ژجیانگ؛ الگوی بهبود پایداری در روستاهای صنعتی‌شده چین

ژجیانگ چین که زمانی به‌واسطه توسعه سریع اقتصادی دچار تخریب محیط‌زیست روستایی شده بود، با اجرای موفقیت‌آمیز برنامه احیای سبز خود به الگویی موفق برای استان‌های سراسر این کشور تبدیل شده است.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، به لطف توسعه سریع اقتصاد خصوصی در استان ژجیانگ چین از زمان شروع اصلاحات، کشاورزان محلی آن تا پایان قرن نسبتاً ثروتمند شده بودند، اما این رونق به قیمت محیط زیست تمام شده بود.

ژجیانگ در راستای ترمیم آسیب‌های زیست‌محیطی ایجاد شده، در سال ۲۰۰۳ به اجرای برنامه احیای سبز روستایی با هدف احیای سلامت محیطی حدود ۱۰ هزار روستای این استان اقدام کرد که از این تعداد، حدود هزار روستا برای تبدیل شدن به روستاهای نمایشی با رونق متوسط در نظر گرفته شدند. طرح توسعه جامع شامل تخریب سازه‌های غیرقانونی، بهبود مدیریت پسماند و فاضلاب، تعطیلی شرکت‌های آلاینده، ساخت جاده‌ها و ارتقا امکانات عمومی بود.

امروزه سرزندگی روستایی ژجیانگ الهام‌بخش ملت چین است و تعهد تزلزل‌ناپذیر این استان به برنامه احیای سبز خود باعث نشاط علمی روستایی شده است. این برنامه که بر بهبود هدفمند محیط زندگی روستایی متمرکز بود و از تخریب‌های اکولوژیکی جلوگیری کرد، این ارزش را تجسم می‌کند که آب‌ها و کوه‌های سرسبز به اندازه طلا و نقره ارزشمند هستند. این عقیده در چین زیبایی‌شناسی روستایی را بهبود بخشیده، جنبه‌های فرهنگی را اصلاح کرده، توسعه صنعتی پایدار را ترویج کرده و حفاظت از محیط زیست را تقویت کرده است.

ژجیانگ؛ الگوی بهبود پایداری در روستاهای صنعتی‌شده چین

موفقیت برنامه احیای سبز روستایی ژجیانگ

تأثیر برنامه احیای سبز روستایی ژجیانگ در دگرگونی روستاهایی مانند روستای یوجون در شهر هوژو در ژجیانگ مشهود است. این روستا که زمانی به‌واسطه تمرکز بر «اقتصاد سنگ» به دلیل تخریب محیط‌زیست با خالی کردن کوه‌ها و آبی بیش از اندازه گل‌آلود بدنام بود، با تعطیلی معادن و کارخانه‌های سیمان به روستایی دوست‌دار محیط‌زیست تبدیل شده است. روستای یوجون به دلیل محیط دیدنی‌اش امروزه در گردشگری کشاورزی رونق گرفته و موفقیت برنامه زنده‌سازی روستایی را به نمایش گذاشته است.

تلاش‌های ژجیانگ برای بهبود محیط روستایی نه‌تنها کیفیت زندگی کشاورزان را بهبود بخشیده، بلکه باعث سرزندگی همه‌جانبه روستایی در سراسر استان شده است. این تلاش‌ها در سپتامبر ۲۰۱۸ موفق به دریافت بالاترین نشان زیست‌محیطی سازمان ملل، جایزه نگهبان زمین شد و در لوح تقدیر آن این‌گونه نوشته شد که برنامه فوق‌العاده موفق احیای زیست‌محیطی ژجیانگ قدرت تحول‌آفرین توسعه اقتصادی و زیست‌محیطی را در کنار هم نشان می‌دهد.

ژجیانگ با بهبود زیست‌محیطی مستمر خود به‌عنوان یک رهبر ملی در اقتصاد روستایی ظاهر شده است. درآمد سرانه قابل تصرف ساکنان روستایی این استان از پنج‌هزار و ۴۳۱ یوان (حدود ۷۶۰ دلار) در سال ۲۰۰۳ به ۳۷ هزار و ۵۶۵ یوان در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته و بالاترین جایگاه را در میان استان‌ها و مناطق خودمختار برای ۳۸ سال متوالی حفظ کرده است.

ژجیانگ؛ الگوی بهبود پایداری در روستاهای صنعتی‌شده چین

گسترش تلاش‌های ژجیانگ برای پایداری

داستان موفقیت ژجیانگ با ابتکار «حومه زیبا+» ادامه یافت و توسعه پویای مدل‌های جدید کشاورزی، فرهنگی و گردشگری را تقویت کرد. در حال حاضر ژجیانگ ۸۲ زنجیره ارزش کشاورزی کامل را با خروجی بیش از یک میلیارد یوان ایجاد کرده که با تولید اشتغال و کارآفرینی برای ۴.۷۸ میلیون کشاورز همراه بوده است. تا اوایل سال ۲۰۲۳، ژجیانگ ۴۷ هزار مبتکر کشاورزی را آموزش داد که این افراد پس از فارغ‌التحصیلی از کالج به کارآفرینی کشاورزی و روستایی می‌پردازند.

سند مرکزی شماره یک چین، به‌عنوان یک سنت، امسال بر سرزندگی روستاها تمرکز دارد که از برنامه احیای سبز روستایی در استان ژجیانگ الهام گرفته شده است. این ابتکار توسط دبیر کل کمیته مرکزی حزب چین برنامه‌ریزی و ترویج شده است و می‌تواند به الگویی برای سرزندگی همه. جانبه روستایی در سراسر کشود تبدیل شود.

برنامه احیای سبز روستایی ژجیانگ به حل مسائل مبرم کمک کرده و در عین حال نتایج قابل‌توجهی را به همراه داشته است. این طرح که برای بهبود بهداشت روستا و کیفیت زندگی کشاورزان آغاز شد، نه‌تنها روستاها را متحول کرد، بلکه روابط شهری و روستایی را نیز تغییر داد و تولید، سبک زندگی و حکومت روستایی را افزایش داد.

ژجیانگ؛ الگوی بهبود پایداری در روستاهای صنعتی‌شده چین

مناطق سراسر چین در نظر دارند در اجرای سند مرکزی شماره یک کشور از تجربیات این برنامه بهره ببرند و در حین انجام این کار، برنامه را متناسب با شرایط محلی خود تنظیم کنند و بین مناطق توسعه‌یافته و کمتر توسعه‌یافته، حومه شهری و مناطق روستایی سنتی، همچنین مناطق تولید کننده غلات و مناطق غیر غلاتی تمایز قائل شوند.

علاوه بر این، مهم است که برنامه با سطوح توسعه محلی، ظرفیت‌های مالی و نیازهای کشاورزان هماهنگ باشد. به این ترتیب باید یک استراتژی منعطف اتخاذ شود و تمرکز بر حصول اطمینان از مطابقت ساخت‌وسازهای روستایی با سطح توسعه اقتصادی محلی، همچنین پرهیز از فرمالیسم و تلاش برای دستیابی به دستاوردها مدنظر قرار گیرد.

کد خبر 726017

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.