به گزارش خبرگزاری ایمنا، نشریه تحلیلی فارن پالسی در مقاله‌ای به مناسبت پایان سال میلادی به چهار واقعه مهم و تأثیرگذار در جغرافیای سیاسی جهان پرداخته است. اگر دهه گذشته نشانی از فروپاشی تدریجی نظام بین‌المللی تحت رهبری آمریکا بود، سال ۲۰۲۳ لحظه رو به انفجار آن است.
به گفته فارن پالسی، این سال با خوش‌بینی اوکراین در مورد ضربه‌ای مشابه با پیروزی‌های خارکوف و خرسون در سرزمین‌های تحت کنترل روسیه خود با سرازیر شدن تسلیحات ایالات متحده آغاز شد. اما سال ۲۰۲۳ با شکست ضد حمله اوکراین، اتمام مهمات جنگی آن و پرسش‌ها درباره تداوم حمایت غرب از کی‌یف به پایان می‌رسد.
به گفته این نشریه، سال ۲۰۲۳ در حالی آغاز شد که خاورمیانه در آرامش نسبی بود و جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا، منطقه را آرام‌تر از دو دهه گذشته خواند و رژیم اسرائیل در آستانه عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی بیشتری بود. اما ۲۰۲۳ با عملیات طوفان الاقصی و گیر افتادن رژیم صهیونیستی در جنگ خونین کوچه به کوچه در نوار غزه که باعث آواره شدن ۱/۸ میلیون نفر - ۸۰ درصد از جمعیت غزه - شده است به پایان می‌رسد.
فارن پالسی در ادامه نوشته است که این سال با شلیک یک بالن چینی در آسمان توسط ارتش ایالات متحده آغاز شد و با دیدار جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده و شیء جین پینگ رئیس‌جمهور چین در کالیفرنیا به پایان رسید. قابل درک است اگر از این فرازونشیب‌ها سرگیجه گرفته باشید، اما هنوز چهار لحظه مهم این مطلب باقی‌مانده است.
شماره یک
۷ اکتبر: آنها با پاراگلایدر آمدند. با کامیون آمدند. آنها از روی حصارها و گاه از میان آنها عبور کردند.
فارن پالیسی معتقد است که عملیات غافل‌گیرانه جنبش مقاومت حماس، منطقه‌ای که تازه داشت به خواب می‌رفت را مجدد وارد جنگی کرد که می‌تواند فراتر از مرزهای فلسطین گسترش یابد. تا رژیم صهیونیستی به خود آمد تعداد تلفات آنها به ۱۲۰۰ بود و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم اسرائیل، تصمیم گرفت برای نابودی حماس، حمله زمینی پرهزینه‌ای به نوار غزه انجام دهد.
این نشریه در ادامه نوشته است که پس از دو ماه، خاورمیانه دستخوش تغییرات عظیمی شده است. طبق گزارش وبگاه حقوق بشر یورو-مد مانیتور، از زمان آغاز حمله زمینی رژیم صهیونیستی به نوار غزه، نزدیک به ۲۲ هزار فلسطینی کشته شده‌اند، زیرا رژیم اسرائیل هزاران بمب هدایت‌نشده را در یکی از متراکم‌ترین مناطق جهان پرتاب کرده است. نزدیک به ۲ میلیون نفر آواره هستند. این جنایت اثرات منطقه‌ای نیز ایجاد کرده است. پس از حملات مکرر جنبش انصارالله یمن به کشتی‌های مرتبط با اسرائیل، ایالات متحده یک ائتلاف عملیات دریایی را برای گشت‌زنی در دریای سرخ رهبری خواهد کرد.
این نشریه مدعی است که ایالات متحده فشار می‌آورد تا جنگ متوقف شود یا حداقل به‌طور قابل‌توجهی شدت آن فروکش کند تا کامیون‌های کمک‌رسانی بیشتری بتوانند وارد غزه شوند. رژیم اسرائیل اصرار دارد تا زمانی که بیش از ۱۰۰ زندانی اسرائیلی نزد حماس هستند، جنگ متوقف نخواهد شد. این جنگ تمام منابع و توجه را از اوکراین گرفته است.
