به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از ساکنان شهرها بهشدت علاقمند وقتگذرانی در طبیعت هستند و سعی دارند طبیعت را در مناطق زندگی خود شبیهسازی کنند، اما فضا در محیطهای شهری بسیار محدود است. به همین دلیل شهرنشینان از هر فضای ممکن که بتواند نور خورشید مورد نیاز برای رشد گیاهان و درختان موردعلاقه خود را برای آنها فراهم کند، بهره میبرند.
بشر از زمان باغهای معلق بابل سعی داشته است طبیعت را در فضاهای بیروح شهری بازسازی کند و در این مسیر از هر فضایی، خواه ایجاد یک باغچه کوچک در بالکن خانهها بهمنظور پرورش سبزیجات یا ایجاد پارکهای وسیع برای کاشت درختها و درختچههای تزئینی بهره برده است، چرا که از نیاز روحی و حتی جسمی خود به واحههای شهری سبز آگاهی دارد.
بامباغها از جمله جدیدترین اقدامات بشر برای ارمغان سرسبزی و مزایای آن به شهرها محسوب میشوند و عبارتند از باغهایی که در پشتبام ساختمان قرار دارد و علاوه بر مزیت تزئینی، به تولید مواد غذایی، کنترل دما، مزایای هیدرولوژیکی، بهبود معماری، افرایش زیستگاهها یا راهروهایی برای حیاتوحش، ایجاد فرصتهای تفریحی و در مقیاس بزرگ حتی مزایای زیستمحیطی نیز دارند. در ادامه با شگفتانگیزترین بامباغهای دنیا آشنا میشویم.
کنزینگتون روفگاردن در لندن
کنزینگتون روفگاردن یک تراس سبز پر زرق و برق در منطقه کنزینگتون لندن است. ایجاد آن در سال ۱۹۳۶ آغاز و در سال ۱۹۳۸ برای عموم باز شد. این باغ از باغهای الحمرا در اسپانیا الهام گرفته شده است و علاوه بر گیاهان انگلیسی، دارای تعداد زیادی درخت و گل مدیترانهای است.
هایلاین پارک در نیویورک
این باغ حاصل تبدیل ریل قطار قدیمی و متروکهای است که در بالای زمین بر ستونهای فلزی واقع شده است. نیویورک در سال ۲۰۰۶ این ریل ۲.۶ کیلومتری نزدیک رودخانه هادسون را به یک منطقه سبز تبدیل کرد و اکنون این ریل قدیمی به چمن، درختان و گیاهان متنوع مزین است.
والداسپیرال در دارمشتات آلمان
این ساختمان مسکونی با طراحی غیرمعمول دارای ۱۰۵ آپارتمان، یک پارکینگ و یک کافه است، اما بخش عمده شهرتش را از بامباغ خود دارد. این واحه شهری مارپیچ دارای یک زمین بازی برای کودکان و حتی یک دریاچه مصنوعی است که در احاطه درختان و درختچههای بسیار قرار دارد.
باغهای کنار خلیج سنگاپور
سنگاپور یکی از پرجمعیتترین شهرهای جهان است. به همین دلیل بامباغهای زیادی دارد. باغهای کنار خلیج این شهر در واقع یک پارک موضوعی باغبانی است که در سال ۲۰۱۲ افتتاح شد و در ۱۰۱ هکتار زمین احیا شده قرار دارد. معروفترین جاذبههای این باغها، ابردرختها بهشمار میرود که سازههایی درختمانند به ارتفاع ۵۰ متر هستند و بهعنوان باغهای عمودی عجیب و غریب عمل میکنند.
توره لوینیجی در لوکا ایتالیا
توره لوینیجی شاید قدیمیترین بامباغ جهان باشد که هنوز پابرجا است و بر فراز پشتبام یک برج قدیمی گوتیک در اواخر دهه ۱۳۰۰ ساخته شده است. این باغ هفت درخت بلوط دارد و امروزه معروفترین نقطه این شهر کوچک جذاب توسکانی محسوب میشود.
فورو سیل در مکزیکو سیتی
این باغ مدرن روی پشت بام یک سکوی هلیکوپتر بلااستفاده در بالای یک ساختمان تجاری در مکزیکوسیتی قرار دارد و مملو از گیاهان محلی و حتی درختان میوه است. سیستم آبیاری آن از آب باران تغذیه میشود و پنلهای خورشیدی نور و انرژی آن را تأمین میکنند.
ساختمان فوکوئوکا در فوکوکا ژاپن
فوکوکا به یک ساختمان اداری دولتی جدید نیاز داشت و تنها محل موجود برای احداث آن پارکی بود که آخرین فضای سبز باقیمانده در مرکز شهر بهشمار میرفت. به این ترتیب، پارک به ساختمان جدید منتقل شد. این سازه شگفتانگیز که در سال ۱۹۹۵ تکمیل شد، نمونهای جذاب برای معماری اکولوژیکی است. هر تراس این ساختمان ۱۴ طبقه مملو از درختان و گیاهان دارد، بنابراین وقتی از فاصله دور دیده میشود، شبیه یک کوه جنگلی است.
بروکلین گرانج در نیویورک
بروکلین گرانج با گسترده شدن بر فراز پشتبامهای دو هکتاری، بزرگترین بامباغ شهری در جهان است. در این باغ سبزیجات ارگانیک زیادی تولید و به رستورانهای محلی فروخته میشود. بروکلین گرانج همچنین محل پرورش مرغ و زنبورهای عسل است و مواد اولیه بعضی از خوشمزهترین غذاهای شهر نیویورک را فراهم میکند.
بامباغ تالار شهر در شیکاگو
این باغ شهری که همیشه به روی بازدیدکنندگان باز است، در سال ۲۰۰۰ ایجاد شد و قرار بود نمونهای باشد که مزایای بامهای سبز و تأثیر آنها را بر دما و کیفیت هوا نشان میدهد. این باغ شامل ۱۵۰ گونه گیاهی است و برای آبیاری آن از آب باران استفاده میشود.
راکفلر سنتر روف گاردن در نیویورک
راکفلر سنتر روف گاردن محل فیلمبرداری بسیاری از فیلمهای محبوب آمریکایی بوده است و مردم محلی آن را باغهای مخفی مینامند. این باغها در سال ۱۹۳۵ در بالای مشهورترین مجتمع ساختمانی در نیویورک، مرکز راکفلر، ساخته شدند و طی ماههای اول پس از افتتاح بیش از ۸۷ هزار بازدیدکننده را به خود جذب کردند، اما خیلی زود به روی عموم بسته شدند و تا امروز به همین شکل باقی ماندهاند.
ترجمه از: مریم زمانی
نظر شما