به گزارش خبرنگار ایمنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشته است که با شروع حمله زمینی رژیم صهیونیستی به نوار غزه، یکی از بزرگ‌ترین تهدیدها برای نیروهای آن در اعماق زمین قرار دارد.
این وبگاه مدعی است که هزارتوی وسیعی از تونل‌هایی که توسط گروه مقاومت حماس ساخته شده است، در سراسر نوار پرجمعیت غزه امتداد دارد و جنگجویان، زرادخانه موشکی، و بیش از ۲۰۰ زندانی اسرائیلی پس از عملیات بی‌سابقه طوفان‌الاقصی، آنجا قرار دارند.
آسوشیتدپرس معتقد است که پاکسازی و تخریب این تونل‌ها هدف اصلی رژیم اسرائیل برای تضعیف حماس است زیرا جنگیدن در مناطق متراکم شهری و تونل‌های زیرزمینی اسرائیل را از برتری تکنولوژیک محروم می‌کند و دست برتر را به رزمندگان حماس در بالا و پایین زمین می‌دهد.
جان اسپنسر، سرگرد بازنشسته ارتش ایالات متحده و رئیس مطالعات جنگ شهری در مؤسسه جنگ مدرن در وست پوینت به آسوشیتدپرس گفت: «من معمولاً می‌گویم مثل راه رفتن در خیابانی است که انتظار دارید هر لحظه یک مشت به صورت‌تان زده شود.»
او افزود: «مدافعان شهر زمان داشتند تا به جایی که قرار است باشند فکر کنند و میلیون‌ها مکان مخفی وجود دارد که می‌توانند در آن باشند. آنها می‌توانند زمان درگیری را انتخاب کنند. شما نمی‌توانید آنها را ببینید؛ اما آنها می‌توانند شما را ببینند.»
رژیم صهیونیستی مدعی است که بامداد شنبه ۱۵۰ هدف زیرزمینی را مورد اصابت قرار داده، این در حالی است که یکی از اولین هدف‌های این رژیم غاصب آسیب رساندن به زیرساخت ارتباطی غزه بوده است؛ اما علت برجسته بودن جنگ تونلی در تاریخ چیست؟ از روم باستان تا جنگ اوکراین (کارخانه فولاد آزوف‌اشتال) یک دلیل ساده وجود دارد: جنگیدن در تونل برای ارتش‌ها دشوار است. نیروی مدافع در تونل یا غار تصمیم می‌گیرد چه زمان درگیری شروع شود با توجه به اینکه ظرفیت کمین در اختیار آن‌هاست. این امر به ویژه در نوار غزه، خانه سیستم تونل حماس که رژیم صهیونیستی آن را «مترو» نامیده است، صادق است.
پس از محاصره اقتصادی غزه توسط مصر و اسرائیل با به قدرت رسیدن حماس در سال ۲۰۰۷، این شبکه پیچیده تونلی ابداع شد تا جنبش مقاومت فلسطین بتواند دور از چشم پهپادهای دشمن اشغالگر نیازهای خود و مردم را تأمین کند. یحیی سنوار، رئیس دفتر سیاسی حماس، در سال ۲۰۲۱ گفته است که این شبکه تونلی ۵۰۰ کیلومتر طول دارد.
بر اساس گزارش آسوشیتدپرس، پس از یک حمله در سال ۲۰۰۱ زیر پایگاه مرزی رژیم اشغالگر، آنها در ۲۰۰۴ یک گردان ویژه به نام «راسو» ایجاد کردند که وظیفه آن یافتن و تخریب این تونل‌ها بوده است. اما به گفته سنوار «حتی پس از تلاش‌های رژیم در سال ۲۰۲۱ طی جنگ ۱۱ روزه، آنها می‌گویند ۱۰۰ کیلومتر از تونل‌های حماس را تخریب کرده‌اند. حتی اگر راست بگویند، این یعنی فقط ۲۰ درصد از تونل‌ها تخریب شده است.»
آسوشیتدپرس به سابقه شکست ارتش رژیم صهیونیستی در تونل‌ها در سال جنگ ۲۰۱۴ اشاره می‌کند؛ زمانی که حداقل ۱۱ سرباز ارتش اشغالگر پس از ورود به تونل‌ها کشته شدند. در موردی دیگر نیز یکی از افسران رژیم به نام هادار گلدین توسط حماس به اسارت گرفته شد که این باور وجود دارد که رژیم صهیونیستی با فعال‌سازی «دستور هانیبال» علی‌رغم خطر جانی برای وی، اقدام به بمباران تونل‌ها کرد و منجر به مرگ او شد.
آریل برنشتاین، سرباز سابق رژیم اسرائیل، که در آن جنگ شرکت کرد گفت نبرد شهری در شمال غزه ترکیبی است از «کمین، تله، مخفیگاه، تک‌تیراندازها.»
او یادآور شد که تونل‌ها تأثیر سورئال و گیج‌کننده‌ای دارند که نقاط کوری ایجاد می‌کند و هر لحظه رزمندگان حماس از یک گوشه حمله می‌کنند.
