روایتی از حضرت زهرا(س) و یک انقلاب فرهنگی / برای علی(ع) مثل او نبود

تولد حضرت فاطمه زهرا(س)، ندایی بود برای بیداری جاهلانی که دختر را زنده به گور می‌کردند و از داشتن آن خجالت می‌کشیدند، اما این کوثر و خیر کثیر نه تنها باعث خجالت نبود، بلکه مایه افتخار پدر بود، آن‌قدر که ام‌ابیها خوانده شد و الگویی برای تمام مردم جهان قرار گرفت‌.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، حضرت فاطمه زهرا (س) نگین درخشانی برای اهالی زمین و آسمان است، گوهری که درخشش جهانی را روشن می‌کند و ارزشش قدری است که ماه منیر، خورشید نورانی و زمینی که در حال چرخش است خلق نشد الا به محبت این بانو و خانواده والامرتبه‌اش.

تولد این نور الهی، ندائی بود برای بیداری جاهلانی که دختر را زنده به گور می‌کردند و از داشتن آن خجالت می‌کشیدند، اما این کوثر و خیر کثیر نه تنها موجب خجالت نبود، بلکه مایه افتخار پدر بود، آن‌قدر که ام‌ابیها خوانده شد و الگویی برای تمام مردم جهان قرار گرفت‌.

بانویی که هم آسمانی و هم زمینی بود

حجت‌الاسلام یحیی جهانگیری، مبلغ بین‌المللی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص الگو قرار دادن حضرت صدیقه طاهره (س) اظهار می‌کند: لقب زیبایی که پیامبر (ص) به حضرت زهرا (س) داده‌اند، لقب انسیة‌الحورا است؛ حوراء یعنی موجودی که خودش را زمین‌گیر نکرد و سر در آستان آسمانیان داشت؛ از طرف دیگر انسیه است، یعنی اینگونه نبود که فقط آسمانی باشد و درد زمین را نچشیده باشد، بلکه پای در زمین هم داشت و درد زمینه و زمانه را خوب می‌فهمید.

وی با بیان اینکه گاهی الگوهای زمینی، به‌عنوان الگوهای افراد معرفی می‌شوند، می‌گوید: وقتی از دور به این الگوها نگاه می‌کنیم، زیبا هستند، اما هرچه وارد زندگی آن‌ها می‌شویم، حقیقتشان انسان را از الگوگیری آن‌ها پشیمان می‌کند؛ شهید بهشتی (ره) می‌فرماید: «انسان‌هایی را برای خود الگو بگذارید که هرچقدر به آن‌ها نزدیک می‌شوید ساحت قدسی آن‌ها بیشتر برای شما آشکار شود.»؛ بعضی الگوهای زمینی کسانی هستند که هرچه به ساحت آن‌ها نزدیک می‌شویم می‌فهمیم که از دور خوب بوده و از نزدیک چقدر نامطلوب هستند.

این مبلغ بین‌المللی با اشاره به راز الگو بودن حضرت زهرا (س) خاطرنشان می‌کند: راز الگو بودن حضرت در حوراء بودن ایشان است، چرا که سر در آسمانیان و ملکوتیان دارند؛ در این راستا خداوند می‌فرماید الگوی شما باید سری در آسمان داشته باشد تا بتواند الگو شود؛ مشکل بشر معاصر این است که سلبریتی را الگو قرار می‌دهد، الگویی آن‌قدر زمینی که نمی‌تواند شخص را به آسمان و بالای سقف حیات زیست انسانی ببرد و او را کف زمین قرار داده‌است.

حجت‌الاسلام جهانگیری ادامه می‌دهد: از طرف دیگر چالش دنیای مدرن این است که گاهی شخصی را به عنوان الگو انتخاب می‌کنیم که دردهای انسان را نمی‌چشد و زمینه و زمانه را زیست نمی‌کند؛ بنابراین انسیه نیست و نمی‌تواند الگو باشد.

برای علی (ع) مثل او نبود

وی اضافه می‌کند: پیامبر اکرم (ص) حضرت زهرا (س) را انسیة‌الحورا معرفی می‌کند، کسی که فرشتگان الهی با او گفت‌وگو می‌کنند و اگر نبود برای علی (ع) مثل او نبود، در عین حال مادر است، فرزند به دنیا می‌آورد، تربیت می‌کند و در خانه کمک می‌کند؛ این چیزی است که حضرت زهرا (س) را متفاوت می‌کند و برای همه جهانیان الگو قرار می‌دهد.

مبلّغ بین‌المللی با اشاره به حدیثی که می‌فرماید حضرت زهرا (س) فقط برای زنان حجت نیست، بلکه حجت بر امامان است، تصریح می‌کند: افرادی که می‌خواهند الگو بشوند باید نحوه الگو شدن را از حضرت زهرا (س) یاد بگیرند؛ حضرت، الگویی برای الگو شدن است و کسی که می‌خواهد الگوی یک جامعه شود، باید از حضرت درس بگیرد و راه رسمشان را بیاموزد.