شماره دو
۸ ژوئن: در اوایل ژوئن، اوکراین ضد حمله پر انتظار خود را آغاز کرد. اگر از ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین می‌پرسیدید، او به شما می‌گفت که می‌خواهد این کارزار را برای عقب راندن نیروهای روسی خیلی زودتر آغاز کند اما اگر گلوله‌ها را به موقع در اختیار داشت.
این نشریه نوشته است اما تا سلاح‌ها به اوکراین رسیدند، ضد حمله واقعی اوکراین به طور جدی در اواسط ژوئن آغاز شد و روسیه دیگر حلقه‌هایی از استحکامات دفاعی را در امتداد خط مقدم ۶۰۰ مایلی ایجاد کرده بود که پیشروی را دشوار می‌کرد. این تدابیر دفاعی شامل سنگرهای عمیق، ایستگاه‌های تیراندازی، دندان‌های اژدها برای متوقف کردن تانک‌های ارائه شده توسط غرب، و میدان‌های مین لایه لایه بود که سربازان روسی تقریباً هر شب در آنها را مجدداً جایگزین می‌کردند.
فارن پالسی نوشته است که بدون مازاد تسلیحات غربی که کی‌یف درخواست داده بود -از جمله تسلیحات دقیق دوربرد- پیشروی محدود اوکراین تنها با تلاش‌های متعدد به دست آمد. و با خسارات شدیدی وارد شده، جاه‌طلبی‌های اوکراینی‌ها نیز کاهش یافت. آنها ابتدا می‌خواستند تا ملیتوپل، شهری متوسط تحت کنترل روسیه در نزدیکی دریای آزوف، پیش بروند جایی که اسلحه‌های اوکراینی می‌توانستند به راحتی شبه‌جزیره کریمه را هدف قرار دهند.
با ناکامی در رسیدن به این هدف، ژنرال والری زالوژنی، فرمانده ارتش اوکراین، به توکماک، یک مرکز ریلی تحت کنترل روسیه، توجه خود را معطوف کرد. تا نوامبر زالوژنی علناً به این نتیجه رسید که با پیشروی نیروهای اوکراینی تنها ۱۲۵ مایل جنوب از جایی که پنج ماه قبل شروع کرده بودند به احتمال زیاد «هیچ پیشرفت عمیق و زیبایی وجود نخواهد داشت».
این نشریه در ادامه نوشته است اگر اوکراینی‌ها ابتدا نگران بودند که در شروع ضدحمله از حمایت لازم برخوردار نبودند، دیگر الان با مشکل جدی مواجه هستند. همه اینها در اکتبر به اوج خود رسید، زمانی که دولت بایدن یک بسته کمک نظامی جدید ۶۰ میلیارد دلاری برای اوکراین ارائه کرد، در حالی که چند ماه دیگر تا پایان منابع مالی حمایت از اوکراین باقی نماینده است. اما این بسته کمکی به دلیل بن‌بست بزرگ بر سر بودجه امنیتی برای مرز جنوبی ایالات متحده هنوز در کنگره به تصویب نرسیده است.
این نشریه سوال می‌پرسد که آیا ما به ضد حمله شکست‌خورده اوکراین به عنوان یک تلوتلو خوردن در مسیر پیروزی آن نگاه خواهیم کرد یا لحظه‌ای که شکست کی‌یف را رقم زد؟ زمان نشانگر خواهد بود.
فارن پالسی به سایر اتفاق‌های مربوط به حواشی این جنگ نیز اشاره کرده است. اتحادیه اروپا از هدف خود برای تولید ۱ میلیون مهمات خمپاره‌ای ۱۵۵ میلی‌متری در سال ۲۰۲۳ فاصله زیادی داشت. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در ماه فوریه از توافقنامه کاهش تسلیحات هسته‌ای یا نیو استارت خارج شد. فنلاند به ناتو ملحق شد، در حالی که سوئد از ترکیه قول پیوستن به آن را دریافت کرد که هنوز محقق نشده است. و از همه مهم‌تر، هواپیمای یِوگنی پریگوژین، رهبر گروه واگنر، در راه بازگشت به روسیه پس از کودتا علیه پوتین سرنگون شد.
