به گزارش خبرگزاری ایمنا، بعثت پیامبراکرم (ص) از بزرگترین موهبتهای الهی به بندگانی بود که راه و مسیر سعادت را در مه ضلالت گم کرده بودند؛ در واقع مبعوث شدن ایشان نوری در ظلمت غفلت مردم بود؛ با این حال اگر بخواهیم دقیقتر بررسی کنیم، واژه بعثت در اصطلاح به معنای برانگیختن و برگزیدن پیامبران از سوی خدا برای هدایت مردم است؛ در واقع، این برانگیختن وقتی اثربخش است که با تحول همراه شود و انسان را به هدف اصلی خلقت نزدیک کند.
با توجه به تعاریف گفته شده و مصادف شدن عید مبعث با ایام پیروزی انقلاب اسلامی، میتوان ابعاد این دو اتفاق بزرگ را با هم مقایسه کرد؛ چرا که واژه انقلاب، معنای تحول و دگرگونی است و تغییر حاصل از انقلاب اسلامی مانند مبعوث شدن پیامبر اکرم (ص) به تحولات بزرگ اجتماعی منجر شد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در تاریخ بیستویکم اسفند ۱۳۹۹ فرمودند: «این جور نیست که برانگیختگی پیغمبر و راهبری او، مردم را از تحرّک در این میدان برکنار کند؛ این جور نیست. همان طور که عرض کردیم، برانگیختگی پیامبر به برانگیختگی انسانها منتهی میشود و جامعه را برانگیخته میکند؛ انسانها حرکت میکنند؛ لذاست که امیرالمؤمنین (ع) در آن خطبهی معروف [میفرماید]: وَ واتَرَ فیهِم رُسُلَهُ لِیَستَأدوهُم میثاقَ فِطرَتِهِ وَ یُذَکِّروهُم مَنسِیَّ نِعمَتِهِ وَ یُثیروا لَهُم دَفائِنَ العُقول؛ دفینههای دانش و خِرد را در وجود انسان زنده میکنند، به حرکت درمیآوردند؛ فطرت خفته آنها را بیدار میکنند و آنها را به حرکت درمیآورند. و باز در یک خطبه دیگر نهجالبلاغه درباره پیغمبر میفرماید که «طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّه قَد اَحکَمَ مَرَاهِمَهُ وَ اَحمیٰ مَواسِمَه»؛ هم مرهم دارد، هم [مَوْسم] -سابق، روی محلّ زخمها را وقتی که با مرهم خوب نمیشد، یک میله داغی میگذاشتند و زخم به این وسیله خوب میشد؛ در لغت عرب به این میلهای که طبیب داغ میکرد و میگذاشت روی زخم، میگویند «مَوْسِم» یا «مِیْسَم» - میفرماید که «قَد اَحکَمَ مَراهِمَه»؛ پیغمبر اسلام، هم مرهمها را آماده کرد، فراهم کرد، «وَ اَحمَیٰ مَواسِمَه»؛ هم آن میلههای لازم را فراهم کرد که «یَضَعُ حَیثُ یَحتاج» یا «حَیثُ شاء»؛ هرجا لازم است و هر جا مفید است، مرهم، و هر جا لازم است، آن [موسم]. این حدودی که میبینید در اسلام هست -حدود و مجازاتها و مانند اینها- همان میلههای گداخته است که روی زخم میگذارند که زخم را خوب کند.»
با توجه به این سخنان، پیامبر اکرم (ص) مبعوث شدند و سپس با هدایت جامعه و بیدار کردن وجدانهای خفته توانستند دلهای زیادی را با خود همراه کنند؛ در جریان انقلاب اسلامی نیز امام خمینی (ره)، رهبری یک جامعه را برای رسیدن به تعالی به عهده گرفتند؛ شاید با این تفاوت که بیشتر مردم در دوران پیامبراکرم (ص)، راه حق و فلسفه درست زیستن را نمیدانستند، اما با توجه به اینکه در فطرت تمام انسانها میل به خوبیها وجود دارد به تدریج با فلسفه اسلام آشنا شدند، اما دوران انقلاب اسلامی، آشنایی و پایبندی مردم به عقاید دینی، زمینهای برای ایجاد یک دگرگونی بزرگ اجتماعی ایجاد کرد؛ دگرگونیای که به ایجاد یک حکومت توحیدی منجر شد.
در بخش دیگر رهبر انقلاب فرمودهاند: «توحید، هدف بزرگ بعثت است؛ توحید به یک معنای مهمّی است که به معنای حاکمیّت الهی است؛ توحید به معنای حاکمیّت مطلق پروردگار بر عالم تشریع و عالم تکوین -هر دو- است که بایستی امر الهی نافذ دانسته بشود؛ هم در عالم تکوین -در همهی حوادث وجود، «لا حول و لا قوّة الّا بالله» - و هم در عالم تشریع، همه این حوادث و همهی حالات ناشی از قدرت واحد پروردگار است. خب این، هدف اصلی است.»
در واقع هدف انقلاب اسلامی نیز ایجاد یک حکومت الهی و با توجه به تعالیم دین مبین اسلام بود؛ هدفی که به همت مردم متدین ایران و رهبری بینظیر امام خمینی (ره) محقق شد و تا ظهور منجی عالمیان، امام مهدی (عج) ادامه خواهد داشت.
نظر شما