به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، عمدهترین مزایای استفاده از آبنماها در توسعه شهری شامل، زیباسازی فضا، اثرات خنککننده و ترویج گردشگری است. عنصر آب نقش مهمی در شکلدهی هویت شهری دارد به طوریکه در طول تاریخ، شهرهای بزرگ همواره راههای جدیدی برای استفاده از قدرت آب ایجاد کردند. اغلب، رهبران شهرها نوآوریها و دستاوردها را با آبنماهای عمومی یا فوارههای شهری جشن میگرفتند که نشاندهنده اهمیت آب بود. برای مثال، فوارههای عظیم بر قدرت نهادهای سیاسی تأکید میکرد و فوارههای یادبود و نمادین، تاریخ و خاطره افراد پیشین در جامعه را گرامی میداشت.
با توجه به نقش اجتماعی و فرهنگی مهم آبنماها در فضاهای عمومی شهری، طراحان معاصر نقش فوارههای شهری را در انعکاس ارزشهای فرهنگی بیشتر درک کردند و به آنها به عنوان یکی از ارکان و روح فیزیکی شهر اهمیت بخشیدند.
بعضی از شهرهای جهان، فوارهها را به یکی از اصلیترین نمادهای شهری خود تبدیل کردند که کانزاسسیتی یکی از آنها است. اگر شهرهای ایتالیایی میزبان فوارههای تاریخی بسیاری هستند اما این کانزاسسیتی است که توانسته است عنوان شهر فوارهها را به علت تعداد زیاد از آن خود کند.
تاریخچه فوارههای کانزاسسیتی
داستان فوارههای کانزاسسیتی، با «اسبها» شروع شد! در طول دهه ۱۸۹۰، اولین فوارههای شهر کانزاس به عنوان وسیلهای برای آب دادن به اسبهای منطقه و کسانی که از آنجا عبور میکردند استفاده میشد. مزیت استفاده از آبنما در مقایسه با آبخوریهای معمولیتر این بود که آب راکد نمیماند و بهطور مداوم توسط منبع آب پر میشد، که موجب بهداشت بیشتر و احتمال کمتر انتشار میکروبها و بیماریها میشد.
هنگامی که انجمن مدنی کانزاسسیتی در سال ۱۸۸۳ برای جلوگیری از ظلم به حیوانات، زنان و کودکان تأسیس شد، آنها با برافراشتن یک فواره که نمادی از پیام و مأموریت آنها بود، هدف خود را بهطور سمبلیک نشان دادند. این اولین فواره کانزاسسیتی، نهتنها از نظر ساختار، بلکه از نظر عملکرد نمادین بود.
فواره بزرگ میدان در بلندترین سطح خود با سرهای شیری طراحی شده بود که آب از آن سرازیر میشد تا مردم بتوانند فنجانهای خود را پر کنند. سطح بعدی در ارتفاعی بود که اسبها میتوانستند از آن آب بنوشند. تمام سرریز آبنماها نیز به استخرهای پایه در سطح خیابان وارد میشد که برای حیوانات اهلی شهر بسیار مناسب بود.
جورج کسلر، پیشگام و برنامهریز سیستم پارکهای شهر کانزاس مبدع طرح گسترش فوارههای شهر بود. اولین فواره رسمی ساخت شهرداری، در سال ۱۸۹۸ و با مبلغ ۱۲ هزار دلار به بهره برداری رسید. کسلر که از طرفداران جنبش زیبای شهر بود، شهرداری را ترغیب به افزودن فوارههای دیگر در شهر کرد.
نصب فوارهها از دهه ۱۹۲۰ شروع شد، زمانی که سازمان توسعهدهنده املاک و مستغلات شهر در مجموع بیش از ۵۰ قطعه هنری، فواره و مجسمه به ارزش یک میلیون دلار برای توسعه منطقه کانتری کلاب پلازا و خیابانهای مسکونی اطراف آن وارد کرد.
یکی از مشهورترین و عکاسیشدهترین فوارهها توسط مجسمهساز فرانسوی به نام هانری گربر در سال ۱۹۱۰ مجسمهسازی شد. این فواره بیش از ۸۰ فوت قطر، بیش از ۱۰ فوت ارتفاع دارد و ساختاری دو طبقه با مجسمههایی دارد که نشاندهنده نماد چهار رودخانه بزرگ جهان شامل سن، راین، میسیسیپی و ولگا هستند.
اگرچه این ساختار، مشهورترین فواره شهر است اما بسیاری از ۲۰۰ فواره باقیمانده کانزاسسیتی به همان اندازه زیبا و باشکوه هستند. هر یک از فوارههای خصوصی و عمومی شهر به نام یک شخص یا نشاندهنده رویدادی است که به شکلگیری شهر به شکل امروزی کمک کرده است. فوارهها از کلاسیک تا مدرن، همه جای شهر از پیادهروها تا میدانها و حتی گوشههای ناشناخته شهر نیز دیده میشوند. بسیاری از کسبوکارها و حتی خانههای خصوصی نیز در فضای خود فوارهها نصب کردهاند که بسیاری از آنها در تمام سال روشن هستند.
طرح فوارهها اغلب از مجسمههای کلاسیک یونانی و رومی (مانند نپتون در میدان پلازا) الهام گرفته شده است که میراث اسپانیایی را منعکس میکنند. بعضی دیگر نیز عناصر مدرن را مانند یادبود کهنهسربازان ویتنام به نمایش میگذارند.
با وجود فوارههای بسیار در شهر، بازسازی، تعمیر و نگهداری آنها نیاز به یک قهرمان داشت. فردی به نام هارولد رایس و همسرش پگی داوطلب این مأموریت شدند. پس از سفری به رم در سال ۱۹۷۳، آنها متوجه شدند که بسیاری از فوارههای باشکوه رم غیرقابل استفاده یا در معرض خرابی هستند و آنها نمیخواستند سرنوشت مشابهی را برای کانزاسسیتی ببینند و وقتی به شهر خودشان بازگشتند بنیاد «شهر فوارهها» را تأسیس کردند این سازمان برای نصب فوارههای جدید، بازسازی آبنماهای موجود، بودجه جمعآوری میکند و توانسته است یک نماد معماری را به سمبلی برای شهر تبدیل کند.
نام مستعار «شهر فوارهها» در سال ۱۹۹۲ زمانی تثبیت شد که نماد فواره به شکل قلب در لوگوی رسمی شهر کانزاسسیتی گنجانده شد. هر آوریل، شهر روز فواره را جشن میگیرد که در آن ۴۸ آبنمای عمومی به طور رسمی برای این رویداد روشن میشوند.
نظر شما