حشمت‌الله قنبری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به سالروز ورود بنیان‌گذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) به میهن اظهار کرد: امام خمینی (ره) با ورود به ایران در همان گام اول در حالی که در حلقه استقبال میلیون‌ها انسان فداکار و دلداده قرار گرفته بود، به سوی بهشت زهرا رفت؛ ایشان در مسیر بهشت زهرا از کنار حلبی‌آبادهای حاشیه تهران عبور کرد و با دیدن مردمان نجیب و محرومی که در فقر مطلق و شرایط دردناک قرار داشتند، فرمودند: «اینها با من کار دارند و من هم با اینها».
چرا بهشت زهرا؟
وی افزود: ممکن است بپرسید چرا در میان همه محل‌ها و اماکنی که می‌توانست میزبان امام باشد، ایشان بهشت زهرا را انتخاب کرد؟ و چرا با مشاهده محرومان حاشیه نشین تمام توجه خود را به آنها معطوف کرد؟ عبور و گذر امام در چند نقطه با هجرت نبی مکرم اسلام (ص) در سال ١٣ بعثت همرنگی و نزدیکی دارد. وقتی بزرگان یثرب از رسول اکرم (ص) خواستند تا در منازل و املاک آنها سکنی پیدا کنند، فرمودند: «خَلُّوا سَبِیلَهَا فَإِنَّهَا مَأْمُورَةٌ، مسیر شتر را باز بگذارید او مأمور است». شتر رفت و در مقابل خانه ابوایوب انصاری مسکین‌ترین ساکن یثرب زانو زد؛ محل زانو زدن شتر پیامبر زمینی متعلق به دو یتیم بنام سهل و سهیل بود که آن را برای فروش گذاشته بودند؛ آن زمین به قیمت مناسب با حال یتیمان خریداری شد و در همان محل مسجد ساخته شد و در آن مسجد پیمان برادری منعقد شد.
رئیس ستاد دهه فجر انقلاب اسلامی تصریح کرد: روش رسول خدا یعنی اینکه سروکار نظام و دولت اسلامی با مساکین و یتیمان است و ارباب و اصحاب قدرت، ثروت و مکنت زمانی به آرامش و عزت می‌رسند که اولاً در جامعه گرسنه، برهنه و تشنه وجود نداشته باشد و دوماً میل و گرایش مقامات و مسئولان به سوی مستضعفان و رفع استضعاف باشد.
وی تاکید کرد: فاصله گرفتن سطح زندگی مسئولین ظلم بزرگی است که باورها و اعتقادات مردم را به هم می‌ریزد و اعتماد مردم به آنها را در هم می‌کوبد. امام نیز از رسول خدا تبعیت و عبارت‌های رسول خدا را ترجمه و بازخوانی کرد. عبارت «اینها یعنی کوخ‌نشینان و مستضعفان با من کار دارند و من هم با اینها» یعنی بدنه جامعه ولی نعمت اولیای امور هستند و هیچ‌گاه نباید از متن زندگی مسئولین و قوانین و مصالح خاص و عام نظام دیوانی کشور به حاشیه رانده شوند.
این انقلاب حاصل ایثار مخلصانه شهیدان است
قنبری در پاسخ به این سوال که چرا بهشت زهرا اولین مقصد امام بود؟ تشریح کرد: این مسئله نشان دهنده شادابی و طراوت قدرشناسی امام است. امام با اقدام خود برای همیشه به خاص و عام مردم تفهیم کرد که انقلاب حاصل ایثار و سخاوت بی انتها و مخلصانه و مومنانه شهیدان است و با تکیه به فرهنگ شهادت و تکریم شهیدان است که عزت و عظمت مردم و استقلال کشور و احترام مقامات و مسئولین محفوظ خواهد ماند.
وی افزود: در دوران نهضت امام (ره) و انقلاب اسلامی و حالا پس از گذشت ۴۵ سال از عمر مبارک انقلاب در تمامی بحران‌ها، کوران‌ها و طوفان‌ها شهیدان کلیدواژه نجات از ابتلائات بوده‌اند. وقتی واژه مبارکه شهید به جنگ تحمیلی اتصال پیدا کرد ما صاحب دفاع مقدس شدیم، وقتی حریم و حرم اهل بیت مورد تعرض قرار گرفت شهید مدافع حرم معنایی کرانه‌ناپذیر پیدا کرد، از شهدای انقلاب اسلامی به شهدای دفاع مقدس، از آنجا به شهدای مدافع حریم و حرم اهل بیت و از شهدای مدافع حرم تا شهدای امروز جبهه مقاومت و شهدای امنیت و سلامت و خدمت، همیشه مضجع شهیدان الهام بخش مجاهدان و ملت بزرگ ایران بوده است. از این‌رو انتظار می‌رفت شخصیت بزرگ و بی مثالی که به تبعیت از همه ادیان توحیدی اراده کرده است حکومتی مبتنی بر دین، فترت و سرشت انسانی تأسیس کند به زیارت شهیدان راه خدا برود.
امام هیچ‌گاه به غیر خدا فکر نکرد
پژوهشگر و استاد تاریخ اسلام اذعان کرد: در آن روزهای پر التهاب که امام از عراق خارج شده بود و دولت بختیار نیز برای ورود آن حضرت مانع‌تراشی می‌کرد و از سوی دیگر نگرانی‌های بزرگی از ناحیه سران ارتش شاهی برای سو قصد به هواپیمای امام وجود داشت، ایشان در پاسخ به سوال خبرنگاری که از احساس امام پرسید؟ فرمود «هیچ احساسی ندارم.» آن روزها در رابطه با احساسی ندارم امام حرف و حدیث‌های فراوانی مطرح شد، اما حقیقت عبارت امام در نیت و قلب و سیره و مشی امام باید استخراج می‌شد چرا که امام هیچ‌گاه به غیر خدا فکر نکرد و جز برای خدا مسیر مجاهدت و نهضت و انقلاب را انتخاب نکرد.
بدرقه‌کنندگان پیکر امام بیشتر از جمعیت ۱۲ بهمن سال ٥٧ بود
وی خاطرنشان کرد: به همین علت امام هیچوقت حتی برای یک لحظه خود را طلبکار مردم ندید و از طرف استقبال‌کنندگان پرشمار و باشکوه خود می‌دانست که مردم برای خدا به استقبال او آمده‌اند. استقبال از امام (ره) استقبال از اسلام و نظام اسلامی بود، بنابراین هرگز مبتلا به عجب نشد و تا زمانی که به ملاقات خدا رفت، ناب و خالص و الهی زندگی کرد.
قنبری ابراز کرد: احساسی ندارم یعنی همه‌چیز از خداست، احساسی ندارم یعنی شهادت فیض کبری است و همین سبک زیست و زندگی الهی امام (ره) بود که پس از ۱۰ سال حکومت پرماجرا در حالی عالم خاکی را ترک کرد که بدرقه کنندگان پیکر مطهر او بسیار بیشتر از استقبال‌کنندگان او در سال ۵۷ بودند.
نظر شما