به گزارش خبرگزاری ایمنا، محسن لعلی امروز _پنجشنبه سی‌ام آذر_ در نشست خبری انجمن خیریه پارکینسون اظهار کرد: درمان‌های اولیه بیماری‌های عصبی روانشناختی مانند پارکینسون، ام‌اس، صرع یا آلزایمر، درمان‌های دارویی است و نمی‌توان ادعا داشت که درمان اولیه این بیماری‌ها، درمان‌های روانشناختی است.
وی افزود: درمان‌های روانشناختی جایگاه حمایتی از این بیماران دارد و با توجه به اینکه اختلالات همگون از جمله افسردگی، اضطراب و چالش‌های عاطفی برای بیماران پدید می‌آید، مشاوره و روان‌درمانی می‌تواند نقش مهمی در حمایت از بیماران داشته باشد.
این دکترای روانشناسی با اشاره به اینکه تشکیل انجمن خیریه پارکینسون و فعالیت مشارکتی آن گامی مثبت تلقی می‌شود، تصریح کرد: در این انجمن، طی روند تکمیل درمان بیماری پارکینسون، از درمان کلی‌نگر استفاده می‌شود.
وی با اشاره به اینکه قشر هدف روانشناس و مشاور در حیطه حمایتی بیمار و خانواده او هستند، ادامه داد: روان‌درمانی و مشاوره در درمان پارکینسون و سایر اختلالات مشابه آن منجر به بالا بردن کیفیت زندگی آنها می‌شود.
لعلی با بیان اینکه گاهی خانواده می‌تواند همراه و یاری دهنده اصلی بیماران باشد، گفت: آموزش مهارت‌های زندگی و اجتماعی به بیمار و خانواده او از جمله اولویت‌هایی است که در بحث روان‌درمانی مد نظر قرار می‌گیرد.
وی اضافه کرد: بعضی از رویکردهای درمانی از جمله درمان شناختی رفتاری، ذهن آگاهی و درمان مبتلا بر پذیرش، از رویکردهای درمانی هستند که در درمان پارکینسون و سایر اختلالات مشابه عصبی شناختی کاربرد فراوانی دارند.
این دکترای روانشناسی بالینی با تاکید بر نقش حمایتی و آموزشی مشاوره برای بیماران مبتلا به پارکینسون، اظهار کرد: مهارت‌هایی توسط روانشناس و مشاور به بیماران آموزش داده و با توجه به این مهارت‌ها، از تسریع روند پیشرفت بیماری تا حدودی پیشگیری می‌شود.
وی با بیان اینکه اعتقاد بر این است که روان‌درمانی‌ها باید در خدمت دارودرمانی بیماری پارکینسون باشد، افزود: بر اساس پژوهش‌های انجام شده در سراسر جهان، تأثیر روان‌درمانی برای این بیماران بدون انکار و مشاور نمی‌تواند بر اختلالات حرکتی بیماری تأثیر مستقیم بگذارد، اما تأثیر روان درمانی بر کیفیت زندگی بیماران بسیار مشهود ارزیابی شده است
نظر شما