ماجرای زنی که حاج قاسم را از ۲۰۰۰ کیلومتری ایران بازگرداند

به گزارش خبرگزاری ایمنا از کرمان، سیزدهم دی ۱۴۰۲ را در حالی پشت سر می‌گذرانیم که میلاد حضرت زهرا (س) با چهارمین سالگرد شهادت سردار دل‌ها مقارن گشته است، در ذهنمان مرور می‌کنیم که از دامن زن مرد به معراج رود و چه تعبیری زیباتر از اینکه سردار سلیمانی از دامن زنی به عرش رسید که تربیت این اسطوره به دستان توانمند او شکل گرفته است.

فاطمه سلیمانی نام مادر حاج قاسم است که سال ۱۳۹۲ به دیار حق شتافت و جهان‌مرد را با انبوهی از دلتنگی وداع گفت؛ همان که سردار دل‌ها در کودکی یارای جدا شدن از او را نداشت و در بزرگسالی همواره بر ادای احترام به وی تاکید می‌کرد و به شوق دیدارش به کرمان می‌آمد.

در نوشته‌ای از سردار سلیمانی آمده است: مدتی بعد از تولدم، در زمستان سردی دچار مریضی سرخچه می‌شوم که پدر و مادرم امیدی به شفای من نداشتند. در سرمای زمستان مادرم در حالی که برف تا بالای زانو آمده بود، مرا به پشت خود می‌بندد و برای معاینه به دکتر می‌برد.

وقتی خبر کسالت مادر را در کرمان شنید، عملیات را رها کرد و در سریع‌ترین زمان ممکن از سوریه به کشور بازگشت تا بر بالین مادر بنشیند و به گواه شاهدان، غبار قدم‌های مادر را سرمه چشمانش کند

نتیجه سختی‌های زندگی در کودکی و تلاش مادر برای بزرگ شدن روح فرزند را می‌توان در مقابله این بزرگ‌مرد در عملیات‌ها و رشادت‌های گوناگون در جای‌جای دنیا مشاهده کرد. او سرشار از محبت مادر بود و به مددجویی به تاسی از حضرت زهرا (س) فراخوانده شد.

وقتی خبر کسالت فاطمه به حاج قاسم رسید، عملیات را در سوریه رها کرد و به سمت ایران آمد. ارادت ویژه شهید سپهبد سردار سلیمانی تا جایی بود که وقتی خبر کسالت مادر را در کرمان شنید، عملیات را رها کرد و در سریع‌ترین زمان ممکن از سوریه به کشور بازگشت تا بر بالین مادر بنشیند و به گواه شاهدان، غبار قدم‌های مادر را سرمه چشمانش کند.

همه آنچه در این سال‌ها از سردار سلیمانی دیده‌ایم و شنیده‌ایم، حاصل تربیت صحیح و اصولی مادر است که حاج قاسم در کتاب «از چیزی نمی‌ترسیدم» به ذکر آن پرداخته است؛ از نبود امکانات اولیه در روستای قنات ملک کرمان تا نقل مکان به شهر برای کار و کمک به اقتصاد خانواده.

اهمیت دادن سردار به خانه و خانواده سال‌ها بعد و در زندگی با همسر و فرزندان او نیز هویدا گشته بود تا جایی که به گفته فرزند ارشد او، حاج قاسم با وجود مشغله فراوان برای اعضای خانه و نوه‌ها وقت می‌گذاشت و با تاسی از اهل بیت، منش بزرگان را در برخورد با اهل بیت پیاده می‌کرد.