به گزارش خبرگزاری ایمنا، این روزها هفتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران در محل اصلی برگزاری این جشنواره در حال اجرا بود و نوجوانان خلاق و نوآور به همراه مربیان خود آماده ارائه پایانی پروژه خود می‌شوند؛ در سالهای گذشته این المپیاد هم‌زمان با جشنواره فیلم کودک برگزار می‌شد و به نوعی تحت‌الشعاع آن قرار می‌گرفت، اما سال جاری قرار بر این شد که پس از جشنواره به‌صورت جداگانه برگزار شود.
از دیگر تغییرات این دوره از المپیاد نسبت به سالهای گذشته آن است که شرکت‌کنندگان از مرحله ایده تا فیلم را پیش می‌برند، در حالی که در سالهای پیش، از ایده تا فیلمنامه بوده است؛ در این فرایند تمام نوجوانان گروه‌بندی و هر گروه تحت نظر یک مربی راهبری شدند و این مربی‌ها از کارگردانان حال حاضر سینما ایران هستند.
طبق اعلام وحید ملتجی، دبیر هفتمین المپیاد فیلم‌سازی نوجوانان ایران، ۱۲۰۰ اثر به دبیرخانه المپیاد رسید که توسط هیئت داوری شش‌نفره مرکب از بین کسانی که کارگردانان روز سینما هستند، ۳۱ نفر برگزیده شدند که بیشتر آن‌ها اصفهانی و سایر افراد از ۱۱ استان هستند که این آمار ۲.۵ برابر سال گذشته است؛ در این راستا تمام نوجوانانی که علاقه‌مند به این حوزه هستند می‌توانند در این المپیاد شرکت کنند.
مستندی که با تلفن همراه تولید شد و به المپیاد راه یافت
برای آشنایی بیشتر با روند کار این دانش‌آموزان و فرایند المپیاد، چند ساعتی را کنار یکی از تیم‌ها گذراندیم؛
یسنا خدمتی، نوجوان دوازده سالهای که از شیراز آمده است، نحوه آشنایی‌اش با المپیاد را این‌طور تعریف می‌کند: پیش از شروع جشنواره به یک فرهنگسرا رفتم و آنجا بود که با پوستر این المپیاد روبه‌رو شدم، در همین راستا علاقه‌مند شدم در بخش فیلم‌سازی شرکت کنم.
وی با بیان اینکه با یک گوشی ساده فیلم ساختم، ادامه می‌دهد: برای ضبط این پروژه به محله حصه شمالی رفتم و آنجا به کمک یک خانواده در مورد ترک اعتیاد فیلمی ساختم و برای المپیاد ارسال کردم.
این شرکت‌کننده با اشاره به اینکه کوچک‌ترین فرد داخل گروه هستم، تصریح می‌کند: اولین بار است که در چنین محیطی قرار گرفته‌ام و فکر می‌کنم آینده خوبی را پیش رو دارم.
الناز سعیدی، شرکت کننده هفده‌ساله این المپیاد از اصفهان است که می‌گوید ورود من به سینما اتفاقی بود و صحبتش را این‌طور ادامه می‌دهد: یک روز در تلویزیون پشت صحنه فیلمی پخش شد و من دیدم که فردی با عنوان کارگردان به بازیگران برای اینکه چگونه اجرا کنند، دستور می‌دهد، همان‌جا بود که تحت تأثیر این لحظه قرار گرفتم و حتی در دوره دبیرستان وارد این حرفه شدم.
وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر عاشق حرفه سینما هستم، به‌طوری که حتی هنگام خواب به ایده‌ها، فیلم‌ها، تدوین و مواردی از این دست فکر می‌کنم.
این شرکت‌کننده با اشاره به اینکه از طریق اطلاع‌رسانی مدرسه با این المپیاد آشنا شدم، تصریح می‌کند: اثری که برای این جشنواره ارسال کردم با موضوع ارث و میراث بود که به کمک استادم و با توجه به جزئیات آن، شخصیت‌هایی را شکل دادم و فیلم‌برداری کردم.
سعیدی حرفش را این‌طور به پایان می‌رساند: مطمئن هستم آینده‌ای درخشان را پیش رو دارم.
آینده خودم را روشن می‌بینم
عسل محمدرضایی که هجده سال دارد و برای این المپیاد از نجف‌آباد به اصفهان آمده، این‌طور صحبتش را آغاز می‌کند: به لطف خدا با این المپیاد آشنا شدم و در بخش ایده ثبت‌نام کردم.
وی با بیان اینکه با تشویق و حمایت اطرافیان به‌ویژه خانواده‌ام به اینجا آمدم، ادامه می‌دهد: علاوه بر خانواده، با همکاری دوستان مدرسه خود به فکر آماده کردن ایده شدیم و با کمک کتابی که در گذشته خوانده بودم ایده‌ای را طراحی کردم.
این نوجوان فیلمساز با اشاره به اینکه این مسیر تحولی را در زندگی من به وجود آورد، تصریح می‌کند: داستان اثر من در مورد پسری بود که به‌خاطر دوست خود فداکاری می‌کند و قبل و بعد از آن با اتفاقات مختلفی مواجه می‌شود.
وی با بیان اینکه علاقه من به فیلم‌سازی با رشته تحصیلی‌ام که تجربی است، تفاوت دارد، می‌گوید: باید در این راه تلاش و پشتکار پیوسته‌ای داشته باشیم تا به جایی برسیم که حضور ما در آن مؤثر واقع شود.
