به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، هیچ‌کس نباید بر اساس جنسیت، نژاد، پیشینه اجتماعی-اقتصادی، قومیت و هر مورد دیگری مورد تبعیض قرار گیرد و هر کس باید به حق و حقوق برابر با شخص دیگری دسترسی داشته باشد که کاری با ارزشی معادل انجام می‌دهد. با این وجود گاهی بخشی از افراد ساکن در یک جامعه از تبعیض وحشتناکی رنج می‌برند که نه‌تنها کار و درآمد، بلکه تمام جنبه‌های زندگی آن‌ها را تحت‌الشعاع قرار داده است، با این حال نمی‌توانند برای به رسمیت شناخته شدن و رسیدن به حق واقعی خود مبارزه کنند و تمام تلاش‌های آن‌ها به‌اجبار حول محور بقا قرار می‌گیرد. بعضی از مردم جهان به‌اندازه تلاش‌های خود دریافتی ندارند، اما به‌واسطه شرایط حاضر می‌شوند بسیار بیشتر از دیگران فعالیت کنند، اما بسیار کمتر از آن‌ها حقوق دریافت کنند.
زنان در سطح جهان به‌طور متوسط ۸۴ درصد درآمد مردان را دریافت می‌کنند. این تفاوت برای زنان مهاجر، رنگین‌پوست یا صاحب فرزند فاحش‌تر است. در جهانی با این شرایط، مناسبتی با عنوان روز بین‌المللی برابری در کار معرفی شده است که سعی دارد ضمن جلب توجهات همگانی به محل‌های کاری متنوع و برجسته‌سازی شرایط کاری جاری در آن‌ها، فراخوانی برای رفع موانع موجود در مسیر دستیابی به جهانی عادلانه‌تر، بهتر و فراگیرتر باشد.
تاریخ روز بین‌المللی برابری در کار ۱۴۰۲
روز بین‌المللی برابری در کار که در بعضی منابع از آن به‌عنوان روز جهانی برابری در فضای کار یاد می‌شود، هر سال در یازدهم ژانویه برابر با بیست‌ویکم دی ۱۴۰۲ برگزار می‌شود. هر فرد در جهان برای یک شغل خاص مستحق دستمزد برابر است و این روز سعی در فریاد زدن این نکته دارد.
تاریخچه روز بین‌المللی برابری در کار
اولین روز بین‌المللی برابری در کار، یازدهم ژانویه ۲۰۱۷ در لندن برگزار شد و اجراهای چند فرهنگی، دیالوگ‌های الهام‌بخش و افزایش آگاهی در مورد تبعیض در حقوق‌های پرداختی را به نمایش گذاشت. این مناسبت یک رویداد بین‌المللی بود، زیرا جوامع تجاری ژاپن، سریلانکا، استرالیا و ایالات‌متحده نیز در آن شرکت کردند. پیش از آن نیز تلاش‌های برای ترویج این برابری صورت گرفته بود. برای مثال سال ۱۷۹۷، ابیگل آدامز در تلاش برای ترویج برابری جنسیتی و دفاع از آموزش زنان و حقوق برابر زنان و مردان در کاخ سفید غوغایی به پا کرد و در ۱۹۶۴ قانون حقوق مدنی در مورد تبعیض در محل کار تصویب شد که حمایتی را در برابر تبعیض شغلی به دلیل نژاد، رنگ، مذهب، جنسیت یا ملی ارائه می‌دهد.
تبعیض در محل کار
تبعیض در محل کار در دنیای امروز به‌رغم رواج چندین قانون ضد تبعیض در سراسر جهان هنوز بیداد می‌کند و حتی در توسعه‌یافته‌ترین کشورها نیز وجود دارد و تاریخچه آن را می‌توان در سراسر تاریخ بشریت جست‌وجو کرد. یک مسئله واضح در این زمینه این‌است که زنان اغلب در بسیاری از فرهنگ‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند، اما تبعیض در محل کار به نژاد، مذهب، رنگ پوست یا حتی افرادی با سطح توانایی‌های متفاوتی نیز مرتبط است.
یکی از دلایل اصلی نابرابری، تعصب (عمدی یا ناخودآگاه) است. کارفرمایان خواسته یا ناخواسته تصمیمات استخدامی را تحت‌تأثیر بسیاری از سوگیری‌های فرهنگی، اجتماعی یا شخصی اتخاذ کنند و متقاضیان کار به‌ندرت تنها بر اساس مهارت‌های خود شغل پیدا می‌کنند.
پیچیدگی لایه‌های نابرابری در محل کار
نابرابری در محل کار حتی در این عصر مدرن نیز یک مشکل شایع در اکثر جوامع محسوب می‌شود. لایه‌های نابرابری در محل کار می‌توانند پیچیده و مطابق با مناطق جغرافیایی یا صنعتی متفاوت باشند. برای مثال نابرابری جنسیتی موجب می‌شود مردان بر اتاق‌های هیئت‌مدیره و پست‌های اجرایی شرکت‌ها در سراسر جهان تسلط داشته باشند، دریافت حق برای کارمندان اقلیت چالش‌برانگیز است و ترس از تبعیض بسیاری را مجبور می‌کنند که در مورد زندگی شخصی خود دروغ بگویند. قومیت به شدت بر کیفیت شغل و درآمد تأثیر دارد و میانگین درآمد بیشتر جوامع اقلیتی ضعیف است و مهم‌تر از این محل زندگی و تحصیل افراد تأثیر عمیقی بر آینده آن‌ها دارد و می‌تواند برای مثال زنان را به‌دلیل فقدان آگاهی از بازار کار دور نگه دارد. نابرابری آشکار در آموزش اولیه نیز سال‌ها بعد و در قالب اختلاف درآمد، کمبود فرصت‌های پیشرفت و تبعیض خود را نشان می‌دهد. روز بین‌المللی برابری در کار مناسبتی برای رسیدگی به این امور و حفظ حرکت در برابر همه اشکال نابرابری در محل کار است.
نظر شما