت، درخشش و رنگ جدایی‌ناپذیر هستند و هویت هر ساختمان در انتخاب یک معمار از نحوه ترکیب این موارد مشخص می‌گیرد. با در نظر گرفتن چرخه عمر یک ساختمان از طراحی، کابرد و میراث، می‌توان دریافت که دستیابی به بیان صحیح از این موارد، با موفقیت یک ساختمان برابر است. مواد نوآورانه و سیستم رنگ مبتنی بر داده، جاه‌طلبی‌های طراحی را با دانش فنی و آزمایش‌های دقیق تکمیل می‌کند تا امکانات، دقت و طول عمر را در هنگام ساخت هر سازه رنگی ارائه دهد.