در همین راستا زینب میرشفیعی شرکت‌کننده شانزده سالهای است که در بخش ایده شرکت کرده است و بیان می‌کند: برای این المپیاد دو ایده داشتم که از قبل ذهن من درگیر آن‌ها بود و زمینه آشنایی با این المپیاد زمینه‌ای فراهم شد تا ایده‌های خود را با موضوعیت خدا و قهرمانان وطن در سایت قرار دهم.
وی ادامه می‌دهد: دوست دارم در جامعه فردی مؤثر باشم، از این‌رو آینده خودم را در زمینه کارگردانی روشن می‌بینم.
نوجوانان دغدغه‌مند، فیلمسازان آینده هستند
امید به آینده‌ای درخشان در مسیر فیلم‌سازی و عرصه سینما، از مهم‌ترین تأکیدات دانش‌آموزانی بود که با آن‌ها به گپ و گفت پرداختیم؛ آینده‌ای که نادره ترکمانی، از مربیان این المپیاد فیلم‌سازی آن را بهترین دغدغه برای ادامه مسیر می‌داند و اظهار می‌کند: در روز اول این المپیاد با نوجوانان در مورد رزومه و مسیر ورود آن‌ها به این جشنواره به گپ و گفت پرداختیم و در ادامه به‌دلیل محدودیت زمانی به‌سرعت به سراغ جمع‌آوری ایده‌ها رفتیم.
وی ادامه می‌دهد: در ادامه از بین ایده‌های نوجوانان، فیلمنامه‌ای نگارش شد و پس از آن به دنبال مکان و بازیگر این فیلمنامه و روز بعد نیز برای ضبط پروژه رفتند که فرآیند آن طی یک روز به پایان رسید.
نویسنده و کارگردان سینما تصریح می‌کند: سر صحنه رفتن و حضور در دل پروژه‌ای برای افراد مبتدی تا حرفه‌ای سرشار از تجربه‌های متفاوت است، با این تفاوت که نوجوانی سنی است که در آن گیرایی افراد بیشتر است.
وی با بیان اینکه اگر زیر بال این نوجوانان دغدغه‌مند گرفته شود بی‌شک فیلمسازهای آینده خواهند بود، می‌گوید: کنار بچه‌ها بودن و در مسیر حواشی، کار انتقال تجربه صورت می‌گیرد و همچنین روبه‌رو شدن آن‌ها با چالش‌های گوناگون موجب می‌شود، نوجوانان طوری جلو بروند که به درست‌ترین راه برسند.
ترکمانی با اشاره به بازه زمانی کوتاه مدت اجرای این المپیاد خاطرنشان می‌کند: اگر المپیاد قرار است در قاعده ایده تا فیلم اجرا شود باید بازه زمانی ۱۰ روزه‌ای را برای آن ایجاد کنند چراکه نمی‌شود این فرآیند را در طول سه الی چهار روز انجام داد.
وی با اشاره به اینکه نوجوانان با تلاش خود از بحران زمان عبور کردند و کار را به نتیجه رسانند، یادآوری می‌کند: یا باید این المپیاد به صورت فیلمنامه تا فیلم یا ایده تا فیلمنامه پیش رود چراکه فیلم‌سازی سهل‌الوصول نیست؛ از این رو باید روی برنامه‌ریزی آن تجدید نظری صورت گیرد؛ باید برای بچه‌هایی که در قسمت ایده شرکت کردند به صورت جداگانه یک تیم یا المپیادی از ایده تا فیلمنامه را طراحی کرد چراکه برخی از آن‌ها با موضوع ساخت فیلم آشنا نبودند؛ همچنین گروهی که فیلم فرستادند در قالب فیلمنامه تا فیلم کار کنند چراکه این فرآیند منطقی‌تر و بهتر است.
این نویسنده و کارگردان با تاکید بر لزوم حمایت از دانش‌آموزان فیلمساز تصریح می‌کند: نباید نوجوانان در این فرآیند رها شوند چراکه تازه دارند مسیر ورود به سینما نیمه‌حرفه‌ای را طی می‌کنند؛ در همین راستا باید فیلمنامه‌های بعدی افراد را بخواهند و دنباله آن را برای جذب آن‌ها بگیرند تا حداقل سال آینده این افراد دو تا سه فیلم ساخته باشند.
ترکمانی با بیان اینکه متولی المپیاد باید به این موضوع توجه کنند؛ چراکه وقتی فیلم‌سازی جلو می‌رود پرهزینه‌تر می‌شود و افراد به حمایت بیشتر نیاز خواهند داشت، خاطرنشان می‌کند: سینما یکی از مکان‌های سخت است، از این‌رو نوجوانان باید احساس کنند پشتیبان دارند و من نیز پس از المپیاد کنار آن‌ها می‌مانم.
به گزارش ایمنا، المپیاد فیلم‌سازی با شاخص قراردادن چهار محور «محرومیت‌زدایی فرهنگی»، «شناسایی و توانمندسازی نوجوانان مستعد»، «تربیت نسل فیلمساز آگاه» و «تربیت نسل فیلمساز پیشرو» هفتمین سال حیات خود را طی می‌کند؛ المپیاد و مسیری که می‌تواند آینده‌ساز مسیر حرفه‌ای بسیاری از نوجوانان و جوانان علاقه‌مند باشد تا در سالهای آینده و در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر شاهد نام‌های آشنا در میان برگزیدگان و شرکت‌کنندگان باشیم، اما دستیابی به این هدف لازمه دو شرط مهم است؛ نخست انگیزه برای استمرار این مسیر توسط شرکت‌کنندگان و دوم حمایت‌های مستمر از این دانش‌آموزان دغدغه‌مند است.
گزارش از: زهراسادات سلطانی، خبرنگار ایمنا
نظر شما