شماره سه
۴ فوریه: هواپیمای پریگوژین تنها چیزی نبود که شلیک آن در آسمان خبرساز شد. به مدت یک هفته در پایان ژانویه، همه برای تماشای حرکت یک شیء بزرگ سفید مرموز در آسمان آمریکای شمالی، دست از کار خود کشیدند.
به گفته فارن پالسی، ابتدا هیچ‌کس نمی‌دانست آن شیء متحرک چیست. سپس دولت بایدن ادعا کرد که یکی از ناوگان بالن‌های جاسوسی چین بوده و به‌طور مشکوکی در نزدیکی برخی از حساس‌ترین سایت مراکز موشکی هسته‌ای ایالات متحده در حال پرواز بوده است.
این بالون تا چهارم فوریه بر فراز ایالات متحده باقی ماند، زمانی که به سلامت از مناطق پرجمعیت دور شد و جت‌های جنگنده اف -۲۲ توانستند آن را در نزدیکی سواحل کارولینای شمالی ساقط کنند و یکشنبه به‌یادماندنی برای ساحل‌نشینان به رقم بزنند.
این نشریه نوشته است که در پی حادثه بزرگ بالون، ایالات متحده و چین دیگر خیلی کم صحبت کردند. حداقل تا نوامبر، زمانی که بایدن و شیء در وودساید، کالیفرنیا، درست در جنوب سانفرانسیسکو با یکدیگر ملاقات کردند. اکنون امیدی دوباره وجود دارد که خطوط گرم دیپلماتیک و نظامی بین واشنگتن و پکن که برای ماه‌ها خاموش بوده‌اند، بتوانند روی خط بازگردند.
شماره چهار
۲۶ جولای: مرکز در حال فروپاشی است.
به گزارش فارن پالسی، حدود سه سال پیش با شورش سال ۲۰۲۰ در کشور مالی که رئیس‌جمهور را مجبور به واگذاری قدرت کرد، یک خط جغرافیایی کاملاً مستقیم از کودتاها در سراسر آفریقا شروع شد. چاد، گینه و سودان در سال ۲۰۲۱، بورکینافاسو در سال ۲۰۲۲ از این رویه پیروی کردند و تا آوریل ۲۰۲۳، دو ژنرال رقیب در سودان که وعده گذار به صلح را داده بودند، دوباره در حال جنگ بودند و باعث شدند دیپلمات‌های آمریکایی به کمک نیروی ویژه دلتا مجبور به تخلیه شبانه سفارت خود شوند.
به گفته این نشریه، ردپای فعالیت‌های «ضد تروریستی» ایالات متحده در آفریقا اکنون به شدت به نیجر، یک پایگاه اصلی هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده و یک مرکز شبکه‌های اطلاعاتی در قلب این قاره وابسته بود. اما در اواخر جولای، گارد ریاست جمهوری نیجر برنامه‌های دیگری داشت.
براساس گزارش فارن پالسی، دولت بایدن به یک انتقال دموکراتیک امیدوار بود که محمد بازوم، رئیس‌جمهور نیجر را به قدرت بازگرداند، اما این امیدها به زودی محو شدند. در سپتامبر، امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه -که با عضله نظامی روی زمین از استراتژی پنتاگون «دریدن علف هرز» حمایت می‌کرد- گفت که نیروهای فرانسوی آنجا را ترک خواهند کرد.
مجله فارن پالسی در پایان نوشته است که پنتاگون ۱۱۰۰ سرباز آمریکایی را دور از پایتخت جمع‌آوری کرده و حملات پهپادی را دوباره از آگادِز، شهری حدود ۵۰۰ مایلی دورتر، آغاز کرده است. تعامل دیپلماتیک ایالات متحده اکنون خاموش است. اما بدون کمک فرانسوی‌ها، آیا آنها می‌توانند برای همیشه روی پایگاه‌های موقتی در بیابان مقاومت کنند؟
نظر شما