به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از روابط عمومی هفتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران، یک روز مانده تا پایان هفتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران در این بخش با نقش تدوینگر، امکانات تدوین‌گری، نحوه تدوین و اصطلاحات مربوط و هدف از انجام تدوین آشنا شدند.
نه به پیچینگ، آری به تدوین خلاقه!
دومین گروه فیلم‌ساز المپیاد در چهارمین روز فعالیت خود، راش‌های تأیید شده را انتخاب کرده و صحنه به صحنه کات می‌زدند. آنها به مربیگری نادره ترکمانی در این مرحله از اهمیت فریم به فریم تصاویری آگاه شدند که بر سر صحنه ضبط می‌شود.
فیلم «مامان نیستش!» به دلیل استفاده از بازیگر خردسال سه ساله، از حساسیت‌های متفاوتی برخوردار بود. بچه‌ها در گفتگوهای خود اذعان داشتند که «مجبور بودیم دوربین را به صورت پیوسته روشن نگه داریم چون رفتار بازیگرمان قابل پیش بینی نبود.» همین مسئله موجب شده بود تا آنها حجم زیادی از تصاویر را ضبط کنند.
نوجوان‌های سینمایی می‌گفتند: «در مرحله تدوین اثر درباره پرش تصاویر، نوع برخورد با فیلم‌بردار، مدیریت زمانی پلان‌ها و چگونگی استفاده از زمان برای جلوگیری از اتلاف وقت آشنا شدند.»
بچه‌ها در این روز آموختند که هر صدا و تصویری توان بالایی برای استفاده در مرحله تدوین دارد و این موضوع وابسته به خلاقیت تدوینگر است. آنها معتقد بودند که «اگر چه کلاس‌ها و آموزه‌های تئوری مهم هستند اما هنگام فیلمبرداری بیش از هر چیز به تجربه خودمان متکی بودیم. موضوعی که در مرحله تدوین به اهمیت آن پی بردیم.» آنها همچنین آموختند که می‌توانند راکوردهای صدا و تصویر را در هنگام کات زدن پیداکنند.
بچه‌های گروه دو همچنین معتقد بودند که نیازی به پیچینگ نداریم. ما با فیلم‌مان صحبت می‌کنیم!
تغییر پیام فیلم با تدوین
گروه یک در چهارمین روز المپیاد کار تدوین را با بازبینی تصاویر و شماره گذاری آنها آغاز کرده بودند. برخی از آنها اگرچه تجربه کار با نرم‌افزارهای تدوین در تلفن همراه را داشتند اما معتقد بودند: «کار با سیستم تدوین دست تدوینگر را برای تدوین باز می¬گذارد.» این تجربه برای برخی از آنها به اندازه‌ای لذت بخش بوده که قصد دارند وقتی به شهر خود بازمی‌گردند، حتماً در کلاس‌های تدوین شرکت کنند.
یکی از بچه‌های گروه، با اشاره به اینکه تدوین می‌تواند داستان فیلم را تغییر دهد، گفت: «با تدوین می‌توان پیام و داستان فیلم را تغییر داد، به همین خاطر کارگردان باید حتماً با تدوینگر فیلم‌اش تعاملی سازنده داشته باشد.»
یکی دیگر از بچه‌ها اما تعبیر جالبی درباره کار تدوینگر داشت. او گفت: «به دلیل حساسیت موضوع تدوین، امکان دارد فیلم با چند ثانیه اختلاف در هم آیند کردن صدا و تصویر، از بین برود و یا موجب عدم جذب مخاطب شود، بنابراین معتقدم نقش تدوینگر در فیلم، مانند مهره وزیر در بازی شطرنج است.»
تدوین دیالکتیکی سازنده قصه‌های خلاق
گروه سه به مربیگری مریم بحرالعلومی در چهارمین روز فعالیت خود آموخت که چگونه می‌توان تصویر و صدا را در مرحله تدوین هم‌آیند کرد. به گفته اعضای گروه بازبینی تصاویر در مرحله تدوین باعث شد تا به اشتباهاتمان در صدابرداری و ضبط تصاویر پی¬ببریم.
آنها معتقد بودند که: «دیدن باعث یادگیری است.» مسئله‌ای که دید آنها را به نحوۀ نگرش به صحنه فیلمبرداری تغییرداده بود. اعضای گروه می‌گفتند: «در مواردی هم که در تدوین مشکلی پیش می‌آمد با مچ‌کات آن را پوشش می‌دادیم اما به طور کلی، کارگردان در مرحله تدوین به نتیجه تلاش خود پی می‌برد و می‌تواند با کسب تجربه از تکرار اشتباهات جلوگیری کند.»