برنشتاین گفت: «انگار داشتم با ارواح می‌جنگیدم. آنها را نمی‌بینی.»
آسوشیتدپرس به اظهارات یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، در روز جمعه اشاره می‌کند که انتظار یک حمله زمینی دشوار دارد و هشدار داد که از بین بردن شبکه گسترده تونل‌های حماس زمان زیادی خواهد برد. به عنوان بخشی از این استراتژی، اسرائیل تمام محموله‌های سوخت به غزه را از زمان شروع جنگ مسدود کرده است.
این تاکتیک به‌طور مستقیم به توانایی مراکز درمانی و امدادرسانی آسیب وارد کرده و با توجه به آمادگی مقاومت فلسطین برای چنین سناریویی توجیه منطقی ندارد، جز اینکه رژیم صهیونیستی خواهان جنایت آهسته علیه غیرنظامیان است. فشار از طرف سازمان‌های بین‌المللی وجود دارد تا سوخت از طریق گذرگاه برای ادامه فعالیت مراکز درمانی و خدمات عمومی ادامه داشته باشد. آمار شهدای غزه در ۲۰ سال گذشته به نقل از فایننشال تایمز حکایتگر این حجم بی‌سابقه خشونت و نیت نسل‌کشی رژیم صهیونیستی است.
آسوشیتدپرس مدعی است که به طور معمول، ارتش‌های مدرن از حملات هوایی سنگین برای فروریختن تونل‌ها استفاده می‌کنند. به گفته وزارت بهداشت غزه، حملات رژیم غاصب صهیونیستی به غزه تاکنون بیش از ۷۳۰۰ کشته برجای گذاشته است. با این حال احتمال می‌رود آسیب محدودی به شبکه تونل‌های زیرزمینی وارد کرده باشد.
این خبرگزاری با اشاره مصداق‌های تاریخی جنگ تونلی و تلاش نیروهای ایالات متحده در جنگ ویتنام برای پاکسازی یک شبکه تونلی ۱۲۰ کیلومتری به نام تونل‌های «سو چی» بر این نکته تاکید می‌کند که در تاریکی آنجا و راهروهای تنگ و پر از تله ارتش آمریکا با مشکل روبه‌رو بود و حتی بمباران بی‌وقفه هواپیماهای بمب‌افکن B-52 نتوانست باعث ریزش این تونل‌ها شود؛ اما برگ برنده حماس در مقایسه با نمونه‌های تاریخی این است که آنها ۲۰۰ اسیر اسرائیلی دارند که دست آنها را بسته است.
یکی از اسیرهایی که حماس به‌تازگی تحویل صلیب سرخ داد گفته بود که آنها در تونل‌های زیرزمینی نگه داشته می‌شدند و این تونل‌ها مثل «شبکه تارهای عنکبوت» می‌ماند.
به گفته مرکز سوفان، یک اندیشکده امنیتی نیویورک، پاکسازی تونل‌ها با اسیرانی که در داخل آن حضور دارند، احتمالاً یک «فرایند آهسته و روش‌مند» خواهد بود، زیرا ارتش رژیم غاصب اسرائیل برای نقشه‌برداری از تونل‌ها و تله‌های احتمالی به ربات‌ها و اطلاعات دیگر تکیه خواهد کرد.
نبردی که سربازان رژیم صهیونیستی با آن روبه‌رو می‌شوند نیز نفس‌گیر و ترسناک خواهد بود. دافنه ریچموند-باراک، استاد دانشگاه رایشمن در سرزمین‌های اشغالی، هشدار داده است که بسیاری از مزیت‌های فناوری ارتش رژیم اسرائیل بی‌فایده خواهد بود که به گروه‌های مقاومت فلسطین برتری خواهد داد.
ریچموند باراک به آسوشیتدپرس گفت: «وقتی وارد یک تونل می‌شوید، بسیار باریک، تاریک و مرطوب است و خیلی سریع حس فضا و زمان را از دست می‌دهید. ترس از آنچه ناشناخته است پیدا می‌کنی، آیا کسی آن گوشه رد شد؟ آیا این یک کمین خواهد بود؟ هیچ‌کس قرار نیست بیاید و شما را نجات دهد. شما به سختی می‌توانید با دنیای بیرون، با واحد خود ارتباط برقرار کنید.»
آسوشیتدپرس در پایان نوشته است که این صحنه نبرد ممکن است ارتش اشغالگر اسرائیل را وادار به درگیری‌هایی کند که در آن اسیران به‌طور تصادفی کشته می‌شوند.
از نظر ریچموند باراک تله‌های انفجاری نیز می‌توانند منفجر شوند و سربازان و اسیران را زنده به گور کنند. او تأیید می‌کند که علی‌رغم خطر جانی که این اقدام برای اسیرها دارد، تونل‌ها باید نابود شوند تا رژیم صهیونیستی به اهداف نظامی خود دست برسد که همان‌طور که تاریخ جنگ‌های نامتعارف تونلی ثابت کرده است، چنین چیزی بعید است.
نظر شما