حجت‌الاسلام جهانگیری با بیان اینکه حضرت زهرا (س)، زمانی به دنیا آمدند که داشتن دختر ننگ بود و آن‌ها را زنده به گور می‌کردند، می‌گوید: اساساً حضرت فاطمه (س) نمادی از یک انقلاب فرهنگی است که پیامبر (ص) آن را انجام داد؛ پیامبر اکرم (ص) چند فرزند پسر داشتند که خداوند همه آن‌ها را گرفت و ایشان بدون فرزند شد ولی به‌جای آن‌ها یک دختر داد؛ نکته جالب این است که چند پسر را گرفت و یک دختر داد گویی می‌خواست بگوید شما که دارید پسر را بر دختر برتری می‌دهید، دختری به شما خواهم داد که کوثر یعنی خیر کثیر باشد؛ در روزگاری که خیر کثیر را در پسران می‌دیدند خداوند به پیامبر دختری داد و خیر کثیر را در آن دختر دید.

وی با اشاره به اینکه داستان ولادت حضرت زهرا (س) با ولادت حضرت مریم (س) شباهت‌هایی دارد، ادامه می‌دهد: وقتی که مادر حضرت مریم (س) باردار بود به خداوند گفت نذر کرده‌ام پسری بر من عطا کنی ولی خداوند دختری به او داد مادر حضرت گفت خدایا من دختر به‌دنیا آوردم، خداوند فرمود: «پسر که دختر نمی‌شود!»؛ در روزگار حضرت مریم (س)، وقتی خداوند می‌بیند مرد سالاری و تبعیض جنسیتی حاکم است و زنان تحقیر می‌شوند؛ با تولد حضرت مریم (س) انقلابی ایجاد و فضا را عوض می‌کند؛ در روزگاری که مریم (س) را یا اخت هارون (ای خواهر هارون) می‌خواندند؛ حتی اسم دختران را نمی‌بردند و با نام برادر خطاب می‌کردند، خداوند گفت می‌خواهم دختری بدهم که از این به بعد نه تنها دختر به نام مرد و برادر شناخته نشود بلکه مردها با اسم دختر شناخته شوند؛ در این راستا حضرت عیسی را عیسی بن مریم معرفی کرد؛ اینگونه دگردیسی و انقلاب انجام می‌دهد و زنان را برتری و در جایگاه شایسته خودش قرار می‌دهد.

وقتی خدا زن را نقطه مرکزی قرار داد

این مبلغ دینی اضافه می‌کند: خداوند در حدیث کساء می‌گوید امروز که برخی می‌خواهند زنان دیده نشوند می‌خواهم زن را نقطه مرکزی قرار بدهم؛ در این راستا حتی حضرت محمد (ص) و علی (ع) را با نام حضرت زهرا (س) معرفی می‌کند و می‌فرماید: «هم فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها»؛ جالب اینجاست که این اتفاق درست در عصری که حتی بردن نام زن بد بود رقم می‌خورد.

حجت‌الاسلام جهانگیری با بیان اینکه در این دوره تاریخی، افراد را برای حقیر کردن با نام مادر می‌خواندند مثلاً ابن مرجانه یعنی پسر مرجانه، تصریح می‌کند: اهل بیت با نام فاطمه (س)، تغییر فرهنگی دادند و اتفاقاً خود را «انا ابن فاطمه» معرفی می‌کردند یعنی مادرمان فاطمه است؛ پس حضرت زهرا (س) یک شخص نیست بلکه نمادی از یک دگردیسی و انقلاب فرهنگی در دوره‌ای است که تبعیض جنسیتی علیه زنان یک فرهنگ غالب بود؛ خداوند تحت عنوان کوثر نیز اشاره می‌کند که تو فقط یک شخص نیستی بلکه اتفاقات کثیری را رقم می‌زنی که نمونه‌اش همین اتفاق است.

وی در پایان می‌گوید: هر لقب حضرت زهرا (س) به ساحت وجود این بانو اشاره دارد؛ اگر او را محدثه گفتند برای است که اینگونه نبود که تنها یک عابد باشد بلکه کرسی تدریسی داشت که دیگران در محضر او زانو می‌زدند و از او یاد می‌گرفتند؛ دامنه معارف ایشان به حدی بلند بود که امام علی (ع)، صاحب نهج‌البلاغه، کسی که دروازه علم است و اگر نبود دیگران هلاک می‌شدند، حرف‌های این بانو را املا می‌کند و به تعبیر امروزی می‌گوید تو بگو تا من بنویسم تا این دّرها زمین نیفتند؛ حضرت زهرا (س) کرسی تدریس در مقیاسی داشت که حتی علی (ع) هم از آن بهره می‌برد.

کد خبر 716928

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.