اعضای گروه در این مرحله آموخته بودند که با تدوین دیالکتیکی می‌توانند تصاویر بی ربط را با هم ترکیب کرده و معانی جدیدی بسازند.
تدوین جانا در اصفهانِ جان
گروه پنج به مربی گری مرتضی علی عباس میرزایی که بیشترین محل-های فیلم برداری را به اثر خود اختصاص داده بودند نیز موفق به اتمام مرحله تصویربرداری و آغاز مرحله تدوین شدند. آنها در فیلم «جانا» کوشیدند تا با بهره گیری فراوان از فضای تاریخی اصفهان اتمسفری شاعرانه به اثر خود ببخشند.
مربی گروه همچنین از تقلیل هفت لوکیشن به پنج لوکیشن خبر داد و گفت: «به دلیل زمان اندک باقی مانده سعی کردیم با پنج لوکیشن به نتیجه مطلوب برسیم.»
اعضای گروه هم اکنون مشغول تدوین جانا هستند. آنها می‌گویند: «با توجه به جذابیت تصاویری که در اماکن تاریخی مانند مسجد شیخ لطف الله و میدان نقش جهان و دیگر اماکن تاریخی تصویربرداری شده، انتظار می‌رود اثری زیبا به مخاطبان تحویل داده شود.»
جانا روایت دوستی دوکودک است که در اماکن تاریخی اصفهان به دنبال یکدیگر می¬گردند.
کِرمی که در تدوین پروانه شد
گروه چهار در چهارمین¬روز المپیاد با دستی پر از تصاویر انیمیشنی پشت میز تدوین نشستند. مهدی خرمیان، مربی گروه گفت: «همکاری اعضای تیم¬اش از ایده¬پردازی تا ساخت شخصیت فیلم، بستن قاب¬ها و برداشت تصاویر قابل¬تقدیر و توجه است.» اعضای تیم به تقریب همه فعالیت¬ها را خودشان انجام داده‌اند به نحوی که مربی گروه صرفاً ناظر بر روند ماجرا بوده است.
این اثر ۴ دقیقه¬ای مشتمل بر ۶ یا ۷ سکانس و حدود ۳۰ پلان خواهد بود که تدوین آن به پایان رسیده است. این تعداد تصاویر حاصل حدود هفت هزار فریم برداشت است.
انیمیشن «بودن یا نبودن» حاصل تلاش شبانه روزی اعضای گروه چهار در به تصویر کشیدن شخصیت کرمی افسرده است که به گفته بچه‌ها در مرحله تدوین به پروانه مبدل می¬شود.
مربی گروه ادامه داد: «به دلیل تخصصی بودن مبحث تدوین انیمیشن و همچنین وقت گیر بودن آن، تصمیم بر این شد تا تدوین بیشتر توسط تدوین¬گر و مربی انجام شود.»
تدوین قصه آدم¬ها در سینما
گروه شش به مربی¬گری محمدعلی باشه¬آهنگر در چهارمین¬روز فعالیت خود در جشنواره به تجربه مصائب شیرین سینما نائل شدند. آنها که روزهای ابتدایی جشنواره را صرف ساخت فیلمنامه‌ای کردند که به دلیل کمبود زمان و امکانات ساخته نشد، تصمیم گرفتند تا با توان بیشتری به سراغ نگارش و ساخت فیلمی دیگر بروند.
روایت داستان آنها در فیلم دوم به نوجوانانی اختصاص داده شد که به المپیاد فیلم‌سازی دعوت می¬شوند اما پس از ارائه ایده و نگارش فیلمنامه بنا به دلایلی امکانات و زمان لازم را به دست نمی¬آورند ولی نه تنها ناامید نمی¬شوند، بلکه با حمایت مربی خود به روایت داستان جدیدی می¬پردازند. ایده، تماشای آدم¬ها در فضاهای شهری و به ویژه میدان نقش¬جهان است. هدف، روایت قصه آدم¬ها است یا به تعبیری اینکه آدم¬ها خودِ داستان هستند.
بچه‌ها از میان ایده¬های مختلف با همیاری یکدیگر به این ایده رسیدند و به گفته خودشان توانستند با بسیاری از مشکلات پیش¬بینی نشده و مصائب شیرین سینما آشنا شوند.»
نظر شما